Αλέξια Χατζησταύρου: FALL ON ME MY RAIN

Η Αλέξια Χατζησταύρου . Φωτογραφία Μ.Νταλούκας (Ιαν 2014).


Fall on me my rain
and let me dance with you
Like the little flies dance
like they dance on my wall

And fall on me my rain
and let me dance with you
Like the little flies dance
like they dance over the light

Fall on me my rain
and let me burn with you
Like the little flies burn
like they burn over my light

ΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥ ΡΟΚ

Το Ροκ που ορίζεται, δεν είναι ροκ.
Τρομερά ευμετάβλητο, αλλάζει ονόματα και διαθέσεις.
Το Ροκ ταυτίζεται με τη ζωή των νέων ανθρώπων.
Δεν είναι μια πράξη μουρλή, ή ατίθαση.
Το Ροκ, είναι το απροσδιόριστο που ζεις, και αισθάνεσαι, όταν είσαι νέος.

ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ (Η πρώτη ιστορική συναυλία. 17 Φεβρουαρίου 1980).

Ο Παύλοσ Σιδηρόπουλος και ο Δημήτρης Πουλικάκος στην ιστορική συναυλία ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ (Κλειστό γήπεδο μπάσκετ ΣΠΟΡΤΙΓΚ, 17 Φεβρουαρίου 1980). ΑΡΧΕΙΟ Μ.Νταλούκας.

 ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ.

1-   βιβλίο της Πηνελόπης Δέλτα

2-   όνομα εφήμερου συγκροτήματος του Δ.Πουλικάκου

3-   ιστορική συναυλία στο Σπόρτιγκ

ΤΙΜΩΝ Ο ΑΘΗΝΑΙΟΣ

Η Εταιρεία Θεάτρου «Υπερίων» σε συνεργασία με την «Εταιρεία Θεάτρου» παρουσιάζουν το έργο του Γουίλλιαμ Σαίξπηρ «Τίμων ο Αθηναίος» σε μετάφραση και σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Κοέν, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο Σύγχρονο Θέατρο.

ΖΩΡΖ ΠΙΛΑΛΙ : Τα Πανεπιστήμια δημιουργούν ειδικότητες και όχι προσωπικότητες !

Ο Ζωρζ χαμογελαστός στον ρόλο του «άτομου παρφαί», όπου και εμφανίζει όλες τις χαρακτηριστικές λεπτομέρειες του βλαχοαμερικάνου: τα «βαρύτιμα» δαχτυλίδια, τα χρυσά στο λαιμό, την «κούρσα» από τη Νέα Υόρκη και το παπούτσι το «σένιο». Η φωτογραφία από τον δίσκο του Live ΣΤΗΝ ΞΕΡΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΝΟΙΑ (1986).

ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΤΖΑΒΕΛΑ

Από αριστερά : Ο Πάνος Τζαβέλας, η σύντροφος της ζωής του Νατάσσα Παπαδοπούλου και ο Μήτσος Παρτσαλίδης. (Φωτογραφία από τον Αρχηγό των ελλήνων υπαρξιστών, Σίμο Τσαπνίδη, Γήπεδο του Παναθηναϊκού, Σεπτ 1976.ΑΡΧΕΙΟ Μ.Νταλούκα).

Ο Πάνος Τζαβέλας πέθανε στις 27 Ιανουαρίου 2009.

Στις 27 Ιανουαρίου 2014, οπότε και συμπληρώνονται πέντε χρόνια ακριβώς από τον θάνατό του, θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση στο Ρυθμός Stage (Μαρίνου Αντύπα 38 στην Ηλιούπολη).

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΣΤΗΝ ΥΠΟ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΝΕΡΙΤ

Why don't we sing it in the road ? (Φωτογραφία Μ.Νταλούκας, Δεκ 2008)

Η ΕΡΤ, καλώς ή κακώς είναι πια παρελθόν. Για τον τρόπο κλεισίματος, οι γνώμες διίστανται.  Όποια κριτική και αν ασκήσει κανείς, δεν μπορεί να μην συμφωνήσει, ότι, με ελάχιστες εξαιρέσεις, το παλαιό σχήμα, υπήρξε θλιβερά γερασμένο, ένα κομματικό ΚΑΠΗ, και  βόλεμα των ολίγων. Κατά κανόνα, η έμπνευση και η δημιουργία (οι δύο λαμπερές ιδιότητες της νεότητας), δεν κατοικούσαν στο Ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής.

Θα μπορέσει άραγε, το νέο σχήμα, να γίνει η αρχή για κάτι καινούργιο;

Μακάρι.

ΚΟΥΜΠΟΤΡΥΠΕΣ- Καθημεροινές Καταστάσεις (1982)

Το τραγούδι «Καθημεροινές Καταστάσεις» (επίτηδες με οι), του πανκ συγκροτήματος ΚΟΥΜΠΟΤΡΥΠΕΣ, είναι αριστουργηματικό και ομιχλώδες. Μεταφέρει μια αγωνιώδη κραυγή (Δεν υπάρχει ζωή στα πρέπει της καθημερινότητας) αλλά και ένα άλυτο εδώ και τριάντα χρόνια μυστήριο (Τι απέγινε ο στιχουργός του;).

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΥΛΙΚΑΚΟΣ – ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ : Πάνω από μισό αιώνα στον Ροκ Δρόμο.

Πορτραίτο του Δημήτρη Πουλικάκου. Φωτογραφία από τον Σίμο Τσαπνίδη, Αρχηγό των ελλήνων Υπαρξιστών. Λονδίνο,  Αύγουστος 1966. Επιχρωμάτιση Μ.Νταλούκας.

Στις 24 και 25 Ιανουαρίου 2014, θα γίνει διήμερο πάρτι, στο κλαμπ Gagarin205, ως τιμητική αναφορά στο έργο των δύο ροκ Δημήτρηδων, του Δημήτρη Πουλικάκου και του Δημήτρη Πολύτιμου.
Η εκδήλωση έχει τον τίτλο Παραμύθι Xωρίς Όνομα: 47 χρόνια MHTS.O.S. + 49 χρόνια Δημήτρης Πολύτιμος.

ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΟΛΗ – Η ιστορία του underground εντύπου

Στην φωτογραφία : Μανώλης Νταλούκας (αριστερά με πολιτικά ρούχα) και Κώστας Μανδηλάς. Μαράσια, Φθινόπωρο του 1985.

Βλέπω σήμερα, με νοσταλγία τη φωτογραφία αυτή, τραβηγμένη στη Γέφυρα, στο ακριτικό Φυλάκιο Μαράσια, Έβρου, στα σύνορα με την Τουρκία. Φοράω πολιτικά, όμως είμαι Έφεδρος Αξιωματικός και ο Διοικητής της περιοχής. Όταν ανέλαβα το Φυλάκιο, ο Λοχίας με πληροφόρησε πως ανάμεσα στους άνδρες, υπήρχε ένας παράξενος και κλειστός τύπος, που έλεγε στους άλλους, πως κάποτε ήταν εκδότης. Ρώτησα πώς τον λένε, και μου είπε Κώστα Μανδηλά. Η πληροφορία με ηλέκτρισε, αφού πριν καταταγώ, ήμουν ένθερμος αναγνώστης του underground περιοδικού ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΟΛΗ, και ήξερα πως ο εκδότης του, ονομαζόταν Κώστας Μανδηλάς. Τελικά, με έκπληξη πιστοποίησα, πως ο φαντάρος ήταν πραγματικά ο περίφημος εκδότης της ΑΝΟΙΧΤΗΣ ΠΟΛΗΣ. Περιττό να πω, ότι αμέσως, γίναμε στενοί φίλοι.