Έλληνες αντιστασιακοί στο Παρίσι, την περίοδο της Δικτατορίας (Ομιλία Μανώλη Νταλούκα)

Δείτε ολόκληρη την ομιλία και την περιγραφή των φωτογραφιών ΕΔΩ.

Στη διάρκεια της Επταετίας ένας μεγάλος αριθμός Ελλήνων, κάθε ηλικίας, κοινωνικής προέλευσης ή επαγγελματικής ιδιότητας, κατέφυγαν στη Γαλλία, που δεν άργησε να μετατραπεί σ’ έναν από τους σημαντικότερους χώρους αντίστασης ενάντια στο στρατιωτικό καθεστώς.

Η Γαλλία προσέφερε εκείνα τα χρόνια ένα χώρο υποδοχής και εξορίας, όπου επικρατούσαν ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξη τόσο σε ατομικό, όσο και σε συλλογικό επίπεδο, ενός πολιτικού αγώνα, που απέβλεπε στην εξ αποστάσεως στήριξη πράξεων αντίστασης επί του ελληνικού εδάφους.

΄Έχοντας αναδειχθεί σε «πρωτεύουσα» των εξόριστων της Χούντας, το Παρίσι δεν άργησε έτσι να μετατραπεί σε σημαντική εστία αντιχουντικής δράσης.

Ο Μίκης Θεοδωράκης, στο Παρίσι, με την ηγεσία του ΚΚΓ, Πρωτομαγιά 1970 (Φωτ Σίμος Τσαπνίδης)

Μεταξύ των εξόριστων συναντάει κανείς την αφρόκρεμα της ελληνικής διανόησης και ορισμένες εμβληματικές προσωπικότητες προερχόμενες από τον κόσμο των τεχνών (Θεοδωράκης, Μερκούρη), καθώς από πνευματικούς και πανεπιστημιακούς κύκλους (Πουλαντζάς, Τσουκαλάς), προσωπικότητες που στη συνέχεια θα διαδραματίσουν ένα σημαντικό ρόλο στο διανοητικό τοπίο στο Παρίσι της δεκαετίας του 1970, όσο στην Ελλάδα στις δεκαετίες που ακολούθησαν.

Σαράντα και πλέον χρόνια μετά το τέλος της Δικτατορίας, η Ημερίδα που έγινε στο Γαλλικό Ινστιτούτο, στο πλαίσιο του προγράμματος Paris-Athènes (1945-75), επιχορηγούμενο από την Ecole française d’Athènes, εξέτασε τις στενές σχέσεις, τις ανταλλαγές και τις επιρροές μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας στη διάρκεια αυτής της περιόδου.

Το ενδιαφέρον στράφηκε ιδιαίτερα στη μελέτη των δικτύων υποστήριξης και στις σχέσεις που αναπτύχθηκαν μεταξύ των εγκατεστημένων στο Παρίσι Ελλήνων προσφύγων με ορισμένους Γάλλους διανοούμενους και καλλιτέχνες που κινητοποιήθηκαν υπέρ της υπόθεσης της Δημοκρατίας στην Ελλάδα.

Η ομιλία πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της 2ης συνεδρίας με θέμα "Στράτευση και αντίσταση διανοουμένων και καλλιτεχνών".

Οι φωτογραφίες που προβλήθηκαν από το ΑΡΧΕΙΟ του Σίμου Τσαπνίδη, είναι από το απόθεμα μίας μόνο ημέρας: 21 Απριλίου 1968, οπότε και οι έλληνες συνδυάζουν την εορτή του Πάσχα με τον αντιδικτατορικό αγώνα. Περιγράφονται στην ομιλία του Μανώλη Νταλούκα...

Μία ακόμη φωτογραφία, είναι το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας LIBERATION, της 8ης Απριλίου 1957...