tag:blogger.com,1999:blog-1604876737134731531.post29388671341129256..comments2024-03-25T17:39:54.807+02:00Comments on ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ: ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑΥΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΛΟΙΑ ΣΕ ΛΙΜΑΝΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ. 1960-1970Polis 2023http://www.blogger.com/profile/14314912469134784951noreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-1604876737134731531.post-54417314491740256642015-04-26T13:02:14.518+03:002015-04-26T13:02:14.518+03:00" - Για τον Οδυσσέα εσείς το πιστεύετε ότι υπ..." - Για τον Οδυσσέα εσείς το πιστεύετε ότι υπάρχει σε όλες τις γλώσσες, σε όλες τις λογοτεχνίες, σε όλες τις κουλτούρες;<br />- Ντέρεκ Γουόλκοτ: Υπάρχει μια εικόνα η οποία λειτουργεί ως σύμβολο κι είναι η εικόνα του ναυτικού που ζει χωρίς την παρουσία, κυρίως χωρίς τη γυναικεία παρουσία, έξω στην ανοιχτή θάλασσα. Ένα σύμβολο που το βλέπει κανείς συνεχώς στα νησιά. Ο ναυτικός που ζει μόνος του στη θάλασσα, χωρίς γυναίκα, είναι ο Οδυσσέας, ο οποίος ταξιδεύει από νησί σε νησί. Μπορεί κανείς να τον χρησιμοποιήσει για να συμβολίσει οτιδήποτε θέλει, μια ψυχή, ας πούμε, που πάει από 'δώ κι από 'κεί. Αυτό το σύμβολο μένει αναλλοίωτο στο πέρασμα του χρόνου. Υπάρχουν τέτοιου είδους εμβληματικές εικόνες οι οποίες μέσα από τη λογοτεχνία μένουν αναλλοίωτες στον χρόνο. Άλλες τέτοιες φιγούρες φυσικά είναι ο Αδάμ, ο Ροβινσών Κρούσος...".<br /><br />("Βημαgazino", από συνομιλία του Θανάση Λάλα με τον Ντέρεκ Γουόλκοτ). Χρήστοςnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1604876737134731531.post-46871640543606337872015-02-27T23:41:48.975+02:002015-02-27T23:41:48.975+02:00" Αν το πλοίο της ζωής μου φρόνησις το πλοιαρ..." Αν το πλοίο της ζωής μου φρόνησις το πλοιαρχή,<br /> εις λιμένα ευτυχίας θέλει κατευοδωθή.".Χρήστοςnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1604876737134731531.post-89397371777807686022014-12-03T15:15:27.895+02:002014-12-03T15:15:27.895+02:00…θύμησες και αναμνήσεις!...καταγράφουν εκείνα τα &...…θύμησες και αναμνήσεις!...καταγράφουν εκείνα τα "άγουρα χρόνια" της εφηβικής ζωής,<br />αναβλύζουν από φωτογραφία, σαν ορμητικός χείμαρρος που με παρασύρει μεσ' τις δίνες του, <br />σ' ένα ταξίδι , φέρνοντας με πίσω, σε χρόνια της ξέγνοιαστης εφηβείας, που τα κορμιά μας ήτανε στητά σαν λαμπάδες, τα πρόσωπα αρυτίδωτα σαν χαρτί, τα μάτια λαμπερά, μηνύματα απατηλά του βλέμματος μας βάζουν μιαν ανάσα στο στήθος…..<br />Γιάννης Ζαζάνης Πλοίαρχος Ε,Ν<br />Γιάννης Ζαζάνηςhttps://www.blogger.com/profile/05100028079027559598noreply@blogger.com