Στην Ελλάδα, δυστυχώς, η κάθε μορφή νεανικής έκφρασης, αντιμετωπίστηκε με αστυνομικά μέτρα. Κατά το κοινώς λεγόμενο, ξυλοφορτώναμε πάντοτε τους πιτσιρικάδες, με όποια μορφή κι αν εμφανίστηκαν.
Κάποιοι δηλαδή μπαστουνόβλαχοι και επαγγελματίες «σωτήρες», ανελάμβαναν να σέρνουν στα αστυνομικά τμήματα την διαφορετική (και επικίνδυνη κατά το ξερό κεφάλι τους) νεολαία. Πόσα και πόσα δεν τράβηξαν οι πανκ στην Ελλάδα. Και με το πρόσχημα να σωθούν τα Εξάρχεια, έγινε ένα μπάχαλο που κρατάει ακόμα.
Ακόμα και σήμερα, οι νεανικές κουλτούρες, αντιμετωπίζονται σαν αρρωστημένες καταστάσεις. Φανταστείτε να προτείνει κάποιος, εδώ στην Ελλάδα, να διοργανωθεί «Έκθεση Πανκ», υπό την Αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού. Θα τον περάσουν για τρελό.
Στο εξωτερικό, αντίθετα, είναι αλλιώς τα πράγματα, διότι, εκεί όσοι είναι σε θέσεις κλειδιά, έχουν μια στοιχειώδη νοημοσύνη αλλά και την απαραίτητη παιδεία. Για αυτό, άλλωστε, οι Άγγλοι, αντί για το μπάχαλο-Εξάρχεια , έκαναν την Κάρναμπυ Στρητ. Και ωφελήθηκαν από αυτό και το ομολόγησαν –το είδαμε σαν τιμητική αναφορά στους τελευταίους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Τι γίνεται στην Νέα Υόρκη λοιπόν; Αυτό, που ποτέ δεν έγινε, και μάλλον ποτέ δεν θα γίνει, στην Ελλάδα. Στην εν λόγω Έκθεση, αναγνωρίζεται η «εφηβική αναρχία» σαν φυσικό στάδιο της νεότητας αλλά και σαν παράγων προόδου και αιτία έμπνευσης.
Το Μητροπολιτικό Μουσείο εξετάζει την επίδραση που είχε το πανκ στην Υψηλή Ραπτική και εν γένει στην Δημιουργική Φαντασία. Βεβαίως και αποδίδεται η δέουσα τιμή στην συγκεκριμένη κουλτούρα.
Στο παρακάτω βίντεο, μπορείτε να δείτε μια περιγραφή της Έκθεσης από τον κιουρέιτορ του Μουσείου, Andrew Bolton...
Όταν γίνεται κάποια έκθεση για το πανκ στο "ανοιχτόμυαλο" εξωτερικό, συνήθως παρουσιάζονται μόνο οι στυλιστικές και καλλιτεχνικές προεκτάσεις (οι ιδιωτικές γκαλερί ίσως να είναι εξαίρεση). Άρα μιλάμε για έκθεση μόδας και styling. Τα περί "δέουσας τιμητικής" είναι αστεία, αφού το πανκ "είναι κάτι παραπάνω από γρήγορη μουσική", πόσο μάλλον από ρούχα. Πιστεύετε δηλαδή πως ένα μουσείο τιμά αυτή την κουλτούρα εκθέτοντας ρούχα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΛέτε πως "Στην Ελλάδα, δυστυχώς, η κάθε μορφή νεανικής έκφρασης, αντιμετωπίστηκε με αστυνομικά μέτρα". Αν δεν υπήρχε αυτή η καταπίεση και η κρατική βία κάθε είδους, δεν θα υπήρχε πανκ, ούτε στην Ελλάδα, ούτε πουθενά. Τα Κελιά της Οδού Μεσογείων τα γνωρίζετε; Την Μπασταρδοκρατία;
Τα περί "εφηβικής αναρχίας" είναι πάλι για γέλια. Έτσι όπως το αντιλαμβάνομαι, ο έφηβος αναρχικός είναι μάλλον κάποιος που περνά μια φάση πριν έρθει στα συγκαλά του. Για την κανονική αναρχία δεν έχουν να πούνε κάτι;
Τέλος, τη "μπαστουνοβλαχιά της Ελλάδας" τη χρησιμοποιήτε εδώ χωρίς λόγο. Μάλλον έχετε κολλήσει στις ρίζες και την "καλλιτεχνική αξία" του πανκ -η οποία ναι μεν υπάρχει αλλά είναι μία μονάχα προέκταση- αγνοώντας την ουσία του.
Υ.Γ. Μια εξίσου ενδιαφέρουσα προέκταση του πανκ είναι το τρίπτυχο Μπάτσοι-Γουρούνια-Δολοφόνοι. Θα ήθελα να μου πείτε σε ποια έκθεση του εξωτερικού γίνετε κάποια αναφορά σε αυτό. Ίσως εκεί που το πανκ έχει πεθάνει προ πολλού. Πάλι καλά που τα Εξάρχεια είναι ακόμη Εξάρχεια και όχι Κάρναμπυ. Για τουρισμό έχουμε ένα σωρό νησιά.
Αντιλαμβάνομαι τι θέλετε να πείτε. Αλλά κι εσείς θα έπρεπε να καταλάβετε, ότι το ανωτέρω ποστ, είναι ένα σχόλιο για μία Έκθεση και όχι μία πραγματεία περί της ουσίας του πανκ. Για την "ουσία" του πανκ έχω γράψει αλλού. Το δικό μου σχόλιο θέλει κυρίως, να υπογραμμίσει την διαφορά νοοτροπίας. Η "εφηβική αναρχία" είναι η φύση του πανκ και διαφέρει από αυτό που ονομάζετε "κανονική αναρχία". Δεν έγραψα πουθενά ότι ο "έφηβος αναρχικός" είναι κάποιος που περνά μια φάση πριν έρθει στα συγκαλά του. Και στο βιβλίο μου και σε όλη μου την αρθρογραφία, τονίζω ότι η εφηβεία είναι η πιο ενδιαφέρουσα περίοδος του ανθρώπου. Μετά από αυτή, ακολουθεί η ένταξη στην παραγωγή και το γήρας. Γράφετε πως η "καλλιτεχνική αξία" του πανκ, είναι απλά μια προέκταση, δεν είναι η «ουσία». Μην βλέπετε την Τέχνη, σαν μία λεπτομέρεια. Η Τέχνη είναι η «ουσία» και είναι η σημαντικότερη επαναστατική διαδικασία. Το τρίπτυχο που αναφέρετε, δεν είναι προέκταση του πανκ, είναι σύνθημα που έρχεται από τον Γαλλικό Μάη. Η αναφορά στην Κάρναμπι Στρητ, δεν γίνεται με τουριστική διάθεση. Η "Κάρναμπι" είναι ένας εμβληματικός δρόμος, και αποτελεί κεφάλαιο από μία μεγαλύτερη επαναστατική ιστορία που ονομάζεται Swinging London. Συνεπώς, δεν εννοούσα ότι τα Εξάρχεια, θα μπορούσαν να γίνουν στέκι μοδίστρων ή πραματευτάδων. Εννοούσα, ότι τα Εξάρχεια, θα μπορούσαν να γίνουν ένα Swinging Athens. Και αυτό, έχει τεράστια διαφορά.
ΔιαγραφήΟ λόγος που σχολίασα αρχικά την ανάρτησή σας είναι επειδή για μένα δεν είναι ζήτημα του τι γίνεται έξω και δεν γίνεται εδώ (όπως είναι η δική σας οπτική), αλλά το ότι αυτό που γίνεται δεν έχει σχέση με τον πανκ ως υποκουλτούρα αλλά με το πανκ ως αισθητική.
ΔιαγραφήΔε θεωρώ την τέχνη λεπτομέρεια, αλλά ειδικά όσον αφορά το πανκ η πολιτική διάσταση είναι εξίσου -αν όχι περισσότερο- σημαντική. Το τρίπτυχο που ανέφερα δεν ξέρω πότε χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά και από ποιους, αλλά αυτούσιο ή παραλλαγμένο είναι παρόν στον τρόπο ζωής, σε τόσους στίχους, συναυλίες, κλπ., και αυτό είναι που μετρά. Όπως και το cut'n' paste δεν είναι εφεύρεση των πάνκηδων, αλλά σημασία έχει πως αυτοί το υιοθέτησαν.
Το "έφηβος αναρχικός" είναι δική μου σκέψη, από το πως εξέλαβα αυτό που γράψατε για το πως παρουσιάζεται από την έκθεση η περίοδος της "εφηβικής αναρχίας". Περί swinging london δεν έχω την παραμικρή ιδέα και επειδή δεν μ' ενδιαφέρει να το ψάξω, δεν έχω να πω κάτι παραπάνω.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή