ΤΟ 69 ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΦΙΛΟ (Το νόημα του Λευτέρη)- Μέρος Δεύτερο

Λευτέρης Καβαδάτος - ο Λευτέρης του τραγουδιού (ΑΡΧΕΙΟ Μ.Νταλούκας)

Είδαμε στο πρώτο μέρος (δες ΕΔΩ), 

πως το "69 Με κάποιον Φίλο", έχει μια ευρύτερη έννοια: ο Λευτέρης αντιπροσωπεύει τον κάθε προδομένο και κοινωνικά αποκλεισμένο.

Τον «Λευτέρη» (ελεύθερος κατ όνομα, αλλά κοινωνικά απόκληρος) χρησιμοποίησε και ο Ελύτης, με ίδια συμβολική, στο Άξιον Εστί.

Ο Παύλος Σιδηρόπουλος, ήταν επηρεασμένος από το αριστούργημα αυτό του Οδυσσέα Ελύτη.

Όμως, πέρα από αυτή την ωραία γενίκευση που κάνει η Τέχνη, όπως ο ίδιος ο Παύλος μου είχε πει, η ιστορία είναι πραγματική, και υπήρξε Λευτέρης.

Γράφοντας λοιπόν το τραγούδι, ο Παύλος «πατάει» σε μία ιστορία ειδική, θέλοντας όμως να της δώσει μια διάσταση γενική.

Ο Λευτέρης του τραγουδιού ήταν ο κιθαρίστας και τραγουδοποιός, Λευτέρης Καβαδάτος (φωτο της αρχής), φίλος του Σιδηρόπουλου από όταν ήταν παιδιά. Το 1970, μέσω του Παύλου γνωρίστηκε με τον Βαγγέλη Γερμανό, και σχημάτισαν μαζί, το ντουέτο Βαγγέλης-Λευτέρης, και έπαιζαν στο μικρό κλαμπ Moment to Moment, πίσω από το Χίλτον.

Ήταν παντρεμένος και είχε δύο παιδιά, αλλά όμως ήταν και χίπις και μάλιστα για ένα διάστημα, έζησε στις σπηλιές των Ματάλων.

Ως χίπις, προσπαθούσε με το σύστημα των αναβολών, να πάρει οριστική απαλλαγή από το στρατό και παραλίγο να το είχε καταφέρει.

Όμως τότε συνέβη κάτι που του άλλαξε τα σχέδια και τη ζωή.

Ερωτεύτηκε την Ίριδα, μια κοπέλα, δεκαέξι χρόνων. Η Ίρις, ήταν στενή φίλη του Παύλου, αφού αυτός, είχε δεσμό με την μεγαλύτερη σε ηλικία αδελφή της, τη Ρένα.

Οι γονείς της Ίριδας, άνθρωποι συντηρητικοί, όταν έμαθαν πως η κόρη τους, είχε σχέσεις με έναν ροκ μουσικό και μάλιστα παντρεμένο, εξοργίστηκαν, και τον κατήγγειλαν για αποπλάνηση ανηλίκου.

Έτσι λοιπόν, ο Λευτέρης βρέθηκε σε στρατιωτική φυλακή, από όπου και έστειλε το περίφημο γράμμα, που αναφέρει ο Παύλος στο τραγούδι.

 Η Ίρις, η πριγκίπισσα των Φρικιών.(Φωτο ΑΡΧΕΙΟ Μ.Νταλούκας)

Και ο Λευτέρης και η Ίρις, είχαν τραγικό τέλος.

Ο Λευτέρης Καβαδάτος, πνίγηκε το 1985, στην Κρήτη.

Η Ίρις, πέθανε από όβερντοζ, στην Ινδία, το 1980.

Για την Ίριδα, δίνονται κάποια στοιχεία, στην έκδοση ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ, αλλά μπορείτε να διαβάσετε και κάποια ΕΔΩ.

Ο Νίκος Τσιλογιάννης, έχει γράψει ένα μουσικό κομμάτι, γι αυτήν, σε δύο μέρη.

Το πρώτο μέρος, έχει τίτλο Ίρις-intro, και με τον ήχο της ντραμς, δημιουργεί, ένα βαρύ τελετουργικό ζεϊμπέκικο.

Το δεύτερο μέρος, είναι ανάλαφρο, παράξενα όμορφο και νοσταλγικό. Οι μνήμες εκείνης της παρέας, συναντιούνται εδώ, για ταξίδι πίσω στο ανυποψίαστο παρελθόν, τότε που όλα ακόμα, έμοιαζαν να είναι ωραία.