Ο Ροζ Μπάτμαν και άλλα γλυπτά της Δέσποινας Θρασυβούλου (22-29 Ιουνίου στην ΑΣΚΤ)

Ο Ροζ Μπάτμαν, εκτίθεται στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, μαζί με άλλα παράδοξα  γλυπτά, της Δέσποινας Θρασυβούλου. Όταν ρώτησα την γλύπτρια «Γιατί με ροζ στολή;», η γλύπτρια, μου έδωσε την απάντηση «Γιατί να καπελώνουμε τα χρώματα; Γιατί να λέμε πως το ροζ είναι για τα κορίτσια, ενώ το μαύρο και το μπλε, για τα αγόρια; Ο Μπάτμαν έρχεται να μας αναδείξει το ροζ, ως και αρρενωπό χρώμα! Αλλά έρχεται να μας πει πως δεν έχει πρόβλημα να είναι και για τα κορίτσια. Γιατί να λέμε πως ο Μπάτμαν είναι για τα αγόρια, και για τα κορίτσια η Μπάρμπυ; Όχι, ο Μπάτμαν μπορεί να είναι και για τα κορίτσια».

Η Δέσποινα, στέκεται χαμογελαστή δίπλα από το ολόσωμο γλυπτό της, έναν  Σούπερμαν που κρατά... selfie stick!!

«Είναι ένας Σούπερμαν, προσαρμοσμένος στην σημερινή κοινωνία ...» μου εξηγεί «...και σήμερα, θα έβγαζε και αυτός selfie! Με τα έργα μου σχολιάζω τα σύγχρονα ήθη και προσαρμόζω παιδικούς ήρωες σε αυτά τα ήθη».

Παρατηρώ το βλέμμα του Σούπερμαν, το πεινασμένο για selfie.Που είναι εκείνος ο Σούπερμαν, να τσακίσει κακούς; Αυτός, δεν υπάρχει, υπάρχει ένας μικροκακόμοιρος σε άναν μικροκακόμοιρο κόσμο.

Η Δέσποινα Θρασυβούλου, με τα γλυπτό της αυτό, δίνει μια χιουμοριστικά κρυπτογραφημένη, νότα διαμαρτυρίας. Έχει χαθεί το μυθικό, το υπερφυσικό. Πηγαίνουμε σε μια κοινωνία, που την ορίζει η διαφήμιση, οι καταναλωτικές συνήθειες, και η μόδα.

Προσέχω ένα άλλο γλυπτό, της Δέσποινας. Είναι μία νοικοκυρά, πασαλειμμένη με κρέμα. Ίσως η κρέμα να είναι από αυτές που διαφημίζει η τηλεόραση, για ομορφιά, μπορεί και να περιέχει χαβιάρι. Τα μαλλιά της τυλιγμένα με ρόλλευ. Χαμογελά. Σίγουρα βλέπει τηλεόραση, ίσως την Μενεγάκη, ίσως Φουρθιώτη. Αυτή είναι η σημερινή νοικοκυρά! Και αυτή είναι η κοινωνία μας. Πίσω της, διακρίνω τον Ποπάϋ...

Αλλά ένας Ποπάϋ, που δεν είναι ο ατρόμητος ναύτης. Αντί για σπανάκι, κρατά μια κόκα κόλα! Αυτή θα του δώσει πια δύναμη; Τα χέρια του γεμάτα τατουάζ, όπως βλέπουμε στους μάγειρους μόδας. Το μόριό του, σε στύση εμφανώς, όπως όλα σήμερα ερεθίζονται από τον υπέροχο τρόπο ζωής μας...Πού είσαι Ποπάϋ; Πια, δεν υπάρχεις. Ή, καθώς τα χρόνια περνούν και τα πάντα αλλάζουν, αυτή η νοσταλγία να μην έχει πια έννοια. Βρισκόμαστε στο έτος 2018.

Η Έκθεση γλυπτών της Δέσποινας Θρασυβούλου, αποτελεί την πτυχιακή εργασία της (Α Εργαστήριο Γλυπτικής, Νίκου Τρανού). Θα την δείτε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών (Πειραιώς 256), μέχρι τις 29 Ιουνίου. Ώρες 10:00 - 20:00. Ελεύθερη Είσοδος.

Όλες οι φωτογραφίες, Μ.Νταλούκας.