NALYSSA GREEN: Ανυπόδητη, στο Λούκι της Φαντασίας

Μια πρώτη αναφορά, στην Nalyssa Green. Την Πέμπτη 13 Δεκ. 2012, παρουσιάζει στον κιν/φο Τριανόν, την καινούργια της δουλειά (The Seed). Της ευχόμαστε Καλοτάξιδη στις νέες θάλασσες. Γρήγορα θα αναφερθούμε και στο The Seed, και θα δώσουμε και άλλα στοιχεία.(Οι φωτογραφίες, εκτός εκείνης του εξώφυλλου, από τον Μ.Νταλούκα, 2012).

H Nalyssa εμφανίστηκε το 2010, με ένα αριστουργηματικό ψηφιακό άλμπουμ, το Barock. Το κορίτσι, παρουσιαζόταν στο εξώφυλλο φορώντας σαν φόρεμα, μια κουρτίνα, κρατώντας στο αριστερό χέρι το όργανο Theremin και στο δεξί ...μια τσιπούρα.

Από την εικόνα αυτή και μόνο, μπορούσες να δεις ότι η Miss Green, δεν ήταν άλλη μία συνηθισμένη περίπτωση, και παρόλο που ποτέ δεν πρέπει να κρίνει κανείς από το εξώφυλλο, το πράγμα επί τη εμφανίσει έκανε μπαμ, ότι και το περιεχόμενο θα ήταν σπουδαίο.

(Ακολουθεί τηλεφωνική συζήτηση μεταξύ Nalyssa και Μανώλη Νταλούκα για το εξώφυλλο του Barock).

Τον Ιανουάριο του 2012, συνάντησα την Nalyssa στο κλαμπ Κ44, στο Γκάζι. Τότε τράβηξα μια σειρά φωτογραφίες της, από τις οποίες ξεχωρίζω μία, εκείνη που με κοιτάζει με τα λαμπερά πράσινα μάτια, ενώ φέρνει το χέρι στη μύτη και πάνω από τα κατακόκκινα χείλη. 

Λίγο αργότερα, το κορίτσι έκανε πρόβα στον χώρο του κλαμπ, κι εγώ, εντυπωσιασμένος, αποτύπωσα τις κινήσεις της σε ένα video, που δείχνει, από  απόσταση αναπνοής, το πώς η ανυπόδητη Green,  καλλιτεχνικά, αναπνέει...


Για τη Nallyssa, μια λέξη κλειδί, είναι το «Λούκι», που χρησιμοποιεί στην αγγλική της μορφή, gutter. Διότι, όπως το λούκι της υδρορροής, συγκεντρώνει το νερό και το οδηγεί στην Γη, έτσι και η δύναμη της φαντασίας, σαν δίνη, μεταφέρει το κορίτσι με τα πράσινα μάτια, σε έναν εσωτερικό κόσμο. Εκεί,  θα μετασχηματίσει την εξωτερική πραγματικότητα, το όνειρο ή τις μνήμες της, σε τραγούδια. Αυτό είναι το νόημα του τίτλου του τραγουδιού Indagatahh άλλωστε (Indagatahh=in the gutter), ήτοι «μέσα στο Λούκι».  

Indagattah

sitting inside,watching wheels passing by, in a carton of rain, we’re all the same

and scorching the light being one of the blind well you’re certainly the kind i won't like

the clouds are the same, they all whisper my name, while i’m white as the snow in the gutter

the clouds are the same,don’t remember my name. You’re the one i should blame for the thunder

and all the likes, all the lights, all their uses and goodbyes, will be hunted

i sleep alone, the nights i long your breath

when the lights are all on and you’re all on your own don’t be frightened

you sleep alone, the nights you long my breath

(Ακολουθεί συζήτηση για το Indagattah)