ΜΙΚΡΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ GOTH CULTURE

The Goths. (Φωτογραφία στο μπαρ Dada, Μανώλης Νταλούκας, 2008)

Από τις σημαντικότερες μορφές της νεανικής κουλτούρας, η ελληνική γκοθ, είναι κυρίως ένα κίνημα Τέχνης.
Εμφανίζεται στις αρχές της δεκαετίας του 1980, σαν μία τάση (ξεχωριστή πορεία) του ελληνικού New Wave, τάση που αρχικά, αντιμετωπίζεται με απαξίωση και από τα φρικιά, και από τους πανκ και από τους νιουγουέηβ. Οι πρώτοι έλληνες γκοθ, ονομάζονται από τους άλλους, περιφρονητικά, ντεθάδες, δηλαδή θανατόφιλοι.

Θυμάμαι, στις αρχές του 1980, πολλές φορές, μας έλεγαν οι μεγαλύτεροι, για «το σπίτι της νεκρόφιλης», στην Κηφισιά, όπου –όπως μας έλεγαν-έκανε έρωτα ...μέσα σε φέρετρο!
Αργότερα, κατάλαβα, ότι η κοπέλα αυτή, ακολουθούσε απλώς, την γκοθ κουλτούρα, και πως όλα όσα λέγονταν περί νεκροφιλίας της, ήταν μύθος.

Βίντεο: Το ελληνικό συγκρότημα South Of No North.

Φωτογραφία αριστερά: Το αγγλικό συγκρότημα Bauhaus. 

Το συγκρότημα South Of No North, ένα από τα πρώτα συγκροτήματα που μπορούν να συνδεθούν με το Γκοθ στην Ελλάδα. Είναι προφανής ο μεγάλος επηρεασμός του ελληνικού συγκροτήματος από τους Άγγλους, Bauhaus. Εκτός από την ασιθητική του τραγουδιού, υπάρχει και ο επηρεασμός στην σκηνική παρουσία. Τον προβολέα φωτός που χρησιμοποιούσαν οι Bauhaus, για να κάνουν θεατρική ατμόσφαιρα, χρησιμοποιούν και οι έλληνες και μάλιστα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο: Η δέσμη φωτός κατευθύνεται στο πρόσωπο του τραγουδιστή, κατά τον τρόπο που είχαν διδαχτεί από την συναυλία των Bauhaus, στην Ελλάδα (Σπόρτιγκ, 1983) και κατά την ατμόσφαιρα που δημιουργούσαν τραγούδια σαν το Bela Lugosi's Dead.

Ανάλογη σκηνική παρουσία, και χρήση του προβολέα φωτός σε στυλ Bauhaus, βλέπουμε και στους Magic De Spell  σε συναυλία στη ΔΙΑΝΑ, Οκτ 1983, Φωτογραφία Γ.Τουρκοβασίλης).

Οι Magic De Spell ήταν ίσως, το πρώτο γκοθ γκρουπ στην Ελλάδα, παρουσιάζοντας σπουδαίο έργο με τραγουδιστή τον Ηλία Ασλάνογλου.

Η αρχή της μουσικής έκφρασης του γκοθ στην Ελλάδα,
εντοπίζεται σε συγκροτήματα του New Wave. Επί του θέματος, συμφωνώ με τον Νίκο Δρίβα, ο οποίος αναφέρει σαν τα πρώτα γκοθ συγκροτήματα, τους Metro Decay, FMQ, South Of No North, Villa 21, Yell-O-Yell, Rehearsed Dreams και άλλα ανάλογα.
Η απαρχή όμως του ελληνικού γκοθ, βρίσκεται λίγα χρόνια πριν, στον χώρο του Κίτρινου Σούρουπου. Αναμφίβολα, η Γιόλα Αναγνωστοπούλου, ο Παύλος Σιδηρόπουλος, η Βίκυ Μπουρδάκου, ο Γιάννης Μπελτέκας, ο Μιχάλης Ανδριτσάκης και άλλοι, παρουσιάζουν έργο, που μπορεί να συσχετισθεί με την γκοθ κουλτούρα.
Το κοινό τμήμα, σε όλα αυτά τα έργα, είναι το σκοτάδι, οι αναφορές στον θάνατο, ένας έντονος ρομαντισμός και η μελαγχολία

Αριστερά: Ο Hornfull και η Terpsi έξω αό το μπαρ Dada (Φωτογραφία Μ.Νταλούκας, 2008)

Η κάθε κουλτούρα, εκφράζεται μέσα από τη δράση μιας ομάδας, ουσιαστικά δηλαδή, συνίσταται από τα έργα και τις ημέρες, μιας συγκεκριμένης παρέας. Έτσι και το γκοθ, αποτελεί μια τέτοια παρέα, που μπορεί να συχνάζει στα ίδια μέρη, αλλά τα μέλη της, δεν συμπεριφέρονται και με ομοιόμορφο τρόπο. Υπάρχει βέβαια μια πλατφόρμα, κάποιες γενικές αρχές, αλλά από εκεί και πέρα, ο κάθε γκοθ ξεχωριστά, εκφράζει τον δικό του κόσμο. 

Αριστερά, ένας από τους Γκοθ στο κλαμπ Rebound (Φωτογραφία: Μ.Νταλούκας, 2008). Το αγόρι έχει τα μαλλιά του σε στυλ πανκ, που υιοθέτησαν κυρίως όσοι ακολούθησαν το στυλ Γκοθ που ονομάζεται και Deathrock. Φοράει μπλούζα με εικόνα του Aladdin Sane, που φανερώνει τον δικό του επηρεασμό (αλλά και όλης της κουλτούρας του Γκοθ) από τον David Bowie. Στο αριστερό και στο δεξί πέτο του σακακιού,διακρίνονται οι κονκάρδες των Bauhaus και Alien Sex Fiend, αντιστοίχως.

Η Σοφία στο κλαμπ Rebound (Φωτογραφία: Μ.Νταλούκας, 2008).

Το γκοθ ντύσιμο, δεν είναι ομοιόμορφο, ούτε είναι πάντα μαύρο και σκοτεινό. Στις γυναίκες του γκοθ, υπάρχει ντύσιμο που θυμίζει χορεύτρια καμπαρέ, και άλλο με χρώματα (όπως της φωτογραφίας στην αρχή του άρθρου), που λέγεται και στυλ της γκοθ λολίτας. Πολλοί μελετητές του γκοθ, έχουν ξεχωρίσει στερεότυπα (στυλ ντυσίματος), μερικά από αυτά είναι : Ντύσιμο Μεσαίωνα, Cyber Goth, Gothabilly, Deathrock, κ.α.
Αλλά υπάρχουν και γκοθάδες, που η εμφάνισή τους, δεν έχει καμία σχέση με αυτά τα στερεότυπα, και ακολουθούν την κουλτούρα ως προς το εσωτερικό πνεύμα, και όχι ως προς την εξωτερική εμφάνιση. Και για το γκοθ, ισχύει αυτό που είχαν πει οι Kinks για τους mods: Υπάρχουν οι πραγματικοί mods ως προς το πνεύμα και υπάρχουν και οι Dedicated Followers of Fashion. Με άλλα λόγια, και κατά το κοινώς λεγόμενο: Τα ράσα, δεν κάνουν τον παπά.

Αριστερά: Miss Scarlet and friend (Φωτογραφία: Μ.Νταλούκας, 2008)Η γκοθ κουλτούρα, είναι κλειστή και περιθωριακή, μία από τις πιο αξιόλογες μορφές του underground. Και όμως, σχεδόν όλοι που αναφέρονται στο ελληνικό underground, κατά κανόνα, ποτέ δεν μιλούν για το Γκοθ. Πάρτε για παράδειγμα, την έκδοση «Το Αθηναϊκό Underground» (Συλλογικό έργο, Athens Voice, 2012). Εκεί, συμπεριλαμβάνονται όλες σχεδόν οι μορφές, τα φρικιά, οι πανκ, οι New Wave. Αναφέρονται ακόμη και περιπτώσεις γραφικών που θεωρούνται «όμορφοι τρελοί» (Κουκουτάρας), όμως δεν γράφεται τίποτα για το Γκοθ στην Ελλάδα. Από αυτή την άποψη, το ελληνικό Γκοθ, είναι αδικημένο. Πολλοί αρθρογράφοι, δεν το αναφέρουν επειδή δεν το κατανοούν, ή δεν τους αρέσει η διαφορετικότητά του.
Αυτό, είναι άλλη μία μορφή λογοκρισίας που επιβάλλουν, οι μονολιθικές αντιλήψεις. Η Τέχνη και ο μαγικός χαρακτήρας της απαξιώνεται και ο κάθε κουφιοκεφαλάκης, θεωρεί υποχρέωσή του, να αναφέρει τον τελευταίο άχρηστο αλλά ποτέ έναν γκοθ καλλιτέχνη.

Αριστερά: Η Ευνομία (Φωτογραφία Μ.Νταλούκας, 2008)
Η Γκοθ κουλτούρα, έχει να μας δείξει εικαστικά έργα υψηλής αισθητικής. Μία από τις καλύτερες ζωγράφους του ελληνικού Γκοθ, είναι η Ευνομία Δημητριάδου. Ζωγραφίζει κυρίως «λάδια», εμπνεόμενη από πρόσωπα που γνώρισε στις παρέες του Γκοθ. Σούδασε Κτηνίατρος, αλλά ένα μεγάλο διάστημα, εργάστηκε σαν μπαργούμαν στο κλαμπ Rebound, τον ναό δηλαδή του Γκοθ στην Ελλάδα. Μία άλλη, εξαιρετική ζωγράφος, είναι η Γεωργία Ζήση.

Η περίφημη Μπανιέρα, εγκατάσταση του Seth, στο κλαμπ Underworld της πλατείας Κάνιγγος.

Σπουδαία έργα μας έχει δείξει και ο Seth Siro Anton. Εκτός από ζωγραφική, γλυπτική και φωτογραφία, ο Seth, κάνει εκπληκτικές εγκαταστάσεις.

Μία τέτοια, ήταν η περίφημη μπανιέρα, που έβλεπες μόλις έμπαινες στο κλαμπ Underworld στην πλατεία Κάνιγγος. Σε αυτή την μπανιέρα, φωτογράφισα το 2008 και την γκοθ τραγουδίστρια Sin .
(Φωτογραφία αριστερά: Η Γκοθ τραγουδίστρια Sin, στην μπανιέρα του Seth)

Μια σειρά από πίνακες-ανάγλυφα, είχε τοποθετήσει o Seth, στο άλλο Underworld, της οδού Ιπποκράτους. Κάτω από δύο τέτοιους πίνακες του Seth, κάθεται σε δερμάτινο καναπέ του κλαμπ, κοπέλα με Cybergoth ντύσιμο, που φωτογράφησα, ονομάζοντας την φωτογραφία Oh. I Am Happy Today!

Love Hurts- Έργο του Σεμπεκόπουλου, φωτό Μ.Νταλούκας.
Σπουδαίος καλλιτέχνης στον χώρο του ελληνικού Γκοθ, είναι και ο Νίκος Σεμπεκόπουλος. Αυτός, κάποτε μου έδειξε ένα πίνακα που έκανε για τον «Πόνο της Αγάπης». Είχε κάνει ένα ακρωτηριασμένο σώμα, σε ροζ φόντο και είχε βάλει γύρω γύρω στο τελάρο καρφιά. Στο σημείο του σώμταος, όπου και υπονοείτο η καρδιά, είχε μπήξει ένα βέλος, ενώ υπήρχε στον καμβά, περασμένο ματωμένο μαχαίρι. 

Ο Σεμπεκόπουλος, γράφει και τραγούδια, που εκφράζουν το Γκοθ, με μοναδικά ελληνικό τρόπο. Τελευταία του δουλειά, το ΑΣΗΜΙ , όπου υπάρχει και το τραγούδι «Ο Κόσμος των Εμπνεύσεων». 

Οι στίχοι του τραγουδιού...

Έχω φτιάξει όμως τον δικό μου κόσμο
αληθινός και κάλπικος, όσο αυτός
αλλά δικός μου, αλλά δικός μου

περιγράφουν κατά τη γνώμη μου, την ουσία του Γκοθ: Ένας κόσμος κάλπικος, ψεύτικος αν τον δεις με τα μάτια του «κανονικού», αλλά ένας κόσμος δικός τους, των Γκοθ, που περιέχει το δικό τους Όνειρο και Αλήθεια.

Ο Σεμπεκόπουλος, είναι και ο κιθαρίστας στο συγκρότημα Ding An Sich, που είναι από τα καλύτερα γκοθ συγκροτήματα στην Ελλάδα...

I must descend into the depths

With steps too lonely through your streets
A little poison now and then
That produces pleasant dreams
I want to sail across broad seas
The blissful islands till I reach
Upon their tops I’ll light bright flames
My seven solitudes are friendless
In what happens no reason
And now awake at dreaming’s end
The world is deep; deeper than day can comprehend
You wish to see the distant realms
The high dances of the stars
The desert winds breath up all cowards
In the empty wastes of the sand
I must descend into the depths
With steps too lonely through your streets
A resting place my heart seeks
With brand new songs I’ll heal my soulFeel the heartbeat of the world
Ride through its woods and deserts
Taste its bleeding wounds and shameless
Fly your flag of surrender
I want to sail across broad seas
Like a cry a shout of joy
A resting place my heart seeks
With brand new songs I’ll heal my soul

(CERTAIN DESTINATIONS ARE INEVITABLE- Ding An Sich)

Πολύ καλός, είναι επίσης, ο Γιώργος Δέδες.Ο Δέδες, είναι ο δημιουργός του συγκροτήματος The Illusion Fades, από τα καλύτερα του Γκοθ στην Ελλάδα. 

Με αυτό το μικρό σημείωμα, δεν είχα βέβαια την πρόθεση να καταγράψω όλο το ελληνικό Γκοθ, αυτό είναι μια μεγάλη υπόθεση. Θέλησα απλά, να δώσω, μερικά πρώτα στοιχεία. Περισσότερα στο μέλλον.