Στη Μνήμη του Μανώλη Ρασούλη

Σαν σήμερα, 13 Μάρτη 2011, βρέθηκε νεκρός ο Μανώλης Ρασούλης. Το σημείωμα μνήμης, από την κόρη του Ναταλία, όπως το δημοσίευσε στην προσωπική της σελίδα στο fb... 

Σαν σήμερα ο Μανώλης Ρασούλης βρέθηκε νεκρός στη Θεσσαλονίκη. 8 μέρες μετά τον θάνατό του. Το γιατί και το πώς, δραματικό. Προσπαθώ να το δω όσο πιο ψύχραιμα μπορώ. Αλλιώς θα αρχίσω να κατηγορώ πάλι τους γνωστούς ηθικούς αυτουργούς. Δεν ξέρω αν αυτό έχει νόημα. Δεν ξέρω όμως πάλι αν είμαι υποχρεωμένη να το κάνω. Ο μπαμπάς μου έφυγε από έμφραγμα. Δεν είχαμε ιδέα ότι είχε πρόβλημα με την καρδιά του. Ούτε ο ίδιος το ήξερε. Κάτι πόνοι στην πλάτη, νόμιζε πως ήταν μυϊκοί και έκανε σιάτσου. Το πρώτο έμφραγμα έγινε 20 μέρες πριν. Μου είπαν (μετά) πως πόνεσε πολύ σ'αυτό το πρώτο έμφραγμα. Κανείς δίπλα του δεν κατάλαβε τι ήταν. Εκείνος πάλι, δεν ήθελε ούτε τα νοσοκομεία, ούτε τους γιατρούς. Έφευγε πολύ συχνά χωρίς να πει σε κανέναν τίποτα. Όλοι του λέγαμε να λέει μια κουβέντα πριν πάει κάπου. Να έχουμε μια ιδέα. Λειτουργούσε ανάλογα με την ψυχολογική του κατάσταση. Δυστυχώς ο τελευταίος χρόνος της ζωής του δεν ήταν καθόλου καλός. Η τότε ΕΡΤ έδειξε μια απάνθρωπη στάση απέναντί του. Τον απέλυσε μαζί με άλλους εργαζόμενους, μαζί και τον Τριπολίτη, τη Κριεζή και τον Ελευθερίου, με την δικαιολογία των εξωτερικών συνεργατών. Του στοίχισε πολύ. Γράφει σ'ένα τραγούδι του "Δύο πράγματα σε ζορίζουν, είναι ο θάνατος και η αγάπη". Δυστυχώς η αγάπη τον ζόρισε πολύ αυτόν τον τελευταίο χρόνο. Λάθος άνθρωποι γύρω του τον έσκαγαν καθημερινά. Να μου πεις, δική του επιλογή ήταν. "Έχω γίνει τοστ" μου έλεγε. Έφυγε πολύ πιεσμένος. Κι όμως έγραφε ασταμάτητα. Ήθελε να κατέβει στην Κρήτη. Στον Ρουσσέτο. Τον περιμέναμε Αθήνα. Τον περίμεναν και στην Κρήτη. Πού είσαι Μανώλη; Παίρναμε στο κινητό του. Καμμία απάντηση. Βρέθηκε μόνος στην Θεσσαλονίκη από την τελευταία του παρά μία μέρα σύντροφο. Δυστυχώς.. "Έχω γίνει τοστ" μου έλεγε.. Και τώρα, πώς να τα καταφέρω να του απαλύνω τον πόνο; Πώς να τον φέρω πίσω;..Του μιλάω και στήνω αυτί μπας και ακούσω κάτι. Μια κουβέντα. Μα επικοινωνεί με άλλους τρόπους. Και περιμένω κάθε μέρα την επόμενη "επικοινωνία" μας.

"Να χα την ξύπνια μηχανή στον χρόνο να 'ρθω πίσω" έλεγες σε ένα τραγούδι σου.

Αχ να την είχα ρε μπαμπά..

Ναταλία.