OMNI 25 – τεύχος καμένο

☥6 και 18, την ώρα που βραδιάζει.

Σταμάτησε ο χρόνος, έλιωσαν τα ρολόγια. 6 και 18, την ώρα που βραδιάζει. Η θύμησή μου καίγεται. Πέστε το στα γιασεμιά με την αέρινη ασπράδα. Ένα κορίτσι τυλίγεται στο νεκροσέντονο και πέφτει με ουρλιαχτά στα βράχια. Δεν θέλω να το βλέπω.

☥6 και 18, η ώρα του θανάτου. Και τώρα; Η ώρα της απόδοσης των ευθυνών. Υπάρχουν; Κανένα στόμα υπεύθυνο, δεν το ’βρε, δεν το ’πε ακόμα. 

☥Ο Αλέξης Τσίπρας, είπε πως αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη. Εμείς θέλαμε, εδώ και τώρα, να αναλάβει δράση. Να βρεθεί τι έφταιξε για αυτή την αβάσταχτη τραγωδία. Αλλιώς, θα ξαχαστούν τα λάθη, και δεν θα μπαλωθούν οι τρύπες του θανάτου. Αλλιώς, κι αυτός, δεν είναι παρά μεγάλα λόγια.Και η Ιστορία θα του κουνήσει το μαντήλι, βάζοντάς τον, στο χρονοντούλαπο, ανάμεσα στους μικρούς.Περιμένουμε λοιπόν, αυτήν την δράση, και τότε θα του σφίξουμε το χέρι, και θα πούμε το Μπράβο. Αλλά, πόσο θα περιμένουμε; 

☥Βεβαίως, κι εμείς, έχουμε μεγάλο χρέος απέναντι στους νεκρούς μας. Δεν πρέπει και τώρα, να φανούμε δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα, όπως το λέει ο ποιητής. Να φύγουμε πια απ την υπόγεια φριχτή ταβέρνα, και να περάσουμε ΤΩΡΑ, στην ευτοπία της κοινωνίας των πολιτών. Αν οι πολιτικοί, δεν μπορούν να μας σώσουν, απομένουν οι κοινωνίες των πολιτών.

☥Έγραψε η (απογοητευμένη και από την δική μας στάση) Σμαράγδα Καρύδη στην σελίδα της στο fb: 

«Και θα βγούμε ξανά θυμωμένοι στους δρόμους για τα εθνικά μας θέματα αλλά όχι γι αυτό το όμορφο γεμάτο ζωή και χαρά κορίτσι που πήδηξε στο γκρεμό. Όχι για τον εννιάχρονο αδερφό της. Όχι για το πατέρα τους; Για την ανείπωτη δυστυχία της μάνας τους. Όχι για αυτά τα δίδυμα παιδιά. Για τους γονείς τους που δε θα σταματήσουν ποτέ να τα ψάχνουν. Για αυτή τη γυναίκα με κινητικά προβλήματα που δεν μπόρεσε να τρέξει.Για τον άντρα της που δεν την άφησε κι έφυγαν μαζί αγκαλιασμένοι.Δε θα βγούμε για τη Χρύσα, το Δημήτρη, τον Αντρεα, την Αγγελική, το Βικτωρα, την Εβελίνα και τη Μαριλια Αυτοί οι άνθρωποι για τους οποίους κηρύττουμε εθνικό πένθος δεν είναι θέμα μας εθνικό; Ω Ναι! Η Μακεδονία είναι ελληνική. Όπως και το Μάτι, ο Μαραθώνας, ο Νέος Βουτζάς, το Πικέρμι, η Ραφήνα. 

Όπως κι η Ελλάδα, Η Ελλάδα είναι ελληνική. Δυστυχώς».

☥ Ένας από τους λόγους της εθνικής τραγωδίας, είναι η άναρχη δόμηση. Οι μάντρες και τα στενά δρομάκια, που έφραξαν την πρόσβαση στην θάλασσα και την σωτηρία. Για αυτό, όμως έφταιξαν μόνο οι κάτοικοι, ή μήπως, και το κράτος που έκανε τα στραβά μάτια, χάριν της εκλογικής πελατείας;

☥Μαργαρίτα Καραβασίλη; «Μας πίεζαν για να πολεοδομηθεί το σύμπαν».

Πολλά αποκάλυψε στο αέρα του Ραδιοφώνου 247 η πρώην ειδική γραμματέας επιθεωρητών περιβάλλοντος Μαργαρίτα Καραβασίλη η οποία μίλησε για πιέσεις έτσι ώστε «να χτιστούν τα πάντα». Εκείνο όμως που δεν είπε, είναι ποιοι πίεζαν, και γιατί κάποιοι υποχωρούσαν στις πιέσεις. Πού είχε τρύπα το σύστημα; Δεν πρέπει να πέσουν και ονόματα;

☥Δεν ήταν μόνο τα αυθαίρετα, ο λόγος που είχαμε τόσους νεκρούς. Και όσοι στέκονται μόνο στα αυθαίρετα, προσπαθούν να καλύψουν τα υπόλοιπα λάθη. Εδώ, έχουμε σοβαρές καταγγελίες, (ανάμεσα σε αυτές και της Αλέκας Παπαρήγα) πως από την Μαραθώνος, τους οδηγούσαν στο Μάτι, δηλαδή στο στόμα του λύκου. Γι αυτό, φταίνε τα αυθαίρετα; Υπήρχε συντονισμός, ήξερε τι έκανε η Τροχαία; 

☥Εδώ έχουμε την τραγική περίπτωση με τα δίδυμα κοριτσάκια και τους παπούδες τους. Αυτοί, δεν ζούσαν στο Μάτι, βρέθηκαν εκεί, διότι οδηγήθηκαν εκεί. Εδώ πού φταίνε τα αυθαίρετα;  Έφυγαν στις 5 και 30 από την Καλλιθέα, με προορισμό Νέα Μάκρη, όπου ήταν το εξοχικό των παππούδων. Στις 6 και 20, και ενώ ο θάνατος χτυπούσε το Μάτι, τους σταμάτησαν στην Λεωφόρο Μαραθώνος. Τηλεφώνησαν τότε  στους γονείς τους, λέγοντας, πως έκλεισε ο δρόμος και τους οδηγούν από αλλού. Πού τους οδήγησαν; Στο ...Μάτι (!), όπου κάηκαν στο οικόπεδο των 26. Γιατί, δεν τους είπαν οι τροχονόμοι, ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ, καίγονται τα πάντα γυρίστε πίσω; Αυτό το γιατί ψάχνουμε να βρούμε...

☥Είναι τόσα πολλά τα ερωτήματα που ζητούν απαντήσεις. Και υπάρχουν τόσες σοβαρές ενδείξεις, πως έχουμε ένα σύστημα Πολιτικής Προστασίας (μηχανισμό, υπεύθυνους, υποδομές, μέσα) ανήμπορο να προστατεύσει τους πολίτες. Σοβαρές ενδείξεις, πως, οι αρμόδιοι λειτουργίας αυτού του συστήματος, αρνούνται αν δουν τα βασικά λάθη. Και οι φωνές των πολιτών πυκνώνουν: Ως πότε;  

☥Επαναλαμβάνουμε και εδώ, αυτό που έχουμε γράψει και αλλού: Δεν ζητούμε εκδίκηση, αλλά διερεύνηση. Άμεση. Ούτε αυτό που μας καίει, είναι οι παραιτήσεις. Δεν μας αρκούν.  

Όταν πέφτει ένα αεροπλάνο, δεν μας αρκεί η παραίτηση του διευθυντή της αεροπορικής εταιρείας. Προσπαθούμε να βρούμε το μαύρο κουτί, τι διάολο πήγε στραβά. Το να διώξουμε τον διευθυντή, χωρίς να μάθουμε τα αίτια, δεν μας κάνει καλύτερους, μας κάνει χειρότερους.

Έτσι λοιπόν, και σε αυτή την τραγωδία, θα πρέπει να βρούμε επειγόντως το μαύρο κουτί. Και αυτό απαιτεί, μια γενναία συμφωνία, κυρίως του Τσίπρα και του Μητσοτάκη. Αν για να γίνει αυτό, πρέπει να υπάρξουν και κάποιες παραιτήσεις, βεβαίως να γίνουν.