Ο Νίκος Λιμπερόπουλος διαβάζει την ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο Νοsotros. Πίσω του, ένας από τους περίφημους Χάρτες του (Φωτ.Μ.Νταλούκας, 2008).
Πέντε χρόνια συμπληρώνονται σήμερα,
από τον θάνατο του Νίκου Λιμπερόπουλου, τεράστιου καλλιτέχνη και διανοητή,
γνωστού και σαν Nicholas Liber. Ο Νίκος, πέθανε στις 22
Οκτωβρίου 2013, στις 5 η ώρα το ξημέρωμα, στο Νοσοκομείο Ελπίς, χτυπημένος από πνευμονία.
Το καλλιτεχνικό έργο που μας άφησε,
είναι πολύ σημαντικό. Άρχισε να ζωγραφίζει από μικρή ηλικία, στην εποχή ακόμη
της δικτατορίας, «κρεμώντας» τα έργα του στο ιστορικό Pop 11. Ανήκε τότε στην
ομάδα παιδιών που σύχναζαν στο Χρυσό Κλειδί και στα ροκ στέκια της Πλάκας.
Συνδέεται έτσι με την ελληνική Ψυχεδέλεια αλλά και το εγχώριο Underground.
Ο Νίκος Λιμπερόπουλος, στο σπίτι του, που ήταν και το εργαστήριό του (Φωτ.Μ.Νταλούκας, 2008)
Στην μεταπολίτευση, ήταν μέλος της ομάδας Χταπόδια. Τα Χταπόδια, ήταν η πρώτη καλλιτεχνική ομάδα που σχηματίστηκε στα Εξάρχεια, μετά την πτώση της Χούντας. Λίγο μετά, συμμετέχει με ζωγραφικά έργα και σχεδιοιστορίες στην ΤΡΥΠΑ, το περιοδικό που εξέδιδε ο Τέος Ρόμβος.
Στην μεταπολίτευση, ήταν μέλος της ομάδας Χταπόδια. Τα Χταπόδια, ήταν η πρώτη καλλιτεχνική ομάδα που σχηματίστηκε στα Εξάρχεια, μετά την πτώση της Χούντας. Λίγο μετά, συμμετέχει με ζωγραφικά έργα και σχεδιοιστορίες στην ΤΡΥΠΑ, το περιοδικό που εξέδιδε ο Τέος Ρόμβος.
Υπήρξε στενός φίλος με τα
σημαντικότερα πρόσωπα της ελληνικής ροκ σκηνής, όπως τον Δημήτρη Πουλικάκο, τον Παύλο Σιδηρόπουλο,
και την ποιήτρια Γιόλα Αναγνωστοπούλου. Για τον Παύλο, φιλοτέχνησε το εξώφυλλο
του Εν Λευκώ, και για τη Γιόλα, έγραψε
ένα ποίημα, και της έκανε το πορτραίτο.
Το πορτραίτο της Γιόλας Αναγνωστοπούλου. Νίκος Λιμπερόπουλος, 1998. Συλλογή Μ.Νταλούκα.
Το πορτραίτο της Γιόλας Αναγνωστοπούλου. Νίκος Λιμπερόπουλος, 1998. Συλλογή Μ.Νταλούκα.
Για ένα διάστημα, ταλαιπωρήθηκε
στην δυστοπία του Κίτρινου Σούρουπου, συνοδοιπόρος της Γιόλας Αναγνωστοπούλου,
όμως κατόρθωσε να ξεφύγει. Άλλαξε ριζικά, οδηγήθηκε σε πνευματική ζωή (μελετούσε τις διδασκαλίες του Όσσο, Χριστιανισμό, Ζεν, Βουδισμό κ.α.) και
ζωγράφιζε "μαγικούς" ή
"ψυχεδελικούς" χάρτες, όπου σημείωνε τα μέρη με χαμένους ή κρυμμένους πνευματικούς θησαυρούς, αλλά και τα μέρη όπου υπήρχαν "παγίδες".
Ένας από τους "μαγικούς"
χάρτες του Liber, 2010.
Ο Νίκος Λιμπερόπουλος, με την φίλη του, Θέκλα Τσελεπή. Φωτ.Μ.Νταλούκας,2008.
Ο ίδιος έλεγε...
«Μέσα στον καθένα μας υπάρχει
ένας κρυμμένος θησαυρός που περιμένει ανά πάσα στιγμή να ανακαλυφθεί. Οι χάρτες
των νησιών με τους χαμένους θησαυρούς σε αυτό ακριβώς αποσκοπούν. Στο να μας
υπενθυμίσουν την ύπαρξή τους και να μας παρακινήσουν να ψάξουμε επιτέλους να
τους βρούμε».
Ένα βίντεο αφιερωμένο στην μνήμη του, με φωτογραφίες από στιγμές της ζωής του και το La Vida Es Un Carnaval, αγαπημένο τραγούδι του, γιατί πίστευε απόλυτα, ότι η ζωή είναι ένα καρναβάλι, και o άνθρωπος, περαστικός, αστρικός ταξιδιώτης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου