Το έργο, φαίνεται να απαντά
στο πείραμα της ΝΑΣΑ που δίνει αρκετά χρήματα σε όποιον θελήσει να υποβληθεί σε
«εξέταση συμπεριφοράς», επί 70 ημέρες.
Η Ράσμι, εξετάζει με
εξαιρετικά καλλιτεχνικό τρόπο, 70 ημέρες δικές της. Ημέρες προσδοκίας, ημέρες
προδοσίας, ημέρες ανάτασης ή και πόνου.
Με φωτογραφίες, μελάνι, κείμενο,
και ακρυλικό, σχολιάζει τη διάθεσή της, αρχίζοντας από το κενό και καταλήγοντας
πάλι στο κενό. Είναι ίσως το πιο απαισιόδοξο έργο της έκθεσης Εικαστική και Ψηφιακή Μνήμη, που εκπέμπει όμως,
μια εκπληκτική γοητεία.
στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, και θα διαρκέσει μέχρι την Τρίτη 25 Νοεμβρίου.
Ένα από τα 25 κομμάτια που αποτελούν το έργο Όταν Ακούω Παξιμάδια Σκληρά Θυμάμαι Εσένα, του Δημήτρη Κριτσωτάκη.
Η πρωτοβουλία ανήκει στον καθηγητή Γιώργο Καζάζη ο οποίος συνεργάστηκε με τον καθηγητή Κώστα Ιωαννίδη.
Καλών Τεχνών, επιχειρούν τη χαρτογράφηση μιας από τις βασικότερες λειτουργίες του ανθρώπινου νου σε σχέση με την αντίστοιχη λειτουργία που μας παρέχει η σύγχρονη τεχνολογία με τα μέσα που αυτή διαθέτει.
Οι νέοι καλλιτέχνες με την εικαστική τους ματιά
και με τη χρήση ποικίλων εικαστικών τρόπων , επεξεργάζονται το θέμα της
ψηφιακής μνήμης η οποία προκύπτει από τη χρήση των νέων τεχνολογικών μέσων όπως
η ψηφιακή φωτογραφία ή η δυνατότητα αποθήκευσης τεράστιου όγκου πληροφοριών και δεδομένων σε αυτοματοποιημένα συστήματα (σκληρούς
δίσκους, κάρτες μνήμης κ.ά) . O εικαστικός και ο θεωρητικός λόγος, με διάθεση πρόκλησης της προσοχής και του ενδιαφέροντος, εγείροντας ταυτόχρονα ερωτήματα από πλευράς του δέκτη, επιδιώκουν το
συσχετισμό και την εμπλοκή όχι μόνο των συμμετεχόντων καλλιτεχνών και
θεωρητικών μεταξύ τους αλλά και του ίδιου του κοινού σε έναν ανοιχτό και γόνιμο διάλογο.
η ψηφιακή φωτογραφία ή η δυνατότητα αποθήκευσης τεράστιου όγκου πληροφοριών και δεδομένων σε αυτοματοποιημένα συστήματα (σκληρούς
δίσκους, κάρτες μνήμης κ.ά) . O εικαστικός και ο θεωρητικός λόγος, με διάθεση πρόκλησης της προσοχής και του ενδιαφέροντος, εγείροντας ταυτόχρονα ερωτήματα από πλευράς του δέκτη, επιδιώκουν το
συσχετισμό και την εμπλοκή όχι μόνο των συμμετεχόντων καλλιτεχνών και
θεωρητικών μεταξύ τους αλλά και του ίδιου του κοινού σε έναν ανοιχτό και γόνιμο διάλογο.
Θέματα όπως η σκοπιμότητα, η επίδραση, το αποτέλεσμα
της χρήσης, της μη-χρήσης ή της κατάχρησης ή, τέλος, η
απόρριψη της ψηφιακής μνήμης σε σχέση με τη φυσική, θίγονται μέσω των ίδιων των έργων αλλά και των θεωρητικών κειμένων που τα πλαισιώνουν
οργανικά, με πρωτότυπο τρόπο, επαναφέροντας το ζήτημα της σχέσης του ανθρώπου με τα τεχνολογικά επιτεύγματά του και εν τέλει με το ίδιο του το «είναι» στο μέτρο που αυτά αποτελούν την προέκταση
του εαυτού του.
Ανοικτή πλατφόρμα για το ζήτημα της Μνήμης: on-memory.tumblr.com
απόρριψη της ψηφιακής μνήμης σε σχέση με τη φυσική, θίγονται μέσω των ίδιων των έργων αλλά και των θεωρητικών κειμένων που τα πλαισιώνουν
οργανικά, με πρωτότυπο τρόπο, επαναφέροντας το ζήτημα της σχέσης του ανθρώπου με τα τεχνολογικά επιτεύγματά του και εν τέλει με το ίδιο του το «είναι» στο μέτρο που αυτά αποτελούν την προέκταση
του εαυτού του.
Ανοικτή πλατφόρμα για το ζήτημα της Μνήμης: on-memory.tumblr.com
Ίδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης»
Πειραιώς 206, Ταύρος
Tηλ:2103418550
Eώς 25/11
Ημέρες / ώρες: Δευτ.-Κυρ. 6-10 μ.μΓια μια καλύτερη ιδέα, δίνω το pdf του καταλόγου της Έκθεσης.
Μμμμμ... ποια μου θυμίζεις;
ΑπάντησηΔιαγραφή