ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΡΟΚ ΕΝ ΡΟΛ ΣΤΟ ADEBAR ΤΗΣ ΒΙΕΝΝΗΣ (Νοέμβριος 1956)- Πρώτο Μέρος

Αριστερά : Σκίτσο, φιλοτεχνημένο στο ιστορικό κλαμπ, και χαρισμένο στον Σίμο Τσαπνίδη (Νοέμβριος 1956). ΑΡΧΕΙΟ Μ.Νταλούκα.

Νοέμβριος του 1956, στο ADEBAR της Βιέννης:

Τέχνη, Επανάσταση και Ροκ εν Ρολ.

Θα άξιζε να γραφτεί ένα βιβλίο για τα γεγονότα που συνέβησαν, στο περίφημο αυτό κλαμπ, εκείνο τον πύρινο μήνα.

Και αν γυριζόταν ταινία, θα είχαμε...

Πρωταγωνιστές :

Σίμος Τσαπνίδης (Αρχηγός Ελλήνων Υπαρξιστών)

Φώτος Λαμπρινός  (Φοιτητής)

Πούσκας / Ferenc Puskas(Ποδοσφαιριστής)

Ερνστ Φουκς/Ernst Fuchs (Ζωγράφος)

Τζίμυ Μακούλης (Τραγουδιστής)

Γιάννης Θεοδωράκης (Ποιητής-Φοιτητής)

Έλλη Κιούση (Φοιτήτρια)

Κουμπέλκα/ Peter Kubelka (Σκηνοθέτης)

Συμπρωταγωνιστές : Νέοι καλλιτέχνες, Υπαρξιστές, Ροκ εν ρολίστες και επαναστάτες της Ουγγαρίας.

Η κατάσταση μπορεί να περιγραφτεί και μόνο από αυτή την εικόνα, εκπληκτικής γλαφυρότητας, στο ημερολόγιο του Σίμου Τσαπνίδη...

«3 Νοεμβρίου 1956. Τα αυτοκίνητα τα νοσοκομειακά, σφυρίζουν. Οι Αυστριακοί, βοηθούν τους Ουγγαρέζους επαναστάτες που έχουν τραυματιστεί. Και βοηθούν τους Ουγγαρέζους πρόσφυγες. Για τον Ουγγαρέζο ποδοσφαιριστή Πούσκα, λέγεται ότι σκοτώθηκε στην Ουγγαρία, αλλά αυτός είναι στο ADEBAR και χορεύει...»

Αριστερά: Απόσπασμα από ιδιόχειρο σημείωμα, του Φώτου Λαμπρινού, στον Σίμο Τσαπνίδη. Είναι γραμμένο Νοέμβριο του 1956, στο ADEBAR της Βιέννης. Διασώζεται στο ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΣΙΜΟΥ. ΑΡΧΕΙΟ Μ.Νταλούκα.

Ίσως, προκαλεί μεγάλη εντύπωση, που ο Φώτος Λαμπρινός, ένας καταξιωμένος σήμερα σκηνοθέτης και ιστορικός, χόρευε ροκ εν ρολ, ενώ πίστευε από τότε, στην κομμουνιστική ιδεολογία. Τι δουλειά, αλήθεια, είχε ένας κομμουνιστής, στο ADEBAR, με τον υπαρξιστή Σίμο;

Και όμως. Όταν μιλά η ζωή, οι ιδεολογίες παραμερίζουν. Η ζωή, προηγείται, και αυτό αποδεικνύεται από την συνάντηση πολλών διαφορετικών, κατά καιρούς. Ο Φώτος Λαμπρινός, έχει να θυμάται πολλά καλά λόγια για τον υπαρξιστή Σίμο, διότι έχει να θυμάται την ανεπανάληπτη νιότη. Η δική του Μαρτυρία, που δίδεται στον γράφοντα τον Ιούνιο του 2004, είναι...

«Ναι, και ήμουν κομμουνιστής, και χόρευα ροκ εν ρολ. Μάλιστα το παρατσούκλι μου, ήταν Τούτι Φρούτι, γιατί χόρευα συνέχεια το τραγούδι αυτό, του Έλβις Πρίσλεϊ...»

Ο Αρχηγός των Ελλήνων Υπαρξιστών, Σίμος Τσαπνίδης, χορεύει ροκ εν ρολ, στο ιστορικό ADEBAR της Βιέννης. Έχει, μόλις πριν ένα μήνα, εγκαταλείψει τον ασφυκτικό συντηρητισμό της Αθήνας, για να κάνει ένα Ταξίδι Ζωής, επί μια εικοσαετία, στις μεγαλύτερες πόλεις της Ευρώπης (Φωτογραφίες ΑΡΧΕΙΟ Μ.Νταλούκας, Νοέμβριος 1956)

Το AdeBar υπήρξε το σημαντικότερο Υπαρξιστικό κέντρο της Αυστρίας, φιλόξενο  σπίτι, ανήσυχων νεαρών, περιηγητών,  και καλλιτεχνών. Κατά την διάρκεια της μεγάλης Aλλαγής της διάθεσης (1956-60), και ύστερα από την έκρηξη του ροκ εν ρολ, μετασχηματίζεται σε υπαρξιστικό και ροκ εν ρολ, στέκι.

Ο χορός που βλέπουμε, στις δύο αυτές φωτογραφίες του 1956, θα πρέπει για τον Σίμο τουλάχιστον, να θεωρείται Swing. Η ορχήστρα, είναι ορχήστρα Τζαζ, δεν υπάρχει γκρουπ, με την αργότερη rhythm section του ροκ εν ρολ. Το πέρασμα, από το Swing στο Ροκ εν Ρολ, δεν ήταν πολλές φορές συνειδητό, αφού το Ροκ εν Ρολ,  εισέβαλλε στην Ευρώπη, χρησιμοποιώντας τις υπάρχουσες ορχήστρες Τζαζ, δεν δημιούργησε αρχικά, ξεχωριστά γκρουπάκια (για το θέμα θα μιλήσουμε σε μελλοντική ανάρτηση).

Η Σφραγίδα του ADEBAR (Νοέμβριος 1956) διασώζεται στο βιβλίο του Σίμου. Βλέπουμε την δήλωση πως πρόκειται για Υπαρξιστικό Κέντρο με Τζαζ, καθώς και τα δύο σύμβολα, Πελαργό και Τρομπέτα (ΑΡΧΕΙΟ Σίμος Τσαπνίδης/Μ.Νταλούκας)

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

Διαβάστε το Δεύτερο Μέρος ΕΔΩ