ΕΡΤ – Ακόμα, τίποτα που να εκφράζει τη νεολαία

Ένα τείχος αδιαφορίας ορθώνεται ανάμεσα στην ΕΡΤ και στην ελληνική νεολαία. Οι νέοι δεν βλέπουν την ΕΡΤ, αφού, και η ΕΡΤ, δεν βλέπει τους νέους. 

Χρειάζεται, ένας στρατηγικός σχεδιασμός, για να υπάρξει μία δημιουργική και αμφίδρομη επικοινωνία.
Η ΕΡΤ, οφείλει να γίνει χώμα γόνιμο, όπου θα ευδοκιμήσουν νέες μορφές και ιδέες.

1.Καταγραφή και ανάδειξη της

σημερινής νεανικής κουλτούρας- Το παράδειγμα του BBC.

Ίσως, η ΕΡΤ, θα έπρεπε να διδαχτεί, από το επιτυχημένο παράδειγμα του BBC, που απέδειξε πως γνωρίζει να δημιουργεί εκπομπές νεολαίας.

Η αγγλική τηλεόραση, έχει προχωρήσει εδώ και χρόνια,

στην καταγραφή και ανάδειξη, της εκεί νεανικής μουσικής έκφρασης, 

με το Live Lounge. 

Δημιουργεί μικρής διάρκειας βίντεο,που εντάσσει στη ροή του προγράμματος, αλλά και στο επίσημο site. 

Τα βίντεο αυτά, σαν αναζωογονητικό νερό, ρέουν σε όλο το πρόγραμμα, δημιουργώντας την επιθυμητή σύνδεση του καναλιού,

με τη νεολαία.

Κάτι άλλο, που χρησιμοποιούν οι Βρετανοί, είναι μικρά ρεπορτάζ, που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε Youth Eyes.

Με αυτά, καταγράφουν και αναδεικνύουν αξιόλογες δράσεις, πρωτοβουλίες, ιδέες,

και αξιοσημείωτους τρόπους (στυλ) ζωής. Παρουσιάζουν επίσης,

νέους καλλιτέχνες (εκτός μουσικών), με ένα τρόπο που δεν κουράζει.

Μπαίνουν και αυτά, στην ροή του προγράμματος, σε καθημερινή βάση.

Ανάλογα Live Lounge και Youth Eyes, η ΕΡΤ θα έπρεπε, από καιρό, να έχει αφιερώσει, στο εγχώριο νεανικό ρεύμα.

Η ανάδειξη του σύγχρονου ρεύματος, θα κάνει γνωστά, νέα πρόσωπα, με διαφορετικό ήθος και ύφος. Πολλοί αξιόλογοι νέοι καλλιτέχνες, αδικούνται από το σύστημα προβολής «καλλιτεχνικών αξιών» που έχει επιβληθεί από τα εμπορικά ιδιωτικά ραδιόφωνα και τηλεοράσεις.

Η μάχη για τα νούμερα τηλεθέασης, μας έφερε και τα «νούμερα»,

γενικά. Οι εκπομπές που σχεδιάζονται στα «Κανάλια», έχουν σαν

μέτρο, όχι το αξιοσημείωτο, αλλά το «γνωστό». Πολιτιστικές εκπομπές, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν υπάρχουν. Ο Πολιτισμός, θεωρείται αντιεμπορικός. Υπάρχουν «ψυχαγωγικές» εκπομπές που παρουσιάζουν ξανά και ξανά, την παρέλαση των γνωστών μαϊντανών, ενός κιτς μορφώματος, που ψευδώς ονομάζεται lifestyle.

Η ΕΡΤ, κινούμενη σε αντίθετη κατεύθυνση, μπορεί να γίνει προστάτης των νέων καλλιτεχνικών μορφών και δράσεων.

Η ανάδειξη του σύγχρονου ρεύματος, θα λειτουργήσει σαν ανακουφιστικό τρίγωνο. Η νεανική έκφραση, αποκλεισμένη από καιρό, είναι αγανακτισμένη. Πιέζει λοιπόν με το βάρος της δίκαιης διαμαρτυρίας.

Εκτός όμως από την κοινωνική ανακούφιση, η ανάδειξη νέων μορφών, θα επιφέρει σημαντικές αλλαγές στην αγορά

κατά το παράδειγμα του Swinging London.

2. Η Σύνδεση του Σήμερα με το Χθες- Δημιουργία σειράς ντοκιμαντέρ.

Η ΕΡΤ, πρέπει να προχωρήσει επιτέλους, στη δημιουργία, σειράς ντοκιμαντέρ, που θα εξιστορούν τους αγώνες, την Τέχνη και τις περιπέτειες της νεότητας, τουλάχιστον από τον Β Παγκόσμιο και μετά. 

Με επιστημονική μέθοδο, να αναδείξει τις μορφές, που αγωνίστηκαν για την Δημοκρατία, και τις κινήσεις που προκάλεσαν δημιουργικές ανατροπές.  

Μερικά παραδείγματα, τέτοιων ιστορικών εκπομπών, που θα μπορούσαν να γίνουν:

1- Έλληνες Υπαρξιστές /Ιπτάμενη Παράγκα (1953-1956)

2- Η νεανική τέχνη και έκφραση στην Εποχή της Δικτατορίας/Αντιδικτατορική νεολαία (1967-1974)

3-Η εμφάνιση του Rock’n’roll και τα πρώτα

ελληνικά συγκροτήματα (1956-1965)

4-Οι έλληνες Μπήτνικς (1960-1967)

5-Η Ελληνική Νεολαία Bertrand Russel και η πρώτη Πορεία Ειρήνης /Γρηγόρης Λαμπράκης (1963)

6-Το πολιτικό τραγούδι στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης. (1974-1976)

7-Το Νέο Κύμα και οι Μπουάτ της Πλάκας

8- Ο νεανικός χορός στην Ελλάδα (Μορφές-Ιστορία)

9-Η νεανική έκφραση στη Δεκαετία του 1980

10-Οι αγώνες του 114, του 15% και η Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη

Η ανάδειξη των σημαντικότερων εκφράσεων (δράσεων και καλλιτεχνικών κινήσεων) από την ιστορία της ελληνικής νεολαίας, έχει την έννοια της σύνδεσης του σήμερα με το χθες, της κατανόησης της νεανικής ιστορίας, ως ασπίδα, απέναντι σε μορφές φασιστικής σκέψης.

Είναι επίσης ο φόρος τιμής στους «παλιούς», αλλά και η

ψύχραιμη κριτική, το πού, έγραψαν σελίδες λαμπρές, αλλά και το γιατί, μερικές φορές, περπάτησαν σε σκοτεινά μονοπάτια.

Η αναδρομή στην ιστορία των καλλιτεχνικών εκφράσεων και δράσεων της ελληνικής νεολαίας, πρέπει να θεωρηθεί, σημαντικό κομμάτι της ελληνικής ιστορίας. Αντικειμενικά, με σαφήνεια, και με σειρές αφιερωμάτων, κατά το παράδειγμα του BBC, να συναρτάται με την πολιτική ιστορία.

Τα σημαντικότερα προϊόντα της νεανικής έκφρασης (ποίηση, τραγούδι, θεατρικές παραστάσεις, χορός, κινηματογράφος, εικαστικά, αλλά και αγωνιστικές κινητοποιήσεις ) θα πρέπει να παρουσιαστούν κατά τον βαθμό που επηρέασαν την εποχή τους.