Αριστουργηματικός, ο πρώτος δίσκος
της Αιμιλίας Παπαθεοχάρη, η οποία μας παρουσιάζεται με το προσωνύμιο Emi Path, δηλώνοντας
ίσως, πως ελπίζει σε ένα πέρασμα, να βγει απ τις σκιές όπου ζει, σε φωτεινό κόσμο.
Θα το βρει άραγε;
The Shadow!
Ποια είναι αυτή η κοριτσίστικη
σκιά, που μοιάζει με φάντασμα να προχωράει να βυθιστεί σε μια ήρεμη λίμνη;
Οι στίχοι και το μουσικό ύφος,
του πρώτου τραγουδιού, Falling, θέτουν
αμέσως, το πλαίσιο: Απαισιοδοξία.
got lost in a dream
I forgot you and me
I got lost in a dream
I forgot everything
Grey fog all around
Mind storm blow the day
Dark clouds loom in my room
Long day's trip in the night
Dreams and lies
Dreams and nights
Now I've lost me
Now I've lost you
Αυτό το βύθισμα σε όνειρο, υπονοεί
δραματική εγκατάλειψη, που έγινε σπαρακτικά όμορφο τραγούδι.
Στο δεύτερο, Happy Death, έχουμε το άκρον άωτον της απαισιοδοξίας
You are the sun
You are my sun
I'll die a sunny day
and today it is a sunny day
Η Emi Path (Φωτ. Δημήτρης Μαντάνης)
Παρόλο που υπάρχουν αυτές οι
απελπισμένες σκιές, τα τραγούδια της Emi Path, εκπέμπουν απίστευτη γοητεία. Το θλιμμένο κορίτσι, δεν αναζητά θάνατο, αλλά ένα θαύμα.
Δεν μπορώ να μην θυμηθώ, και
τον μεγάλο μας ποιητή Καρυωτάκη, που κι εκείνος, μέσα από εικόνες θανάτου και μόνωσης,
περίμενε σαν από θαύμα να έρθει ζωή, μια ζωή που δυστυχώς,
δεν την βρήκε.
«Πού ανήκω;» αναρωτιέται στο Circles, το κορίτσι σκιά. Σε μας ανήκεις, πριγκίπισσα Αίμιλυ,
δεν είσαι μόνη στον γκρίζο και άχαρο κόσμο. Είναι πολλοί που νιώθουν όπως εσύ. Θα
σε δω άραγε σε άλλο ταξίδι χαρούμενη, να σε δείξω τότε και χαμογελώντας να πω See Emily Play;
Στον δίσκο παίζουν οι:
Emi Path (πιάνο, τραγούδι).
Κιθάρα παίζει ο Alessandro Giovanetto, ντραμς ο
Στέφανος Ζακόπουλος, μπάσο ο Νικόλας Παπαχρονόπουλος, βιολί ο Ηλίας Σδούκος και
φαγκότο ο Δημήτρης Ντακοβάνος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου