ΓΟΥΝΤΣΤΟΚ – Το φιλμ που διαμόρφωσε την ελληνική ψυχεδελική νεολαία

Το φιλμ που επηρέασε περισσότερο την ελληνική ροκ νεολαία, ήταν το Woodstock (σκηνοθεσία Michael Wadleigh ), που προβλήθηκε στην Αθήνα, για πρώτη φορά, στον κινηματογράφο Παλλάς, στις 29 Νοεμβρίου του 1970.
Αποτελεί μια εξαιρετική καταγραφή του ομώνυμου Φεστιβάλ, που έγινε στις 15,16,17, και 18 Αυγούστου 1969 (Bethel, New York), και που υπήρξε η λαμπερότερη στιγμή του Ροκ, και εφεξής, σημείο αναφοράς, για την ροκ νεολαία.

Φωτογραφία του Κ.Μεγαλοκονόμου από την πρώτη προβολή του Γούντστοκ, στον κινηματογράφο Παλλάς (Αρχείο Μ.Νταλούκα)

Μετέφερε εικόνες της κουλτούρας του Καλοκαιριού της Αγάπης και παρουσίασε με καταπληκτική δύναμη και αισθητική, το βαρύ πυροβολικό της ψυχεδελικής κουλτούρας, καλλιτέχνες δηλαδή, που τώρα ανήκουν στην σφαίρα του μύθου, όπως: Jimi Hendrix, Janis Joplin, Country Joe McDonald, Santana, The Who, Jefferson Airplane, Ten Years After και άλλους πολλούς.
Αυτές οι εικόνες, επηρέασαν σε μέγιστο βαθμό τους έλληνες νέους, και συνεπώς, το φιλμ αυτό, θα πρέπει να συνυπολογισθεί στα βασικότερα αίτια που διαμόρφωσαν, την ψυχεδέλεια, στην Ελλάδα.

Προβολή με την επιτήρηση τηα αστυνομίας. Φωτογραφία του Κ.Μεγαλοκονόμου, από την πρώτη προβολή του Γούντστοκ στο Παλλάς (Αρχείο Μ.Νταλούκα)

Η πρώτη προβολή του φιλμ, έγινε κάτω από την άγρυπνη αστυνομική παρουσία. Σε φωτογραφία που τραβά, ο Κώστας Μεγαλοκονόμου, βλέπουμε μέσα στον κινηματογράφο Παλλάς, αστυνομικούς να παρακολουθούν, σαν καταχθόνιοι πράκτορες, τις αντιδράσεις των νέων. Οι νεαροί, χορεύουν, τραγουδούν και χειροκροτούν τους ψυχεδελικούς ήρωες της ταινίας. Έξω από τον κινηματογράφο, εκατοντάδες άλλοι, περιμένουν για να μπουν στον κινηματογράφο, στην δεύτερη προβολή. Η χουντική αστυνομία, θορυβείται από τις εικόνες του φιλμ και από τις αντιδράσεις της νεολαίας, που φυσικά, δεν συμβαδίζουν με τα χουντικά ιδεώδη. Με το πρόσχημα της παρενόχλησης της κυκλοφορίας, έξω από τον κινηματογράφο, η δεύτερη προβολή απαγορεύεται. Ακολουθούν οι δικαιολογημένες διαμαρτυρίες, όσων δεν μπήκαν και γίνονται επεισόδια. Πέφτει το γνωστό ξύλο και γίνονται 13 προσαγωγές. 



Santana στο Soul Sacrifice. Η σκηνή, από το φιλμ του Wadleigh για το Woodstock.

Ο σκηνοθέτης της ταινίας, Michael Wadleigh, αποθεώνεται έξω από το Παλλάς (από ρεπορτάζ στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ)

Στην πρώτη προβολή του φιλμ, παρευρίσκεται ο σκηνοθέτης της ταινίας, Michael Wadleigh, που έχει έρθει με την σύζυγό του από την Αμερική για να μιλήσει για το Φεστιβάλ του Γούντστοκ. Η ομιλία απαγορεύεται από την αστυνομία, αλλά ο Wadleigh, αποθεώνεται από τους νεαρούς. Τον σηκώνουν στα χέρια φωνάζοντας ρυθμικά : Γούντστοκ! Γούντστοκ!

Από τη συνέντευξη του Γεωργαλά στα ΕΠΙΚΑΙΡΑ (8 Ιανουαρίου 1971).

Ανακοινώνεται ότι το φιλμ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ διότι διαφθείρει τα ήθη των νέων. Η απαγόρευση διαρκεί δύο εβδομάδες και αίρεται ύστερα από την παρέμβαση του υφυπουργού Γεωργαλά, τότε συμβούλου του δικτάτορα Παπαδόπουλου. Ο Γεωργαλάς, παμπόνηρος χουντικός, ζήτησε την άρση της απαγόρευσης, όχι βέβαια γιατί επικροτούσε το ροκ, αλλά γιατί, ήθελε να μασκαρέψει το δικτατορικό καθεστώς με δημοκρατικό προσωπείο. Φαίνεται άλλωστε, εκείνη την εποχή, ένας εσωτερικός ιδεολογικός πόλεμος, στον σκληρό πυρήνα της χούντας. 
Υπήρχε η τάση των «σκληρών» που ήθελαν τις ακραίες απαγορεύσεις, και υπήρχε και η τάση των «μαλακών», που ήθελαν να δείξουν μία χούντα με φιλελεύθερο προσωπείο. 
Το φιλμ παίζεται πάλι στους κινηματογράφους. Αλλά αυτή τη φορά, είναι λογοκριμένο, έχουν αφαιρεθεί σκηνές. 

Από τότε μέχρι σήμερα, όλοι όσοι ασχολούνται με το ροκ, 

καταγγέλλουν όπως πρέπει, την στάση της χούντας. Όλοι, εκτός από ...δύο. Πρόκειται για τους «δημοσιογράφους»- Δελαπατρίδηδες:  Φώντα Τρούσα και Κώστα Αρβανίτη. Και οι δύο, προσπαθούν καιρό τώρα, να περάσουν σαν ασήμαντες λεπτομέρειες την απαγόρευση, και τη λογοκρισία της χούντας. Γιατί άραγε; 

Συγκεκριμένα ο Φώντας Τρούσας, στο μπλογκ του ΔΙΣΚΟΡΥΧΕΙΟΝ, γράφει πως, απαγόρευση και λογοκρισία, ουσιαστικά δεν υπήρξαν... 

«η ταινία αποσύρθηκε για λίγες μέρες για να αφαιρεθούν κάποιες σκηνές (γυμνά, βλασφημία, χρήση ναρκωτικών), κάτι που συνέβη σε διάφορες χώρες του κόσμου...» 
Φ Τρούσας, ΔΙΣΚΟΡΥΧΕΙΟΝ, 6 Νοεμβρίου 2012 

Αλλά και ο Κώστας Αρβανίτης, λειτουργεί εξίσου σαν χουντικός απολογητής, γράφοντας κι αυτός... 

«Το Γούντστοκ προβλήθηκε κανονικότατα επί χούντας, χωρίς να έχει κάποιες σκηνές που κάνουν μπάνιο γυμνοί...» 
Κώστας Αρβανίτης, ΔΙΣΚΟΡΥΧΕΙΟΝ 7 Νοεμβρίου 2012

Πάρε τον ένα και χτύπα τον άλλο... Η πραγματικότητα είναι, ότι η ταινία δεν "ελαφρώθηκε" από μερικές ασήμαντες λεπτομέρειες, αλλά πετσοκόφτηκε κανονικά και με μέτρο την χουντική ιδεολογία. 

Αριστερά: Απόσπασμα από τη συνέντευξη του σκηνοθέτη της ταινίας, στον Γ.Πετρίτση και στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ (11 Δεκεμβρίου 1970)

Οι χουντικοί αφαίρεσαν, το εννοιολογικό πλαίσιο και οτιδήποτε μπορούσε να αποδώσει το βασικό νόημα του έργου. Δυστυχώς για τον Αρβανίτη και τον Τρούσα, ο ίδιος ο δημιουργός του φιλμ, ο Michael Wadleigh, έδωσε συνέντευξη εκείνη την εποχή στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ. Στην συνέντευξή του εκείνη, μας πληροφορεί πως οι έλληνες χουντικοί, αφαίρεσαν υλικό περισσότερο από μια ώρα (!) και όχι απλά, μερικές «βλαστημίες» ή «γυμνές σκηνές». Όπως επίσης μας πληροφορεί, και αυτό είναι το βασικότερο, πως ότι αφαιρέθηκε ήταν «και το κυριότερο μέρος της ταινίας, που της έδινε οντότητα και λόγο ύπαρξης».