Πίσω στο μακρινό έτος 1976, όταν η Λιάνα Κανέλλη, νεαρή ρεπόρτερ, έπαιρνε
συνέντευξη από τον αρχηγό των ελλήνων υπαρξιστών, Σίμο Τσαπνίδη.
«Είχα μόλις αρχίσει να εργάζομαι στα ΕΠΙΚΑΙΡΑ. Δική μου ιδέα ήταν να πάρω συνέντευξη από τον Σίμο, τον αρχηγό των Υπαρξιστών που είχε φύγει από την Ελλάδα το 1956 και επέστρεψε μετά από είκοσι χρόνια. Οι συνάδελφοί μου με αποθάρρυναν «Σιγά που θα τον βρεις, σιγά που θα σου μιλήσει». Στραβάδι τότε εγώ. Ήταν μια μεγάλη εμπειρία και η αναζήτηση του Σίμου και η ίδια η συνέντευξη. Από τις πρώτες και καλύτερες συνεντεύξεις της ζωής μου»
Ο Σίμος Τσαπνίδης, αγράμματος τσαγκάρης, είχε ιδρύσει το 1953, τον « Εθνικό Σύλλογο Ελλήνων Υπαρξιστών» με γραφεία την «Ιπτάμενη Παράγκα», δηλαδή το τσαγκαράδικό του, στην περιοχή του Ψυρρή. Στην Ιπτάμενη Παράγκα, φιλοξενήθηκαν ως ένθερμοι υπαρξιστές, σπουδαίες προσωπικότητες, όπως οι ποιητές Νίκος Καρούζος και Ζακ Πρεβέρ.
Ήταν τα πρώτα δημοσιογραφικά
βήματα της Λιάνας, η οποία, σήμερα, βλέποντας τις φωτογραφίες αυτές, θυμάται...
«Είχα μόλις αρχίσει να εργάζομαι στα ΕΠΙΚΑΙΡΑ. Δική μου ιδέα ήταν να πάρω συνέντευξη από τον Σίμο, τον αρχηγό των Υπαρξιστών που είχε φύγει από την Ελλάδα το 1956 και επέστρεψε μετά από είκοσι χρόνια. Οι συνάδελφοί μου με αποθάρρυναν «Σιγά που θα τον βρεις, σιγά που θα σου μιλήσει». Στραβάδι τότε εγώ. Ήταν μια μεγάλη εμπειρία και η αναζήτηση του Σίμου και η ίδια η συνέντευξη. Από τις πρώτες και καλύτερες συνεντεύξεις της ζωής μου»
Ο Σίμος Τσαπνίδης, αγράμματος τσαγκάρης, είχε ιδρύσει το 1953, τον « Εθνικό Σύλλογο Ελλήνων Υπαρξιστών» με γραφεία την «Ιπτάμενη Παράγκα», δηλαδή το τσαγκαράδικό του, στην περιοχή του Ψυρρή. Στην Ιπτάμενη Παράγκα, φιλοξενήθηκαν ως ένθερμοι υπαρξιστές, σπουδαίες προσωπικότητες, όπως οι ποιητές Νίκος Καρούζος και Ζακ Πρεβέρ.
Η Ιπτάμενη Παράγκα, από αρκετούς
ξεροκέφαλους συντηρητικούς της εποχής, κατηγορήθηκε σαν κέντρο διαφθοράς, και τελικά,
η αστυνομία την έκλεισε.
Ο Σίμος, πικραμένος έφυγε από την Ελλάδα, τον Σεπτέμβριο του 1956. Ήταν αποφασισμένος να κάνει τον Γύρο της Ευρώπης, με ωτο-στοπ. Στις 8 Απριλίου 1957, η «Liberation» τον έχει πρωτοσέλιδο δίπλα από τη βασίλισσα Ελισάβετ. Ταξίδεψε σχεδόν σε όλη την Ευρώπη, δουλεύοντας όπου έβρισκε μεροκάματο και ζώντας , πάμφτωχος αλλά ευτυχισμένος, σύμφωνα με το βασικό του πιστεύω ΑΝ ΑΠΕΛΠΙΣΤΕΙΣ ΜΗΝ ΑΠΕΛΠΙΖΕΣΑΙ. Στα 1969, έστειλε από το Παρίσι «Ανοιχτή Επιστολή στους Δικτάτορες της Ελλάδος». Πέθανε στις 9 Ιουνίου 1999 στο Νοσοκομείο Αμαλία Φλέμινγκ, στα Μελίσσια.
(Φωτογραφίες από το ΑΡΧΕΙΟ Μανώλη Νταλούκα)
(Φωτογραφίες από το ΑΡΧΕΙΟ Μανώλη Νταλούκα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου