Μοναδικό φωτογραφικό υλικό, αποτυπώνει τη ζωή των Ελλήνων ναυτικών μας, σε λιμάνια της Ευρώπης κατά τη
δεκαετία του 1960.
Εκατοντάδες εξαιρετικές
φωτογραφίες, που διατηρήθηκαν επί χρόνια, στη μορφή αρνητικών ασπρόμαυρων φιλμ, ήρθαν στο φως και μας δείχνουν δεκάδες ελληνικά πλοία σε Λιμάνια της Ευρώπης, ναύτες
στις κουκέτες να γράφουν γράμματα στις οικογένειές τους ή να επιδεικνύουν δώρα
που έχουν αγοράσει για τους συγγενείς, χορούς μέσα στο πλοίο, πώς εόρταζαν τις
μεγάλες μας Εθνικές Εορτές, εργασίες στο καράβι, ακόμη και ποδοσφαιρικούς
αγώνες στο κατάστρωμα.
Οι φωτογραφίες αυτές,
διασώζουν το ήθος και το ύφος του ανώνυμου έλληνα ναυτικού, που βρισκόταν στην
ξενιτιά, και είχε πάντα στραμμένα τα μάτια στην Πατρίδα. Είναι κομμάτι της
Εθνικής μας Μνήμης και καλλιτεχνικά, εξαιρετικά αξιόλογες, αφού ο Τσαπνίδης
υπήρξε εκπληκτικός φωτογράφος.
Ένα μικρό δείγμα από τις φωτογραφίες στο βίντεο που ακολουθεί...
…θύμησες και αναμνήσεις!...καταγράφουν εκείνα τα "άγουρα χρόνια" της εφηβικής ζωής,
ΑπάντησηΔιαγραφήαναβλύζουν από φωτογραφία, σαν ορμητικός χείμαρρος που με παρασύρει μεσ' τις δίνες του,
σ' ένα ταξίδι , φέρνοντας με πίσω, σε χρόνια της ξέγνοιαστης εφηβείας, που τα κορμιά μας ήτανε στητά σαν λαμπάδες, τα πρόσωπα αρυτίδωτα σαν χαρτί, τα μάτια λαμπερά, μηνύματα απατηλά του βλέμματος μας βάζουν μιαν ανάσα στο στήθος…..
Γιάννης Ζαζάνης Πλοίαρχος Ε,Ν
" Αν το πλοίο της ζωής μου φρόνησις το πλοιαρχή,
ΑπάντησηΔιαγραφήεις λιμένα ευτυχίας θέλει κατευοδωθή.".
" - Για τον Οδυσσέα εσείς το πιστεύετε ότι υπάρχει σε όλες τις γλώσσες, σε όλες τις λογοτεχνίες, σε όλες τις κουλτούρες;
ΑπάντησηΔιαγραφή- Ντέρεκ Γουόλκοτ: Υπάρχει μια εικόνα η οποία λειτουργεί ως σύμβολο κι είναι η εικόνα του ναυτικού που ζει χωρίς την παρουσία, κυρίως χωρίς τη γυναικεία παρουσία, έξω στην ανοιχτή θάλασσα. Ένα σύμβολο που το βλέπει κανείς συνεχώς στα νησιά. Ο ναυτικός που ζει μόνος του στη θάλασσα, χωρίς γυναίκα, είναι ο Οδυσσέας, ο οποίος ταξιδεύει από νησί σε νησί. Μπορεί κανείς να τον χρησιμοποιήσει για να συμβολίσει οτιδήποτε θέλει, μια ψυχή, ας πούμε, που πάει από 'δώ κι από 'κεί. Αυτό το σύμβολο μένει αναλλοίωτο στο πέρασμα του χρόνου. Υπάρχουν τέτοιου είδους εμβληματικές εικόνες οι οποίες μέσα από τη λογοτεχνία μένουν αναλλοίωτες στον χρόνο. Άλλες τέτοιες φιγούρες φυσικά είναι ο Αδάμ, ο Ροβινσών Κρούσος...".
("Βημαgazino", από συνομιλία του Θανάση Λάλα με τον Ντέρεκ Γουόλκοτ).