ΤΑΠΕΙΝΟΙ ΚΑΙ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟΙ

Το καλύτερο άλμπουμ του 2014.

Περιγράφει με απίστευτο ρεαλισμό την τωρινή κατάσταση στην Ελλάδα. 

Σαν να βλέπεις ταινία, περνούν μπροστά σου, εικόνες, που ποτέ δεν θα δεις στις τηλεοράσεις. 

Οι εικόνες, είναι αληθινές, και γι αυτό, κοφτερές σαν ξυράφια. 

Ο εκπληκτικός στίχος, δεν στρογγυλεύει τίποτα, δεν απαλύνει γωνίες, δεν κρύβει νύχια και δόντια. Σου δημιουργεί σοκ, αφού σε πετάει βαθιά, στον σκοτεινό και  εφιαλτικό κόσμο, των «Κολλημένων». 

Οι ίδιοι οι δημιουργοί, Λεξ (στίχοι-ερμηνεία) και Dof Twogee (μουσική), ονομάζουν την «εταιρεία» τους, Τ.Γ.Κ,  Τέχνη Για Κολλημένους. Είναι προφανές, ότι απευθύνονται σε όλους όσοι έχουν κολλήσει στην ανεργία, στην πείνα, στην αδικία. Δηλαδή, απευθύνονται στην πλειοψηφία.

Το άλμπουμ, είναι ό,τι καλύτερο έχει βγει από τον χώρο του ελληνικού χιπ-χοπ και από τα καλύτερα μουσικά και ποιητικά έργα, που εμφανίστηκαν ποτέ στην Ελλάδα.

Οι δημιουργοί του "ΤΑΠΕΙΝΟΙ ΚΑΙ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟΙ". Από αριστερά : Λεξ και Dof Twogee

Οι δημιουργοί, ζουν -και γι αυτό αναφέρονται κυρίως- στη Θεσσαλονίκη.

Οι σκηνές εκτυλίσσονται στη Θεσσαλονίκη, αλλά αφορούν όλη την Ελλάδα.

Τα τραγούδια δεν έχουν κομματική ιδεολογία, είναι ανατρεπτικά και μηδενιστικά.

Στόχος τους είναι να περιγράψουν τον εφιάλτη και να δηλώσουν την απόφαση για επιβίωση, με κάθε τρόπο.

Υπάρχει έντονη η διάθεση της καταστροφής όπως υπάρχει και η διάθεση του παράλογου.

Όμως, όπως ακριβώς συνέβη και παλαιότερα με το νταντά στη Ζυρίχη,  η εκδήλωση της καταστροφής και του παραλογισμού στην Τέχνη, έχει αιτία, την τεράστια κοινωνική αδικία, που δημιουργεί ένας πόλεμος.

Τελικά, η καταστροφή και ο παραλογισμός των τραγουδιών, αντιτίθενται στην καταστροφή και στον παραλογισμό, του οικονομικού πολέμου.

Το άλμπουμ,  ίσως να μην αρέσει καθόλου, σε αυτούς που είναι τακτοποιημένοι στη ζέστη της βίλας. Αλλά αυτοί, που σφίγγουν στο χέρι την πίκρα και αγωνιούν κάθε μέρα μήπως τους κόψουν το ρεύμα, θα το λατρέψουν.

Το  άλμπουμ αυτό, θα έπρεπε να το ακούσουν όλοι οι πολιτικοί, για να καταλάβουν το τι πραγματικά αισθάνονται οι νέοι. Όχι οι νέοι που αναφέρουν οι εκπομπές Lifestyle. Δεν μιλώ για μοντέλα και ξέκωλες. Μιλώ για τα κορίτσια που σέρνουν στο φόρεμα, την απόγνωση. Κι για τα άνεργα παιδιά, που χτυπούν καθημερινά πόρτες.

Πολλοί έγιναν ζόμπι.

Αυτά τα ζόμπι, τα παίρνει ο Λεξ με τον εξαιρετικό του στίχο, και την εξαίσια μουσική του Dof Twogee, τα ανυψώνει στο επίπεδο της τέχνης. Και εκεί, αποκτούν εκπληκτική δύναμη. Δύναμη να σου αλλάξουν συνείδηση.

Ποιος άλλος το έκανε αυτό στην Ελλάδα;

Κανείς.

Αυτός ο δίσκος είναι μια γροθιά στο στομάχι.

Αν είστε έτοιμοι, ακούστε τα τραγούδια...