ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ: Μαρία Τσινιά – Ροκ, Τέχνη και Πέτρες ενάντια στην Εξουσία

Παρασκευή 1 Ιουλίου 2016

Μαρία Τσινιά – Ροκ, Τέχνη και Πέτρες ενάντια στην Εξουσία

Η Μαρία Τσινιά, στην πτυχιακή εργασία της, μας πέρασε ασφαλώς, από έδαφος ναρκοθετημένο παντού: οδομαχίες σύγχρονες στην Ελλάδα, και παλαιότερες, που έγιναν στο Παρίσι (Γαλλικός Μάης).

Οι πίνακες (λάδια), αποτελούν στιγμιότυπα, από συγκρούσεις νεαρών διαδηλωτών με τον σκληρό μηχανισμό καταστολής, που χρησιμοποιεί η εκάστοτε εξουσία.

Όλες οι φωτογραφίες, Μ.Νταλούκας, 2016.

Εκπληκτικές ζωγραφιές,

με τεχνική της αφαίρεσης,

που θυμίζει Σεμερτζίδη.

Ως διάθεση, θυμίζουν ακόμη τον στίχο του Σπύρου Γραμμένου...

Μαμά, μπαμπά,

είμαι κουκουλοφόρος

Μαμά, μπαμπά,

είμαι κακό παιδί

Μαμά, μπαμπά,

στην τσάντα έχω μπουκάλια

στην τσάντα έχω στουπί

Τέτοια έργα, μας παίρνουν για μια ασφαλή καλλιτεχνική βόλτα στην Wild Side των οδομαχιών, αλλά ταυτόχρονα, μας ζητούν να απαντήσουμε ένα τεράστιο ΓΙΑΤΙ;

Είναι εύκολο κανείς, να βρει επιχειρήματα υπέρ ή κατά των διαδηλωτών, αλλά είναι δύσκολο να εντοπίσει την αιτία, που γεννά την σύγκρουση, των νεαρών με την εξουσία.

Εντύπωση κάνει,

η σύνδεση όλης αυτής της εκρηκτικής κατάστασης,

με το Ροκ.

Σε έναν πίνακα,

μπροστά από τους διαδηλωτές, υπάρχει νεαρός με ηλεκτρική κιθάρα.

Η Μαρία Τσινιά, μου είπε, πως, ζωγράφισε τον πίνακα,

ακούγοντας το Street Fighting Man των Rolling Sones.

Είναι φανερό, πως θέτει το Ροκ,

στην υπηρεσία της Επανάστασης,

και όχι της Εξουσίας.

Με την θέση αυτή, συμφωνώ απολύτως.

Μαζί με τις οδομαχίες, η καλλιτέχνιδα, παρουσίασε και πορτραίτα, που εντάσσει στο ίδιο εννοιολογικό πλαίσιο.

Πρόσωπα νέων που εκφράζουν οργή, απόφαση, πείσμα και κίνηση προς το όνειρο. Σε αυτά τα πορτραίτα, διακρίνονται και μορφές του ροκ, όπως η Patti Smith και ο Γιώργος Ρωμανός.