Πετρή Σαλπέα: Ο Σίμος που ζει στην Γερμανία

Ο Σίμος, ένα τραγούδι της Πετρούλας Σαλπέα (Μουσική Γ Γιανουλάτου σε στίχους Πυθαγόρα) αναφέρεται στον Σίμο τον Υπαρξιστή

Ο Σίμος που ζει στη Γερμανία

Μακεδόνας ψηλός και δυνατός

Τη μέρα προσμένει μ’ αγωνία

Να γυρίσει στην πατρίδα του κι αυτός

Φωτο: Ο Σίμος, στο Αμβούργο, με την φωτογραφική του μηχανή ανά χείρας, ετοιμάζεται να φωτογραφίσει έλληνες ναυτικούς /1963. (ΑΡΧΕΙΟ Μ Νταλούκα).

Το τραγούδι, είναι γραμμένο μέσα στην Δικτατορία. Ο στιχουργός Πυθαγόρας, αναφέροντας τον πόθο του  Σίμου, να γυρίσει στην πατρίδα, εξέφραζε, με κρυπτογραφικό τρόπο, την πανελλήνια προσμονή, να πέσει η χούντα.

Ο Σίμος, περιγράφεται Μακεδόνας, ψηλός και δυνατός, που όλο τις βαλίτσες του ετοιμάζει, μα πάλι είναι ο δρόμος του κλειστός.

Οι πληροφορίες που μεταδίδουν οι στίχοι, είναι αληθινές, όλες εκτός από μία. Ο Σίμος, δεν ήταν Μακεδόνας, ήταν Πόντιος. Αλλά, αυτό δεν έχει τόσο σημασία- ο Πυθαγόρας, μπορεί να μην είχε πληροφορηθεί την καταγωγή του Σίμου, όμως είχε πληροφορηθεί για την ιστορία του, και αυτή τον είχε εμπνεύσει.

Ο Σίμος Τσαπνίδης, έφυγε από την Ελλάδα, το 1956, για να κάνει τον Γύρο της Ευρώπης. Όταν το αποφάσισε να επιστρέψει, έγινε το πραξικόπημα και ο Σίμος, παρέμεινε στο εξωτερικό, μέχρι να πέσει η χούντα.

Η τραγουδίστρια, Πετρούλα Σαλπέα, διηγείται, πως ένα βράδυ του 1975, ένα κύριος παράξενος πολύ, ψηλός και με γενειάδα, μπήκε στο καμαρίνι της, και της είπε: Είμαι ο Σίμος...Γύρισα!

Η τραγουδίστρια Πετρή Σαλπέα (Φωτογραφία του 1969, ΑΡΧΕΙΟ 

Μ Νταλούκας).

Η Πετρούλα Σαλπέα, παιδί από αριστερή οικογένεια, δεν πρόλαβε να γνωρίσει τον κομμουνιστή πατέρα της- τον καταδίκασαν σε θάνατο, λίγο πριν αυτή γεννηθεί.

Άρχισε να τραγουδά, ενώ ήταν μαθήτρια. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά, το 1967, στην μπουάτ Τετράδιο, με τον Γιώργο Ζωγράφο.

Συνέχισε να τραγουδά, σε άλλες μπουάτ, συνεργάστηκε με Μαυρουδή, Λοΐζο κ.α, μέχρι το 1970, οπότε και ο Γιώργος Ζαμπέτας, της προτείνει συνεργασία.

Πολύ καλή φωνή, γνωστή ιδιαίτερα από την ερμηνεία της, σε τραγούδια του δίσκου «Άγιος Φεβρουάριος», του Δήμου Μούτση και Μάνου Ελευθερίου.