Όταν οι συναυλίες των ροκ συγκροτημάτων, ονομάζονταν Ρεσιτάλ, και γίνονταν, σε κινηματογράφους, το πρωί.

Οι Ολύμπιανς, ένα από τα σημαντικότερα συγκροτήματα της χρυσής νεολαίας, παίζουν σε κινηματογράφο της Λάρισας.

Οι ζωηρότεροι, χορεύουν «σέϊκ», ενώ οι υπόλοιποι παρακολουθούν από τα καθίσματα. Οι λαϊκές αυτές παραστάσεις, ονομάζονταν ρεσιτάλ και γίνονταν συνήθως τα κυριακάτικα πρωινά σε όλη την Ελλάδα. Οι μικρότεροι μυούνταν με αυτόν τον τρόπο σε μία μουσική που άκουγαν από το ραδιόφωνο και αποτελούσε γι αυτούς τον θαυμαστό καινούργιο κόσμο.

Τα πρώτα ρεσιτάλ, ήταν ένα θέαμα για όλη την οικογένεια. Πολλές φορές, ανάμεσα στους νέους έβλεπες και μανάδες, μπαμπάδες, θείους και λοιπούς συγγενείς που χάζευαν τους «μοντέρνους» ή τους «γιε-γιέδες» όπως τους ονόμαζαν από την συχνή επανάληψη της αγγλικής λέξης yea (yes) που άκουγαν στα τραγούδια. Ρεσιτάλ διοργανώνονταν συχνά και σε ανοιχτά καφενεία, ακόμη και σε ταβέρνες. Πρόκειται για τα πρώτα νόμιμα μεταπολεμικά νεανικά δρώμενα, που ήταν κοινωνικώς ανεκτά αφού συνδέθηκαν με το εμπόριο, και είχαν έναν εξωτερικό καθωσπρεπισμό. Όμως, στο βάθος και αυτή η καθησυχαστική για τους γονείς ανώδυνη εικόνα, περιείχε ανυπότακτα στοιχεία που γρήγορα θα εκφράζονταν με έναν διαφορετικό τρόπο.

Με το όνομα Ρεσιτάλ, 

χαρακτηρίζονταν οι συναυλίες ροκ συγκροτημάτων, κυρίως την εποχή της δικτατορίας.  

Το όνομα, όμως διατηρείται και λίγα χρόνια, μετά την πτώση της χούντας.

Για παράδειγμα, σε αφίσα μηνός Δεκεμβρίου και έτους 1974, 

διαβάζουμε για ΡΕΣΙΤΑΛ ΠΟΠ, 

στις 11 το πρωί, με τρία ροκ συγκροτήματα, στον κινηματογράφο ΟΠΤΑΣΙΑ.

Ροκ συναυλίες στους κινηματογράφους, γίνονται και στην δεκαετία του 1980, χωρίς όμως να ονομάζονται Ρεσιτάλ.