RousII – Ο δεύτερος δίσκος του Rous, σπάνιο λουλούδι του δρόμου

Μια ανθοδέσμη, από ωραία, του δρόμου λουλούδια, φταγμένη με σεβασμό, για εκείνα που έφυγαν, και με την ελπίδα, πως, κάποτε, σ' έναν άλλο καιρό, επιστρέψουν. Η μουσική και τα τραγούδια, του δύσκολου θάνατου, της αγάπης. Και νοσταλγία, για όλα αυτά, που έζησαν λαμπερά σε έναν προηγούμενο κόσμο με θαύματα, και άφησαν τα σημάδια τους, να φωταγωγούν τώρα, την πιο κρυφή κάμαρα της μνήμης. 

Ο δεύτερος δίσκος του Rous, είναι ένα όμορφο, αλλά λυπημένο διαμάντι. 
Τα τραγούδια, μοιάζουν ωδές σε μια «αγάπη φαντασμαγορική», που σκιαγραφείται στο τραγούδι «Αναμενόμενο», με υψηλής αισθητικής ποιητικό τρόπο:

Σ’ έναν κόσμο με θαύματα

που τα ψιλά τα γράμματα

είχαν σημασία μικρή

μοιράσαν τη ντουλάπα τους

την εβδομάδα τους

και το μονό κρεβάτι τους

Έχοντας μείνει τόσο μόνοι τους

στο δρόμο που τους πάει για τη Σελήνη

Οι δύο εραστές, περιγράφονται

Πιασμένοι χέρι χέρι

ανάμεσα στον κόσμο

τόσο διαφορετικοί

Όμως, η αγάπη τους, δεν διαρκεί πολύ. Πέφτουν, σε «μια άσχημη κατάσταση» και παίρνουν «απ τον παράδεισο εξιτήριο».

Ο δίσκος έχει τίτλο RousII, και αποτελεί την «αναμενόμενη» συνέχεια του πρώτου, που είχε τον κρυπτογραφικό τίτλο (+)(-) και που περιέγραφε τους δύο εραστές, πριν τον χωρισμό, διαφορετικούς αλλά αλληλοσυμπληρούμενους.

Αν ο πρώτος δίσκος, ήταν τραγούδια για την Άνοιξη και το Καλοκαίρι μιας σχέσης, ο δεύτερος, μας δίνει το μετά, το After Love, του Φθινόπωρου και Χειμώνα.  

Μία προσεκτική ακρόαση των τραγουδιών, διαβεβαιώνει πως όλο το έργο, είναι βιωματικό.

Πιστεύω πως το φαντασμαγορικό, αποτυπώνεται στο εξώφυλλο του πρώτου δίσκου, όπου στην κοπέλα δίπλα από τον Rous, μπορώ να αναγνωρίσω την ηθοποιό, Μαρκέλλα Γιαννάτου.