Δευτέρα 2 Οκτωβρίου 2017

Playground Theory – Prison Song (Της Φυλακής)

Ο δημιουργικός πυρήνας των Playground Theory: Δημήτρης Νέγκας (συνθι), Μάρσια Ισραηλίδη (τραγούδι και πλήκτρα) και Βαγγέλης Κατσουλάκης (ντραμς και κρουστά). Φωτογραφία Μανώλης Νταλούκας, 2017.

Η ελληνική dream pop και νεοψυχεδέλεια, στα καλύτερά της.
Το συγκρότημα Playground Theory, διασκεύασε παραδοσιακά δίστιχα της Ζακύνθου, τα γνωστά σαν Διπλά ή Φυλακίσια, ή Τση Φυλακής. Η τραγουδίστρια Μάρσια Ισραηλίδη, απέδωσε σαν ιερή προσευχή, τα λόγια που τραγουδούσαν οι φυλακισμένοι, οι έχοντες διαπράξει φονικό ένεκα έρωτα ή τιμής. 


Οι παλιοί στην Ζάκυνθο, αναφέρουν πως τα τραγουδούσαν δύο - δύο με τρόπο ερωταπόκρισης και την συνοδεία κιθάρας που έπαιζε διπλό ακομπανιαμέντο. 
Κάποια από τα καλύτερα, εκείνα παλαιά δίστιχα, είναι εδώ, με τίτλο Prison Song.



Με σμπάρα εγεννήθηκα, με κάμες με φασκιώσαν
Και με πιστολομάχαιρα στην κούνια με ασημώσαν

Είχα μια πίκρα στην καρδιά για πάντα σκεπασμένη
Πως δε μ’ αγάπησε και εμέ ποτέ μια παντρεμένη

Σώπα μωρέ τραγουδιστή, να τραγουδήσει κι άλλος
Τον πόνο που ‘χω στην καρδιά να τον ακούσει κι άλλος

Ω ουρανέ, πατέρα μας, και γης μάνα γλυκειά μας
Να μην τα μάθει αλλός κανείς τα πάθη τα δικά μας

Το υπέροχο αυτό τραγούδι, βρίσκεται στον δεύτερο δίσκο του συγκροτήματος, Connect The Dots (2016) που κυκλοφορεί από την Puzzlemusik. 


Prison Song 
Cover of a traditional song from the region of Zakynthos, Greece, originally called “Διπλά”/ “Τση Φυλακής”/ “Φυλακίσια”.
Playground Theory is a band based in Athens, Greece. Formed in 2009, the main members are, Marcia Israilides (vocals & keys), Dimitris Negkas (synths), and Vagelis Katsoulakis (drums & percussion). 
Their sound has been described as dream-pop, cinematic and psychedelic while their new material also includes Mediterranean elements and eastern modes.
They have been performing live since 2011 in various stages in Greece, mainly in Athens. They have also participated in various music festivals, such as European Music Day Festival.

Credits
All photographs by Manolis Daloukas 2017.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου