Kites

Νύχτα ήταν όταν μπήκε στο πλοίο...Στάθηκε στην κουπαστή, τα μάτια της βυθίστηκαν στο σκοτάδι. Μια κοπέλα, κερένια, λεπτή. Υπάρχει στη ζωή του καθένα. Μπορεί να την έχεις συναντήσει κι εσύ. Αν είσαι αταξίδευτος, δεν την προσέχεις καθόλου.

Αν είσαι ποιητής, την ερωτεύεσαι στη στιγμή, την πλησιάζεις, δήθεν να της ζητήσεις φωτιά. Εκείνη σε κοιτά με παράπονο...

«Αν δεν με είχες αφήσει, δεν θα ήμουν μόνη εδώ».

«Τι;» ρωτάς με απορία...

Καθώς σου ανάβει το τσιγάρο, λέει σιγά:

«Δεν μ’ έχεις γνωρίσει ακόμα;»

Τότε, στο μικρό φως, βλέπεις το μόνο πρόσωπο που έχεις αγαπήσει με πάθος. Και θυμάσαι που μια νύχτα την άφησες,

ψάχνοντας ξένα πρόσωπα της φυλής ουγκαούμ άου άου.

Εκείνη σε έβλεπε, πίσω απ’ τις κουρτίνες, καθώς έτρεχες μακριά της. Την λένε Μαρία, Κάρολ, Κατερίνα, Αλέξια... Έχει

πολλά ονόματα, αλλά το πραγματικό είναι Νεφεριάνα, που σημαίνει «καρδιά μου».

Της σφίγγεις το χέρι.

Θέλεις να της πεις πόσο άδειος αισθάνεσαι. Γονατίζεις μπροστά της, αλ λά την παίρνει ο άνεμος, και την πάει σβιιιιν, με σκουπόξυλο, στο φεγγάρι. Έτσι φεύγει τώρα αυτή, με τα μάτια θολά, σε όλα τα όνειρα, σε όλες τις ιστορίες, σε όλα τα μεγάλα βιβλία.

Ψιθυρίζεις «τίποτα πια» και μένεις να κοιτάς το κενό που σου χτυπάει τον ώμο και σε ρωτά «πώς είσαι, φιλάρα;»

Στο κατάστρωμα, ταξιδιώτες πολλοί, μωρά έκλαιγαν, στοιβαγμένες βαλίτσες, σακιά και καλάθια. «Ήταν ένα μικρό

καράβι...» πήγε να πει, αλλά την έκοψε ένας τύπος μυστήριος, με φωνή βραχνή, δυνατή: «Ωρέ κατακαημένη Αράχωβα, Νταβέλη, Νταβέλη...»

Μικρό αγόρι, στεκόταν κοντά. Πόσο ήθελε να κρατήσει κι αυτή, έτσι ανέμελα, τον χάρτινο ανεμόμυλο που είδε να κρατά το παιδάκι.

Φαντάστηκε ξαφνικά, ανεμόμυλο σε νησί.

Ψηλά στον ουρανό, χαρταετούς να πετούν κόντρα στον άνεμο.

Ήθελε να φωνάξει στο αγόρι «Κόντρα, ο δρόμος που μας πηγαίνει ψηλά!».

Δεν το έκανε. Του έστειλε όμως το αγαπημένο τραγούδι της, με τη σκέψη:

I will fly a yellow paper sun in your sky...

When the wind is high, When the wind is high...

(Απόσπασμα από το βιβλίο Μάταλα - Η ιστορία της Νεφεριάνας)

I will fly a yellow paper sun in your sky
When the wind is high, When the wind is high
I will float a silver solid moon through your window
If your night is dark, If your night is dark
In letters of gold on a snow white kite I will write " I love you!"
And send it soaring high above you For all to read
I will scatter rice paper stars in your heaven
If there are no stars, If there are no stars
All of these and seven wonders more will I find
When the wind is high, When the wind is high
In letters of gold on a snow white kite I will write "I love you!"
And send it soaring high above you For all to read
No one say you need (unintelligible Asian sounding words)
In letters of gold on a snow white kite I will write " I love you!"
And send it soaring high above you For all to read

Το τραγούδι ερμηνεύει η Ren (Ειρήνη Παναγοπούλου) τραγουδίστρια των Echo Train. Το ψυχεδελικό συγκρότημα, με το τραγούδι αυτό, υποστηρίζει την έκδοση Μάταλα (Η ιστορία της Νεφεριάνας).