Όταν συνάντησα τον Γιώργο Κοινούση, στο σπίτι του στο Λαγονήσι. "Να από που εμπνέομαι..." μου είπε, δείχνοντάς μου τη θάλασσα.
Πριν δέκα χρόνια, περίπου, αποφάσισα να πάω να βρω τον Γιώργο Κοινούση, στο σπίτι του στο Λαγονήσι. Μου έδειξε πρώτα τη θάλασσα, μετά μια εκκλησία που είχε χτίσει στο κτήμα του και τελευταία μια σπηλιά, όπου έμπαινε-όπως μου είπε- καθημερινά για να προσευχηθεί στο σκοτάδι.
Αυτός ο άνθρωπος μου έκανε τρομερή εντύπωση. Του ζήτησα να μου διηγηθεί τη ζωή του. Το έκανε. Με ρώτησε γιατί ήθελα να μάθω γι αυτόν, του απάντησα "δεν ξέρω".
Δεν ξέρω τι είναι αυτό που με κάνει να θέλω να μαθαίνω τις ζωές των άλλων. Μια ακατανίκητη δύναμη με σπρώχνει, πολλές φορές να κάνω και μακρινά ταξίδια, μόνο για να συναντήσω κάποιον, να μου εξιστορήσει πώς έζησε, να μάθω πώς σκέπτεται, σε ποιον Θεό πιστεύει.
Ο Γιώργος Κοινούσης κάποτε ήταν πρώτη φίρμα. Στην Εποχή της Δικτατορίας, έβαζε φωτιά στα Μπουζούκια. Σήμερα, είναι ένας κοσμοκαλόγερος. Από τη συζήτηση που είχαμε, βάζω εδώ, ένα μικρό απόσπασμα, όπου ο Κοινούσης θυμάται τα παλιά του τραγούδια...
Πριν δέκα χρόνια, περίπου, αποφάσισα να πάω να βρω τον Γιώργο Κοινούση, στο σπίτι του στο Λαγονήσι. Μου έδειξε πρώτα τη θάλασσα, μετά μια εκκλησία που είχε χτίσει στο κτήμα του και τελευταία μια σπηλιά, όπου έμπαινε-όπως μου είπε- καθημερινά για να προσευχηθεί στο σκοτάδι.
Αυτός ο άνθρωπος μου έκανε τρομερή εντύπωση. Του ζήτησα να μου διηγηθεί τη ζωή του. Το έκανε. Με ρώτησε γιατί ήθελα να μάθω γι αυτόν, του απάντησα "δεν ξέρω".
Δεν ξέρω τι είναι αυτό που με κάνει να θέλω να μαθαίνω τις ζωές των άλλων. Μια ακατανίκητη δύναμη με σπρώχνει, πολλές φορές να κάνω και μακρινά ταξίδια, μόνο για να συναντήσω κάποιον, να μου εξιστορήσει πώς έζησε, να μάθω πώς σκέπτεται, σε ποιον Θεό πιστεύει.
Ο Γιώργος Κοινούσης κάποτε ήταν πρώτη φίρμα. Στην Εποχή της Δικτατορίας, έβαζε φωτιά στα Μπουζούκια. Σήμερα, είναι ένας κοσμοκαλόγερος. Από τη συζήτηση που είχαμε, βάζω εδώ, ένα μικρό απόσπασμα, όπου ο Κοινούσης θυμάται τα παλιά του τραγούδια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου