"Διαμαρτύρομαι για την οδό Σταδίου, που δεν έχει Στάδιο. Διαμαρτύρομαι που αντί αθλητικά σκάμματα, έχει λουκέτα. Διαμαρτύρομαι για αυτό που υπάρχει. Διαμαρτύρομαι για αυτό που δεν υπάρχει. Διαμαρτύρομαι που άλλος έχει το όνομα και άλλος τη χάρη. Διαμαρτύρομαι που πάντα ρε πούστη μου, οι φελλοί επιπλέουν. Διαμαρτύρομαι για τον παππού που βαδίζει σκυφτός. Διαμαρτύρομαι γιατί η Σταδίου δεν έχει νερό. Διαμαρτύρομαι γιατί εδώ, πρέπει να γίνει λιμάνι. Διαμαρτύρομαι γιατί χάσαμε το πλοίο και μείναμε ξέμπαρκοι. Και τα καράβια μας τώρα, σκουριάζουν στο δρόμο. Για όλα αυτά....Διαμαρτύρομαι".
Ποιος να το έγραψε άραγε; Ίσως, κάποιο μικρό κι ευαίσθητο αγόρι.
Ένα Μικρό κι Ευαίσθητο Αγόρι- Τάσος Προύσαλης
Ένα μικρό κι ευαίσθητο αγόρι
στη Σταδίου είδε ένα βαπόρι
γερμένο στο πλάι
ναυαγισμένο
Κόσμος περνούσε, το προσπερνούσε
το βαποράκι θλιμμένο κοιτούσε
και κλαμένο
απογοητευμένο
Πάει κοντά του το ευαίσθητο
αγόρι
Τι έχεις γλυκό μου, του λέει,
βαπόρι
Πέστο σ εμένα
θα καταλάβω
Κανείς δεν ακούει, μέρα νύχτα
σφυρίζω
Σ αυτό το λιμάνι που δεν γνωρίζω
Σ αυτό το λιμάνι
που δεν έχει νερό
Μέσα στη νύχτα ένα βαπόρι
και ένα αγόρι μοναχικό
αναρωτιόνται
γιατί η Σταδίου δεν έχει νερό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου