ΑΝΔΡΕΑΣ ΘΩΜΟΠΟΥΛΟΣ- Born Out Of The Tears Of The Sun - ( Μέρος Α)

Ένας από τους σημαντικότερους δίσκους της ελληνικής ψυχεδέλειας, ηχογραφημένος, το καλοκαίρι του 1970, στο Λονδίνο.

Στην Εποχή της Δικτατορίας, δεν κυκλοφόρησε ποτέ στην ελληνική αγορά.  Στην Ελλάδα, έγινε επανέκδοση, πολύ αργότερα (2008), σε πολύ λίγα αντίτυπα. Όμως, δεν υπήρξε ποτέ παρουσίαση, ή κάποια σοβαρή κριτική, σχεδόν καμιά για αυτόν πληροφόρηση, έτσι, που μπορούμε να πούμε, ότι μέχρι τώρα, ήταν ένας άγνωστος δίσκος.

Δημιουργός του, είναι ο Ανδρέας Θωμόπουλος, φοιτητής τότε στο Λονδίνο (σπούδαζε σκηνοθεσία) αυτοεξόριστος εκεί, λόγω πολιτικών φρονημάτων.

Είναι από τους ελάχιστους δίσκους, της εποχής, που συνδυάζουν την ψυχεδελική διάθεση, με τον αγώνα κατά της χούντας.

Ο Ανδρέας Θωμόπουλος, σήμερα είναι ένας καταξιωμένος σκηνοθέτης, και τραγουδοποιός, αγαπητός πολύ στην ελληνική ροκ νεολαία, κυρίως από τα κινηματογραφικά του έργα ΑΛΔΕΒΑΡΑΝ (1976) , και ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΣ (1978) αλλά και από το τραγούδι του «Να Μ Αγαπάς», που έγινε επιτυχία από τον Παύλο Σιδηρόπουλο. Το καλλιτεχνικό του έργο, είναι βέβαια, περισσότερο. 

Ο Ανδρέας Θωμόπουλος, στο Λονδίνο, επικεφαλής  Πορείας που γίνεται κατά της χούντας στην Ελλάδα (Φωτογραφία Σίμος Τσαπνίδης, Απρίλιος 1967).

Όλα τα τραγούδια, γράφτηκαν από τον Φεβρουάριο, μέχρι και το Καλοκαίρι του 1970. Ο Θωμόπουλος, ζει τότε, ως ψυχεδελικός ποιητής σε ένα κοινόβιο, στο Λονδίνο. Συνδέεται με τους έλληνες που κάνουν αντιδικτατορικό αγώνα και κατεβαίνει στις διαδηλώσεις που γίνονται υπέρ της Ειρήνης, κατά του Πολέμου στο Βιετνάμ και κατά της Χούντας των συνταγματαρχών στην Ελλάδα.

Πρώτο τραγούδι του δίσκου, το So Long Susanne.

Είναι ένα ερωτικό «νανούρισμα»...

Για τα μοναχικά δέντρα, σαν εσένα κι εμένα

θα τραγουδήσω αυτό το νανούρισμα

προσπαθώντας ν απαλύνω τον πόνο

Το τραγούδι, απευθύνεται σε μια κοπέλα, που ο Ανδρέας εγκαταλείπει, την Susanne. Δεν έχω ακούσει πιο τρυφερό τραγούδι. Στα χρόνια που προηγήθηκαν, φαίνεται πως έζησαν πολλά μαζί.

Αυτή η σχέση όμως, ήρθε στο τέλος. Από τους στίχους, μπορούμε να καταλάβουμε πως η Susanne, δεν αποδέχεται τον χωρισμό και κατηγορεί τον Θωμόπουλο, σαν ψεύτη, έναν κλόουν, και χαρακτηρίζει την σχέση τους, «τσίρκο».

Ο Θωμόπουλος, αντίθετα, δεν κατηγορεί, δεν χρεώνει κανέναν. Εκείνο που βλέπει, είναι δύο «μοναχικά δέντρα». Τις κατηγορίες του «κλόουν», και του «τσίρκου»|, τις αποδέχεται, αλλά τις ερμηνεύει, με εξαιρετικά καλλιτεχνικό τρόπο...

Το τσίρκο, τώρα πρέπει να φύγει

να δώσει γέλιο σε άλλους

η λύπη είναι το χαρούμενο πρόσωπο του κλόουν

που τραγουδά για τα παιδιά της αυγής

Φορά το ρούχο με τις κρυμμένες εικόνες

ένα κόκκινο τατουάζ στο στήθος

αφήνω εσένα να βρεις τις υπόλοιπες...

Ο Ανδρέας, δεν βλέπει τέλος, αλλά μια αρχή...

Γι αυτό, σκούπισε τα δάκρυα, μην κλαις άλλο

ο χαμένος κερδίζει πάντα

μια νέα μέρα έρχεται

ο ουρανός είναι γαλανός

ο τροχός, κοίτα, γυρίζει 

Δεύτερο τραγούδι είναι το Joe the Little Monkey (Οι στίχοι γράφουν John, αλλά το σωστό, είναι Joe).

Εδώ υπάρχει μια συνομιλία μεταξύ του Θωμόπουλου και μιας μαϊμούς. Η μαϊμού, ρωτά πώς αισθάνεται κανείς να είναι άνθρωπος. Ο Θωμόπουλος απαντά «Μοναξιά». Η Μαϊμού δεν καταλαβαίνει. Ακολουθούν πέντε εικόνες, από τον κόσμο των ανθρώπων: Στο Μουσείο, αγάλματα, και πίνακες, έργα Τέχνης –έτοιμα για «σπάσιμο», όπως γράφει- αστυνομικοί, φιλότεχνοι και παράνοια. Η Μαϊμού, δεν καταλαβαίνει. Στο Δικαστήριο, ο δικαστής χαμένος σε μια υπόθεση «Αγάπης και Μίσους». Στο Δρόμο, συναντούν διαδηλωτές που «απαιτούν το αδύνατο», αλλά η Μαϊμού, πάλι δεν καταλαβαίνει. Στο σπίτι του Θωμόπουλου, η σπιτονοικοκυρά ζητά έρωτα για να της ξεπληρώσει το νοίκι. Τελικά, η Μαϊμού, ψάχνει τα πράγματα του Θωμόπουλου, και ανακαλύπτει ένα κουτί, με γράμματα, όπου υπάρχει η λέξη «Αυτοκτονία». Τον ρωτά τι σημαίνει. Της εξηγεί, αλλά πάλι δεν καταλαβαίνει. 

Το τρίτο τραγούδι (The Stranger), είναι γραμμένο στα ελληνικά. Αισθάνεται ξένος, όχι γιατί είναι σε μια ξένη χώρα, αλλά γιατί είναι σε έναν ξένο πλανήτη. Απόκοσμος, και όχι υπόκοσμος, που είναι αναγκασμένος, σαν ένας αιώνιος φυγάς, πάντα να φεύγει. Δεν πρόκειται για αυτοκριτική ή μετάνοια, πρόκειται για πικρή διαπίστωση. Νιώθει τρομερή απόσταση από όλους και παρομοιάζει τον εαυτό του, με τον χαρτοπαίκτη που περιμένει ένα φλος ρουαγιάλ για να καταφέρει το αδύνατο. 

Απόσπασμα από τους στίχους του τραγουδιού A Friend's Song

Τέταρτο τραγούδι, το A Friend’s Song. Ο Θωμόπουλος, με την λέξη «φίλο», ονομάζει τον οποιοδήποτε έλληνα που, γίνεται πολιτικός κρατούμενος, στην χουντοκρατούμενη τότε Ελλάδα. Ιδιαίτερα, αναφέρεται, στον Μίκη Θεοδωράκη. 

Αυτό, είναι το Πρώτο Μέρος από την παρουσίαση του δίσκου Born Out Of The Tears Of The Sun , του Ανδρέα Θωμόπουλου. Τα υπόλοιπα τραγούδια, και άλλα στοιχεία, σε λίγο καιρό, στο Δεύτερο Μέρος.