ΑΜΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΜΥΑΛΟ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ

Ο Παναγιώτης Καλφαγιάννης, έξω από τα κάγκελα της πρώην ΕΡΤ, θυμήθηκε την "αξιοπρέπεια" και τη "δημοκρατία". Δίπλα του, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Ζωή Κωνσταντοπούλου. 

Σε συγκέντρωση στο Σύνταγμα, κάλεσε ο ΣΥΡΙΖΑ τον λαό, «για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας και της Αξιοπρέπειας», την Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2013 και ενώ εντός της Βουλής θα διεξαγόταν η συζήτηση για την Πρόταση Δυσπιστίας.

Όμως ο λαός δεν ανταποκρίθηκε, και το Σύνταγμα, δεν «βούλιαξε», κάτω από την λαϊκή διαμαρτυρία.

Γιατί άραγε;

Είχαν προηγηθεί οι εικόνες της Ζωής Κωνσταντοπούλου να φωνάζει «βοήθεια» που ήθελε να βάλει στο Ραδιομέγαρο της πρώην ΕΡΤ, τον ...Καλφαγιάννη!

Η εικόνα ήταν εξόχως συμβολική, αλλά ποιες σκέψεις και συναισθήματα, προκαλούσε;

Στην περίπτωση που η Ζωή Κωνσταντοπούλου, είχε δίπλα της κάποιον σαν τον Μάνο Χατζζιδάκι, θα συμφωνούσαμε, πως λειτουργούσε υπέρ της, το σύμβολο. Το Τρίτο Πρόγραμμα, ήταν η λάμψη της αξιοπρέπειας, και της δημιουργίας. Ένα Πρόγραμμα που δεν ανέχθηκε ελέφαντες-Καλφαγιάννηδες. Ο Μάνος Χατζιδάκις, το όρισε σαν «ακροβάτες που κινούνται σε φανταστικά σχοινιά», υπογραμμίζοντας και το ρίσκο της Φαντασίας.

Ο Μάνος Χατζιδάκις για το Τρίτο Πρόγραμμα: Το Τρίτο, τους ελέφαντες διώκει και τιμή επιδιώκει.


  Όμως με τον ...Καλφαγιάννη;

Αν οι αγώνες για Δημοκρατία και Αξιοπρέπεια, γίνονται για να διατηρηθεί στην θέση του, ο Παναγιώτης Καλφαγιάννης, με συγχωρείτε, αλλά δεν υπάρχει κουκούτσι μυαλό, στην ηγεσία του κόμματος της Αριστεράς.

Η υπόθεση, που εξελίχθηκε και σαν κωμωδία, θυμίζει τον περίφημο στίχο του Λάκη Καραλή, που απευθυνόταν στην τότε ηγεσία της ΕΔΑ, ασκώντας κριτική για την συρρίκνωση της λαϊκής βάσης του κόμματος...

Άμα δεν έχεις μυαλό, τι να κάνεις;

Ο Μαρξ, δεν το γραψε, ο Μαρξ δεν το πε

Παραθέτω το τραγούδι, όπως ηχογραφήθηκε από τον Γραμματικάκη, το 1968, σε σπίτι στο Λονδίνο, όπου συχνά, οι έλληνες αριστεροί, έλεγαν τα βάσανά τους, αλλά και εξιστορούσαν τις γκάφες του κόμματος. Τραγουδά και παίζει κιθάρα, ο Λάκης Καραλής, ενώ παρευρίσκονται οι Πανδής, Καλογιάννης, Φαραντούρη και άλλοι έλληνες αντιστασιακοί, αυτοεξόριστοι στο Λονδίνο.

Δεν ξέρω αν το κατάλαβαν αρκετοί, αλλά η πρώην ΕΡΤ, δεν αποτελούσε κάστρο Δημοκρατίας, το αντίθετο, ήταν σύμβολο αυθαιρεσίας και καταπίεσης, και έμοιαζε περισσότερο με Βαστίλη. 

ΠΡΟΣ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟΥΣ: Άλλο ΕΡΤ, κι άλλο  Πολυτεχνείο. Άλλο Ραχήλ Μακρή κι άλλο Πέπη Ρηγοπούλου. Άλλο αντιστασιακοί φοιτητές, κι άλλο ΠΟΣΠΕΡΤ. Άλλο ναύτης, κι άλλο καντηλανάφτης. Το Τριήμερο στα κάγκελα του Πολυτεχνείου, βεβαίως και καταγράφεται στην Ιστορία, σαν ένας αγώνας υπέρ της Δημοκρατίας και της Αξιοπρέπειας. Αλλά, το Τριήμερο στα Κάγκελα της ΕΡΤ, καταγράφεται σαν προσπάθεια διατήρησης της ΠΟΣΠΕΡΤ και του γίγαντα ...Καλφαγιάννη.

Ένα μεγάλο ερώτημα, είναι, το πώς κατόρθωσε ο πρόεδρος της αμαρτωλής συντεχνίας, να κινητοποιήσει υπέρ του, τον Τσίπρα. Εδώ πράγματι, και ο Μαρξ, αν ζούσε, θα σήκωνε τα χέρια ψηλά. Διότι στο «άμα δεν έχεις μυαλό, τι να κάνεις;», δεν θα μπορούσε να απαντήσει, ούτε αυτός. Τι να πει; Θα σιωπούσε, ή μπορεί, και να τράβαγε τα μαλλιά του.