ΖΩΡΖ ΠΙΛΑΛΙ : Τα Πανεπιστήμια δημιουργούν ειδικότητες και όχι προσωπικότητες !

Ο Ζωρζ χαμογελαστός στον ρόλο του «άτομου παρφαί», όπου και εμφανίζει όλες τις χαρακτηριστικές λεπτομέρειες του βλαχοαμερικάνου: τα «βαρύτιμα» δαχτυλίδια, τα χρυσά στο λαιμό, την «κούρσα» από τη Νέα Υόρκη και το παπούτσι το «σένιο». Η φωτογραφία από τον δίσκο του Live ΣΤΗΝ ΞΕΡΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΝΟΙΑ (1986).



Ο Ζωρζ Πιλαλί ή Πιλάλας (πραγματικό όνομα Γιώργος Παπαδόπουλος), γεννήθηκε το 1958 και μεγάλωσε σε εύπορη οικογένεια, ο πατέρας του ήταν γιατρός στα Σεπόλια.
Υπήρξε συμμαθητής του Σπύρου Πάζιου (μέλους των Μουσικών Ταξιαρχιών) και του Τόλη Κελετσίδη, με τους οποίους έστηνε αυτοσχέδια θέατρα δρόμου λίγο πριν, και λίγο μετά την μεταπολίτευση. Αυτοί ήταν οι τρεις παράξενοι τύποι, που έβγαιναν στην περιοχή του Μουσείου, και παρίσταναν τους ψηλοκάβαλους, διακωμωδώντας τα «κυρίζια», που εκείνη την εποχή παρεπιδημούσαν στις ντισκοτέκ.

Η πιο συνηθισμένη πλάκα, ήταν να κάνει ο Πάζιος τον κουτσό, και να «εξομολογείται» δυνατά ότι η μητέρα του τον είχε τάξει και περίμεναν οικογενειακώς τώρα το θαύμα. Μαζευόταν κόσμος που δεν ήξερε αν ήταν αλήθεια ή ψέμα και συνήθως κάτι γιαγιούλες πίστευαν και συμπονούσαν το «ανάπηρο παιδάκι». Ξαφνικά, ο Πάζιος έπεφτε στο έδαφος και έβγαζε κραυγές και μετά πεταγόταν όρθιος και άρχιζε να περπατά κανονικά. Οι άλλοι φώναζαν «θαύμα! θαύμα!» και οι γριούλες σταυροκοπιόνταν. Η απίθανη αυτή παρέα, σχηματίζει και συγκρότημα, με ρεπερτόριο τραγούδια του Εξαδάκτυλου αλλά και παρωδίες λαϊκών έως σκυλάδικων. Ο Πιλάλας, παρακολουθούσε από τότε τους τύπους που σύχναζαν στα μαγαζιά αυτά και τον διασκέδαζε αφάνταστα το κιτς της λαϊκής καψούρας, ώστε το καλοκαίρι του 1981 πιάνει δουλειά στην Καλαμάτα σε σκυλάδικο για να μελετήσει εκ του σύνεγγυς τις Σούλες-Μπούλες. Αυτές είναι οι βασικές επιρροές που θα δημιουργήσουν τον τύπο του Ζωρζ Πιλαλί, ένα κράμα ψηλοκάβαλου, φρικιού και σκυλά. 

Ο Πιλάλας στο κλαμπ RODEO με τον Λευτέρη, πορτιέρη του μαγαζιού, γεμάτο από τατουάζ. Φωτογραφία Μ.Νταλούκας, 1986.

Το καλοκαίρι του 1982 βγάζει τον δίσκο ΕΠΙΘΥΜΙΑ που περιλαμβάνει καψουροπαρωδίες και φτάνει μάλιστα να μετατρέψει τη ΛHΔΡΑ σε χώρο όπου θα εμφανιζόταν με το συγκρότημα ΚΑΡΑΒΑΝΙ. Παρουσιάζονται το καλοκαίρι του 1984 σαν νέα προχωρημένη ροκ πρόταση, αλλά όταν τα φρικιά μπήκαν στη ΛHΔΡΑ και άκουσαν καψουροτραγούδια φρίκαραν κυριολεκτικά και δεν ξαναπάτησαν στον χώρο. Έτσι τελειώνει άδοξα το σχέδιο-ΚΑΡΑΒΑΝΙ και αμέσως ο Πιλαλί θέτει σε ενέργεια καινούργιο κόλπο.

Το καινούργιο, αποδίδει τον «κροταλία της ασφάλτου», τον περιπετειώδη Ζωρζ όπου διέπρεψε με τις καλύτερες γκόμενες στην Αμερική, και τώρα, διηγείται τα κατορθώματά του, στην Ελλάδα.

Το ταχύδραμα Χριστούγεννα, από το Live ΣΤΗΝ ΞΕΡΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΝΟΙΑ, είναι χαρακτηριστικό του στιλ του Ζωρζ Πιλαλί.

Είναι Christmas κι έχω ταράξει τα καζίνα του Λας Βέγκας! Κάθε ριξιά και μια μικρή περιουσία. In a half an hour I became a millionaire! I put the money…και βάζω τα λεφτά…into a huge black garbage bag…στις μεγάλες τις σκουπιδοσακούλες. Μαζεύω όλο το χαρτί και κατευθύνομαι στο μπαρ να φορτώσω. Ανοίγω μια φιάλη Jack Daniels και μια πούρα HABBANS και όπως ρίχνω τη ματιά μου δεξιά αριστερά, βλέπω τη γυναίκα μέσα από τη κάπνα πούχει λαλήσει με την πάρτη μου.

-Μαιτρ!...(λέω)…τι πίνει η γυναίκα;

-Campari and soda

-Τρία καμπάρια!..(λέω)..από την πάρτη μου

Και πάνω στην έκσταση, στέλνω το μήνυμα και σε ένα τέταρτο είμαστε κάτω από τον καλοκαιριάτικο ήλιο του Florida Beach. Πλακωμένος στα ξύδια και με το ποτήρι στο χέρι κατεβαίνω φιτίλι τον χαλικόδρομο και όπως βλέπω λάδι τη θάλασσα, απαγγέλλω..

«σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη…». Δεν την έχω χεριάσει ακόμα τη γυναίκα, αλλά δυο κουβέντες που έχω πει, έχω φανεί και πολύ σοβαρός.

(απόσπασμα)

Στα μέσα της μελαγχολικής δεκαετίας, ο Ζωρζ έδινε ένα ανεπανάληπτο σόου στο Rodeo απαγγέλλοντας ιστορίες πάνω σε μουσική μπλουζ. Μισά αμερικάνικα, μισά ελληνικά μιας ιδιότυπης μάγκικης αργκό, το αποτέλεσμα ήταν μοναδικό.

Υπήρξε ο «κροταλίας της ασφάλτου» που μαζί με τον Πανούση, έδωσε τα καλύτερα δείγματα ροκ σάτιρας,  στην Ελλάδα.

Ο Πιλάλας είναι επίσης εξαιρετικός  κιθαρίστας του μπλουζ.
Το 1994, μας έδωσε τον πολύ καλό δίσκο ΘΕΟΚΩΜΩΔΙΑ.
Έχει συνεργαστεί με σπουδαία ονόματα του ελληνικού underground
και έχουν γράψει ιστορία, οι εμφανίσεις του με τον Δημήτρη Πουλικάκο.