Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΜΑΤΙ ΤΟΥ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ

Η Ομορφιά, δεν υπάρχει αν δεν υπάρχει παρατηρητής. Κάτι, γίνεται όμορφο, επειδή, εμείς το βλέπουμε έτσι.

Αυτό, που για μένα είναι όμορφο, για έναν άλλο, είναι μπλιαχ!..κακάσχημο.

Μόνο τα παιδιά, και αυτά για λίγο, έχουν καθαρή όραση, οι μεγαλύτεροι, αναμιγνύουν αυτό που θα δουν, με πόθους, ιδέες και φόβους. Σχεδόν κανείς δεν μπορεί να δει μέσα από ένα μάτι, ανεξάρτητο όργανο. Βλέπει πάντα, με το μάτι του εαυτού του. Η Όρασή του δεν είναι αντικειμενική, γιατί καθορίζεται από την ποιότητα πίστης.

Υπάρχει ένας Άγγελος, υπάρχει ένας Διάβολος. Ποιος από τους δυο, είναι ο... όμορφος; Εξαρτάται, από το σε ποιον, απευθύνεται η ερώτηση. Η Ομορφιά, δεν υπάρχει χωρίς τον παρατηρητή. Αν αυτός που βλέπει, πιστεύει στο Φως, η ομορφιά του είναι εκεί, αν όχι, βρίσκεται στο Σκοτάδι. Αυτό που λέμε «αντικειμενικά όμορφο», είναι κάτι ανύπαρκτο, στην πραγματικότητα υπάρχει μόνο η πίστη.

Υπάρχουν δάχτυλα που μας δείχνουν την Κόλαση και άλλα που μας δείχνουν τον Ήλιο. Τι διαλέγουμε; Αυτό που πιστεύουμε. Η Ομορφιά, δεν είναι άλλο παρά,  ένας δείκτης της πίστης.

Καταλαβαίνω την πίστη σου, από αυτά που εσύ θεωρείς «όμορφα». Αυτά που θαυμάζεις, αποκαλύπτουν και τον  θεό που πιστεύεις.

Η Θάλασσα είναι Θάλασσα. δεν αλλάζει.

Η Ομορφιά της, όμως αλλάζει, για μας που αλλάζουμε.

Η πίστη αλλάζει, και μαζί της, αυτό που θεωρούμε Ωραίο.

Ένας σοβαρός τώρα κύριος, όταν ήταν μικρός, πίστευε σε παράξενα πράγματα. Σε ιστορίες με ήρωες ναυτικούς και υπεράνθρωπους που έκαναν ταξίδια στ αστέρια.

Μεγάλωσε και η πίστη του άλλαξε.

Φόρεσε γυαλιά, προσγειώθηκε.

Κάποτε αγαπούσε τη θάλασσα.

Τώρα πιστεύει στο χρήμα. 

Lou Doillon Fall 2013 by Inez & Vinoodh from Barneys The Window on Vimeo.