Ο Νικόλας Άσιμος (Φωτογραφία Μ.Νταλούκας, 1983)
Ένα μοναδικό ντοκουμέντο που φωτίζει τον χαρακτήρα του Άσιμου.
Αποκλειστικά στο μπλογκ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ, ολόκληρη
η συνέντευξη του Νικόλα Άσιμου, που δίνει στον Κώστα Τζωρτζάκη, το Καλοκαίρι
του 1984.
Ο Άσιμος,είχε πάει εκείνο το καλοκαίρι στα Χανιά, για να δώσει
συναυλία στο Θέατρο Κήπου, προσκαλεσμένος
από τον Τζωρτζάκη, τον εξαιρετικό ροκ Κρητικό που διατηρούσε εκεί, ροκ κοινόβιο,
ροκ ραδιόφωνο, ροκ συγκρότημα και διοργάνωνε ροκ συναυλίες.
Μαζί με τον Άσιμο, ήταν ο Τόλης Βουλτζάτης και η Λίτσα Περράκη.
Τότε μάλιστα, και σύμφωνα με την μαρτυρία Τζωρτζάκη, πέντε έξι
μαυροφορεμένοι και αγριεμένοι κρητίκαροι, οδηγούμενοι από την μητέρα της Περράκη,
έφθασαν απειλητικοί, για να πάρουν την Λίτσα από τον Άσιμο, αφού θεωρούσαν ότι
ο δεσμός της με αυτόν, δεν άρμοζε με τα πατροπαράδοτα ήθη της Κρήτης.
Τελικά, ο Τζωρτζάκης κατάφερε να τους ηρεμήσει και να τους
πείσει ότι είναι πολύ καλύτερα να αφήσουν την κόρη να καταλάβει το «σφάλμα» μόνη
της, παρά να την πάρουν με το ζόρι. Το γεγονός, αποτελεί εκπληκτικό κατόρθωμα,
αφού είναι γνωστό, ότι στα θέματα τιμής, οι Κρητικοί ΔΕΝ παίζουν.
Η συνέντευξη δόθηκε, στο παλιό αρχοντικό σπίτι, που ο Τζωρτζάκης
είχε κάνει κοινόβιο και από εκεί μετέδιδε το πρόγραμμα του Ραδιοφωνικού του
Σταθμού.
Είναι ευτύχημα που έχει σωθεί αυτή η ηχογράφηση, διότι ο Νικόλας
Άσιμος, αναπτύσσει την φιλοσοφία ζωής του. Για τους μελετητές του ΚΡΟΚ, και όλους όσοι ενδιαφέρονται για την ιστορία του Ροκ, αυτή η συνέντευξη, αποτελεί πολύτιμη πηγή πληροφόρησης.
Πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη απο έναν τόσο σημαντικό άνθρωπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜανώλη σε ευχαριστώ πού μου θύμησες κάτι από το παρελθόν μου! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήκαποιες συνεχειες περσινων ηχητικων ντοκουμεντων γιατι δεν τις ανεβαζεις ρε μανωλακη? συγνωμη και για το θαρρος και σε ευχαριστουμε για τα ντοκουμεντα σου..
Διαγραφήαν και την εχω ξανακουσει τη συνεντευξη εκτος απο ενα μικρο κομματι στο τελος της εχω να πω οτι λανθασμενα μερικοι θεωρησαν οτι ο ασιμος εχρηζε ψυχιατρικης βοηθειας..το οτι τα εχασε στο τελος και για ενα μικρο χρονικο διαστημα(λιγο πριν το τελος του επανηλθε στα φυσιολογικα του) οφειλοταν στο κυνηγι που ετρωγε απο το συστημα και απο το συνολο των αμορφωτων,κακογουστων και ασχετων που ηθελαν να τον αποτελειωσουν οπως συνηθως γινεται σε τετοιες περιπτωσεις γιατι μερικοι δεν αντεχουν το ταλεντο καποιων ανθρωπων και οτι ειναι καλυτεροι απο αυτους.ας καθισει ο οποιοσδηποτε φυσιολογικος ανθρωπος να τον κυνηγαει το συστημα ολα του τα μεσα και οπλα-γιατι το ΚΡΑΤΟΣ δεν ειναι μονο δυναμη κυριε νταλουκα ειναι κ ΟΠΛΟ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ εναντια στα ομορφα και τα ωραια- και ας ερθει μετα να μου πει αν θα καταντησει ζωο βιαιο με αγρια ενστικτα ως αντιδραση, γιατι ενεργοποιειται τελικα το ενστικτο αυτοσυντηρησης για να μην αυτοκαταστραφει.διεξοδος διαφυγης στο απολυτο αδιεξοδο ειναι.βαλβιδα εξαερωσης βουλωμενη και ο εσωτερικος πυρηνας να συνθλιβεται.μελανη οπη που αυτοκαταστρεφεται.πολυ λογικος ανθρωπος που χρειαστηκε καποια βοηθεια στιγμιαια μεσα στο απολυτο αδιεξοδο του και δεν βρεθηκε. ευτυχως που υπαρχουν αρκετοι ακομα πιστευω εστω και αν δεν ''φαινονται'' ή δεν τους αφηνουν να ΄΄φανουν΄΄.
ΑπάντησηΔιαγραφή-...ας μου επιτραπεί δε να θυμίσω, σε σχέση με τον ΑΣΙΜΟ, και κείνα τα λόγια της ΛΙΛΗΣ ΖΩΓΡΑΦΟΥ:
ΑπάντησηΔιαγραφή" -Αναρωτιέμαι, αφού έχετε τόσο ξεκάθαρες αντιλήψεις για τη ζωή στην Ελλάδα, πώς και δεν γίνατε πολιτικός;
-Λ.Ζ.: Η πολιτική είναι πάρα πολύ ενδιαφέρουσα και με ερεθίζει φοβερά, ακόμη κι όταν δεν πρόκειται για την πατρίδα, αλλά δεν θα γινόμουν ποτέ πολιτικός σε ένα τόσο βρώμικο κόσμο.
-Είπατε πατρίδα΄ είστε σοβινίστρια;
-Λ.Ζ.: Απλά ίσως ζω, θέλω να πω συντηρούμαι από το πάθος μου για την Ελλάδα. Ύστερα από τόση άφθονη ζωή που έζησα, ο μοναδικός, μόνιμος, αξεπέραστος κι επώδυνος έρωτας είναι η Ελλάδα για μένα.
-Ποια Ελλάδα, ποιο απ'όλα της πρόσωπα για να το πω καλύτερα, μήπως εκείνο που επιδεικνύει όλο του το ρατσισμό σ'ανθρώπους σαν τους Αλβανούς;
-Λ.Ζ.: Κι αυτό είναι μόνο η αρχή. Γιατί δεν είμαστε μόνο ρατσιστές για τους Αλβανούς, αλλά και για τους Έλληνες συνταξιούχους, τους προλετάριους και μην ξεχνάτε και τους περιθωριακούς με την αυτοκτονία του Άσιμου. Αφήνουμε τους ποιητές και πεθαίνουνε γιατί εξαρτάται η συνταξιοδότησή τους από κάποιους ηλίθιους, ανεγκέφαλους, που ταπεινωμένοι αφάνταστα από την ανικανότητά τους να δημιουργήσουν καλλιτεχνικά, αναλαμβάνουν προεδρία και βαθμολογούν ανάλογα με τα κόμπλεξ τους τον καλύτερο ή το λιγότερο καλό ποιητή. Βαθμολογούν οι ανέντιμοι τη μοναδική ποιότητα που διαθέτουμε στην Ελλάδα -εννοώ των ποιητών- και που υποχρεωτικά μας αναγνωρίζουν οι Ευρωπαίοι με τα δύο Νόμπελ. Δεν είναι, λοιπόν, ρατσιστές μόνο κατά των Αλβανών, μόνο κατά των προλετάριων και μόνο κατά των γερόντων, αλλά και των άξιων. Ιδίως αυτούς πολεμούν και μισούν. Είμαστε η χώρα που βρίθει από ποίηση και τη μισούμε όπως ο Χίτλερ, ο Μουσολίνι κι ο Παττακός.".
(Από συνομιλία της Αγγελικής Βασιλάκου με τη ΛΙΛΗ ΖΩΓΡΑΦΟΥ, σελίδες 88 & 89 από το περιοδικό " Ένα").
αν ζουσε ο νικολας νομιζω θα βρισκομουν αιωνιως γοητευμενη με την παρτη του...!!
ΑπάντησηΔιαγραφή