ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΗΣ- Το Βαλς της Ουτοπίας

Φωτο : Ο Γ.Καζαντζής

Το «Βαλς της Ουτοπίας», είναι σύνθεση του Γιώργου Καζαντζή. Ο συνθέτης του υπέροχου αυτού ορχηστρικού, δήλωσε στο μπλογκ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ :

 "...Το Βαλς της Ουτοπίας, γράφτηκε το 1995, να γίνει σήμα, ραδιοφωνικής εκπομπής στο κρατικό ραδιόφωνο 9.58 της Θεσσαλονίκης. Είναι ένα κομμάτι που περιγράφει το μεγαλειώδες, και το ουτοπικό συνάμα, που κρύβει μέσα του ο έρωταs...".

Το Βαλς της Ουτοπίας, επιλέχτηκε από τον Σύλλογο Ελλήνων Βιομηχάνων, να αποτελέσει τη μουσική υπόκρουση, σε σποτ υπέρ του ΝΑΙ. Υπήρχε μάλιστα, σοβαρή αμοιβή. Ο Συνθέτης, αρνήθηκε και δήλωσε «Έχω μια στάση ζωής... Η μουσική μου, ΑΥΤΗ τη στάση εκφράζει... Οποιαδήποτε λοιπόν συνύπαρξή της σε ένα περιβάλλον που βρίσκεται σε αντίθεση... θα ήταν υβριδική.... με άλλα λόγια ΕΚΤΡΩΜΑ».

Με την ευκαιρία αυτή, θα πρέπει να πούμε δυο λόγια, για τους συνθέτες του λεγόμενου «έντεχνου». Ο Καζαντζής, ως τραγουδοποιός, ανήκει σε αυτή τη Σχολή. Σχολή εξαιρετικά πολύτιμη, που άνοιξαν οι δύο μεγάλοι μας συνθέτες, Χατζιδάκις και Θεοδωράκης. Πολλοί ακολούθησαν. Είναι μια «Σχολή», που δεν θα την έλεγες Ροκ, αλλά που έχει πολλά από τα χαρακτηριστικά και τις αξίες του πραγματικού Ροκ. Βεβαίως, σε κάθε χώρο υπάρχουν τα φωτεινά παραδείγματα, και υπάρχουν τα παραδείγματα προς αποφυγή. Ο Καζαντζής, ανήκει στην πρώτη κατηγορία. Ο Χρήστος Θηβαίος, κι αυτός «έντεχνος», δυστυχώς, με τις τελευταίες δηλώσεις του, αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή. Όμως, η περίπτωση Θηβαίου και η περίπτωση Καζαντζή, θα πρέπει να μας δώσουν ένα μάθημα : Δεν είναι όλοι , ίδιας ποιότητας και ίδιου ήθους. Συνεπώς, αυτές οι γενικεύσεις που διατυπώθηκαν «Ξεφτίλες του έντεχνου», δεν αρμόζουν. Είναι λυπηρό, να βλέπεις «ροκάδες» να καταφέρονται με τόσο μίσος στο έντεχνο. Κάποιος ήθελε να λιθοβοληθεί η Μποφίλου, άλλος, ήθελε, όχι μόνο αυτή, αλλά και ο Χαρούλης!  Αυτές οι «προτάσεις», έστω μεταξύ σοβαρού και αστείου, είναι απαράδεκτες, και φανερώνουν, ότι και στον χώρο του Ροκ, έχουν παρεισφρήσει Θηβαίοι. Κρίμα.

Η Τέχνη είναι Έρωτας. Ας μείνουμε στο Μεγαλειώδες και στο Ουτοπικό, που κρύβει ο κάθε έρωτας....Θέλουμε ένα Βαλς, σαν αυτό που μας δώρησε ο Γιώργος Καζαντζής. Δεν θέλουμε, έναν καυγά δώρο.