ΩΔΗ ΣΤΗΝ ΜΠΙΖΥ ΜΠΟΥ

Χέρια ψηλά για όσους κάνουνε φράγκα από βέρια. Από τον πάτο ξεκίνησαν τώρα στ αστέρια. Αύριο, σαν μαμάδες, θα μας κουνάνε την κούνια. Τι θέλω και γράφω, πέστε μου.

Σε ποιον μιλάω, πέστε μου.

Θ αρχίσω ν ακούω την Μπίζυ Μπου.

Μέσα από αφρούς και σαπούνια, θα κάνω ντου.

Θα πάω να πιω, στο Έσκο το μπαρ.

Κονιάκ κόκα κόλα, σαν τον Σιδηρό.

Θυμάμαι και κλαίω την κυρία της Ρω.

Τι θα απογίνει η Μενέγο για πέστε μου.

Ποιος τώρα θα τρώει σπρωξιές, πέστε μου.

Μπίζυ Μπου, πιάσε μικρόφωνο.

Για να χορέψει η Μπέκα τυρού.

Χέρια ψηλά, στο Έσκο το μπαρ.

Μας φάγαν τα φράγκα, ρε λακαμά.

Φέρτε τον Λήτη να πει ποδανά.

Χέρια ψηλά, χέρια αδειανά.

Κλειστήκαν τρεις μέρες στο μαγαζί.

Εμείς τους κοιτάγαμε σαν χαζοί.

Αυτοί γεννημένοι πομποί, εμείς δέκτες.

Αυτοί, των ευρώ οι πανδέκτες, εμείς, ρακοσυλλέκτες.

Μπίζυ Μπου, θέλω να σε δω γραμματόσημο.

Να στείλω γράμμα, στον Άσιμο.

Ήταν πολλά τα λεφτά.

Μείναμε με τα χέρια ψηλά.

Ο Χατζηγιάννης, πώς όλα τα φτάνει, πέστε μου.

Τι διάολο συμβαίνει, πέστε μου.

Αν δεν καταλαβαίνω, κάντε μου νεύμα.

Ο Χατζηέρμος, πώς θα πληρώσει το ρεύμα;

Κλείνουν τα φώτα στο Έσκο το μπαρ.

Μπίζυ Μπου, σ αγαπάω τρελά.

Μάθε με να ραπάρω.  

Μάθε με τώρα να ραπάρω.