Δώρα και Δημήτρης (Meat Injection) – Μετασχηματίζουν σκοτεινές και ακραίες καταστάσεις

Οι Meat Injection (φωτο), παιδιά κι αυτά, του Πειραιά, μοιάζουν αλλά δεν είναι διαφορετικά, από εκείνα που ύμνησε ο Μάνος Χατζιδάκις. Η Δώρα και ο Δημήτρης, παιδιά πασαλιμανιώτικα, μην πεις πως είναι αταίριαστα για το Πασαλιμάνι.  

Ίσως, να απομακρύνονται από την θάλασσα, και σε δωμάτια σκοτεινά, να αναζητούν το σκοτεινό άγνωστο. Ε και; Μήπως, και εκείνοι που τα βράδυα καρτερούν, στο λιμάνι σαν βγουν, κάποιον άγνωστο να βρουν, διαφέρουν; Ας την παραδεχτούμε την αλήθεια: Ίδια πετράδια βάζουν στον λαιμό, παντού, οι όμορφοι της γης, καταραμένοι.

Το όνομα του συγκροτήματος Meat Injection στην αγγλική αργκό σημαίνει, αυτό που στο δικό μου χωριό ονομάζεται πέτσωμα, ήτοι, η πράξη που καταλάβατε, και δημιουργεί τον κωλοπετσωμένο, τον τελειούμενο σε καταστάσεις σκληρές και βελούδινες. Σκληρές όσο στο Venus in Furs, και βελούδινες, όσο στο Μπλε Βελούδο.

Μια τέτοια κατάσταση, περιγράφεται, στο γοητευτικότατο, φλεγόμενο και αδιέξοδο τραγούδι τους, Twisted Faith...

The room is on fire/This place, you’ll never see it again/No exits to run for/If you stay, this will be the end/This will be the end /This room is on fire/And who’s gonna burnt tonight?/My hands are warming/No one knows my legs are numb/My heart is numb

I tried everything and failed/I gave my life to this/A purpose without meaning/Something I have to miss/A twisted play of pain and love/A twisted faith that you were strong

Το εξώφυλλο του δίσκου τους, που μόλις κυκλοφόρησε, δείχνει έναν ιππόκαμπο.

Το άλογο της θάλασσας, έχει αναφερθεί, ως σκοτεινό και ονειρικό σύμβολο, αρκετές φορές, σε ποιήματα της Γιόλας Αναγνωστοπούλου.

Το συγκρότημα, ουσιαστικά είναι ντουέτο.

Αποτελείται από τον Δημήτρη Κατσικάδη, (σπούδασε Μηχανικός Παραγωγής και Διοίκησης), και την Δώρα Καμακάρη (σπούδασε Λογιστικά και Διοίκηση Επιχειρήσεων). Είναι φανερό, πως οι δύο νέοι, ενώ σπούδασαν στα Πανεπιστήμια τον ρεαλισμό, στην Τέχνη τους, έγιναν οι αυτοδίδακτοι, του γκοθ και άντεργκράουντ ονείρου.

Οι ίδιοι ορίζουν τα τραγούδια, ως electro postpunk, αλλά όλα αυτά, είναι κλαδιά και παρακλάδια, του γκοθ, το οποίο έχει μία διάθεση και πολλά είδη.

Από τους καλύτερους δίσκους του 2016!