Σε κείμενο που ο Παύλος Σιδηρόπουλος
έγραψε το 1986, υπό μορφή γράμματος προς «Άγνωστο νεαρό», υπάρχει η εξιστόρηση
φαντασιακής επίσκεψης που δέχεται ξαφνικά,
από τον προπάππου του, Αλέξη Ζορμπά.
Ο Ζορμπάς, καταφθάνει εξ ΗΠΑ, αδέσμευτος ταξιδευτής και γυναικάς, και δίνει οδηγίες στον
δισέγγονό του, για την δημιουργία του δίσκου.
Είχα ακούσει για τον προπάππου
μου
ότι τον είχαν ξεχασμένο κάπου
στην Αμερική, και όπως άλλωστε το συνήθιζε, απρόσκλητος, μίαν ωραίαν πρωίαν,
που λέτε, με σηκώνει απ το κρεββάτι, και πριν προλάβω καλά καλά να πιω τον καφέ
μου, με καθίζει στην κόκκινη πολυθρόνα, που πάντα συνήθιζα να κάθομαι για να
ξεκουραστώ, και μου λέει:
«Μόλις έφτασα αεροπορικώς, εξ
Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Έμαθα ότι γράφεις ροκ εν ρολ. Θέλω να μου γράψεις ένα
δίσκο, γιατί, εκεί πέρα από Zorba
the Greek δώστου συρτάκι, δώστου ο γραφικός
Zorba, δώστου χορό οι τρελλο- Αμερικάνοι, νάσου Zorba the Freak ο Ζορμπάς.
Θέλω λοιπόν, αυτόν τον δίσκο,
για να μάθουν οι συμπατριώτες μου, ότι δεν έμεινα εκεί με σταυρωμένα τα χέρια.
Μόνο, ένα από αυτά, γράφτο στ
Αμερικάνικα, για μια Αμερικάνα, που ερωτεύτηκα και μ έκανε ρεζίλι των σκυλιώνε.
Σούχω ετοιμάσει τον στίχο του, διόρθωσέ το, αν έχει λάθη.
Σούχω και κάτι στα ελληνικά
γραμμένα, βάλε και κάνα δυο έτσι ωραία ινστρουμένταλ, κάνα δυο παλιά σου αλλά
μοντέρνα παιγμένα, να βάλει κι ένα ο παραγωγός σου, τέλος πάντων τα βρίσκετε
εσείς οι ροκενρολίτσες, κι αυτό είναι.
Στο εξώφυλλο θέλω να βάλεις έτσι
μια δικιά σου φωτογραφία όταν ήσουνα μικρός, όπως σε θυμάμαι ντυμένο καμπόη.
Νάχει τ’ όνομά μου με μεγάλα
γράμματα και να βοηθήσει και καμμιά κοπελιά που νάναι και όμορφη για να μην ξεχνιόμαστε
κιόλας δισέγγονε»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου