Τα Βλαστάρια – εξαίρετων καλλιτεχνικών ιδεών, δείχνουν τα εμπνευσμένα έργα τους ΣτοΣχολείο!

Το έργο «Ιησούς για μία Εβδομάδα», της Χριστίνας Δημητρά, εκτίθεται στο προαύλιο, κρεμασμένο σε μπασκέτα! Η καλλιτέχνιδα, σατιρίζει τους πολλούς μασκαράδες, που φορούν την στολή του Χριστού για μία μόνο εβδομάδα (την Μεγαλοβδομάδα). Στο τραπεζάκι, κάτω από το έργο, βρίσκονται και διαφημιστικά φυλλάδια, με οδηγίες χρήσης της ...αυθεντικής στολής του Σωτήρος ©. Στην μονοαδική προσφορά των 9.99 ευρώ, και με δώρο κασετίνα με cd του Γαϊτάνου!

Ως Βλαστάρια, χαρακτηρίζω την ομαδική έκθεση, έργων νέων καλλιτεχνών, που έκανε χθες, τα εγκαίνια, στον πρωτοποριακό χώρο ΣτοΣχολείο. Βλαστάρια, γιατί, όλα τα έργα, βλάστησαν, από μια ιδέα της εικαστικού Άντζι Καρατζά, τον Μυστικό Δείπνο. Βλαστάρια, ακόμη, γιατί, οι περισσότεροι, σπούδασαν στο εξαίρετο αυτό καλλιτεχνικό εργαστήριο, προετοιμαζόμενοι για τις εξετάσεις τους, στην ΑΣΚΤ.

Σπουδαστές του εργαστηρίου (πρώην και νυν), και άλλοι φίλοι, κατέλαβαν το ωραίο προαύλιο (δύο από αυτούς στη φωτό, καθισμένοι σε μαθητικό θρανίο).

Νομίζω, πως για πρώτη φορά στην Ελλάδα, συμβαίνει κάτι τόσο τολμηρό και καλλιτεχνικά αξιόλογο: ένας ελεύθερος σχολιασμός κοινωνικών και θρησκευτικών αντιλήψεων, από τόσα πολλά  έξυπνα, και διαφορετικά στην εστίαση, νεανικά μάτια. Πιστεύοντες και μη πιστεύοντες, ήταν ελεύθεροι να εκφραστούν. Και δημιούργησαν αξιόλογα και τολμηρά έργα, με κεντρικό θέμα, τον Μυστικό Δείπνο και την διδασκαλία του Χριστού, που επεκτείνεται στην έννοια της Ελευθερίας, φθάνοντας στην κριτική, και την διαμαρτυρία απέναντι στον κοινωνικό αποκλεισμό και την υποκρισία.

Το έργο «Φίλα το Χέρι» 

της Μίνας Αρχοντάκη, 

είναι γλυπτό, 

τοποθετημένο ακριβώς πλάι 

στην είσοδο WC!

Οι έχοντες την ανάγκη να μπουν,

πρέπει –κατά την καλλιτέχνιδα- 

να φιλήσουν πρώτα το χέρι, 

με τον ανάλογο σεβασμό, 

που θα φιλούσαν χέρι παπά. 

Εδώ, το χιούμορ κάνει να χαμογελάσει ακόμη και ο πιο θεοσεβούμενος, αρκεί να μην είναι φανατισμένος.

Οι ιδέες αυτές, που εκφράζονται από νέους ανθρώπους, θέλουν να πλήξουν την υποκρισία, και το χωρίς ουσία τυπικό, και όχι την θρησκευτική πίστη.

Η Κωνσταντίνα Κριτσωτάκη (στη φωτό, ενώ ψάχνει στην τσάντα της), είναι αυτή που φιλοτέχνησε το προσκλητήριο του Μυστικού Δείπνου, όπως θα ήταν, αν γινόταν σήμερα.

Στο προσκλητήριο, όπως βλέπουμε στη φωτό, ο Μυστικός Δείπνος, χαρακτηρίζεται dinner party 

που γίνεται στην τοποθεσία Jerusalem!

Καλεί ο Apostle Thomas (ο λεγόμενος και άπιστος) που θα είναι εκεί, με άλλους 11 απόστολους ακόμα!

Σημειώνονται like από John Aek21 και τον ... Lazarus Backfromthedead.

Στα σχόλια, διαβάζουμε Sweet Jesus από Marie Magdalena, και once again i wasn't invited από Πόντιο Πιλάτο!

Η Χρύσα Παπαδάκη 

(με τα κόκκινα μαλλιά στην φωτο) 

είναι αυτή που έκανε 

τα κουλουράκια από πηλό, 

και τα έβαλε σε ωραίο σεμεδάκι 

και πάνω σε δίσκο.

Το έργο της ονομάζεται 

«Αυθεντική συνταγή της Μαριώς από τα Μάγδαλα».

Τα σχόλια, νομίζω περιττεύουν.

Όλα αυτά τα έργα, ίσως από κάποιους να θεωρηθούν υπέρ το δέον τολμηρά, όμως αυτό ακριβώς είναι το ζητούμενο σε έναν καλλιτέχνη: Να είναι τολμηρός.

Και νομίζω, ότi στο θέμα της Τέχνης, δεν υπάρχει το «υπέρ το δέον».

Δέον είναι η απόλυτη ελευθερία στην  έκφραση, και αν δεν υπάρχει αυτό, δεν μιλάμε για πραγματική τέχνη. 

Κλείνω αυτή την σύντομη παρουσίαση, με ένα ακόμα δείγμα, έργου ζωγραφισμένου πάνω σε πανί. Παρουσιάζει γυναίκα με μπούργκα αλλά και γυμνή. Γύρω από αυτήν, γράφεται πολλές φορές η φράση «Διάταζε τις γυναίκες να χαμηλώνουν τα μάτια τους να διατηρούν την αγνότητα τους και να δείχνουν από το σώμα τους μόνο ότι πρέπει να δείχνεται».

Εδώ προφανώς το έργο απευθύνεται σε άλλου τύπου θρησκεία, αλλά εγώ δεν θα σχολιάσω τίποτα, διότι πολλοί κάνοντας την τρίχα τριχιά, μπορεί να παρεξηγήσουν τα πάντα. Θα πω πάλι ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΦΡΑΣΗ (όπως είπε και ο ...Μάρκο Πόλο) και τέλος.

Να πάτε ΣτοΣχολειό.

Αξίζει.