Φωτο: Η Άννα Χουσιάδα, ενώ
ετοιμάζεται να σερβίρει την σούπα.
Νόστιμο σημαίνει αυτό που σε
κάνει να επιστρέφεις. Και πραγματικά, εμένα με έκανε να επιστρέψω, αυτό το σούπερ
νόστιμο γεύμα, της Άννας.
Επέστρεψα στην παιδική μου
ηλικία. Θυμήθηκα τις Κυριακές, όταν καθόμασταν όλη η οικογένεια γύρω από το
τραπέζι.
Τότε ήταν όλα σίγουρα, σταθερά, αθώα. Τώρα; Τράμπα τραμπαλίζομαι, πέφτω και τσακίζομαι.
Είχε έναν λάκκο η σούπα της Άννας.
Και το τραπέζι του γεύματος, και οι πάγκοι, όπου θα καθόσουν για να φας, ήταν ...τραμπάλες!
Αμέσως φαινόταν πως ήταν αδύνατον
να κάτσει να φάει ένας μόνος του, έπρεπε να έχει και άλλους. Έπρεπε ακόμη, όλοι
μαζί να φρόντιζαν για την ισορροπία, μια λάθος κίνηση, ένα μικρό ανασήκωμα, θα
τα γύριζε όλα τούμπα.
Τι μας δίδασκε λοιπόν, αυτή η
πρόσκληση, για δείπνο με σούπα; Πως η θέση του καθενός μας, πλέον δεν είναι
ασφαλής, και εξαρτάται από τους άλλους. Η ισορροπία επιτυγχάνεται μόνο με συλλογική
και αμοιβαία προσπάθεια.
Ένα δεύτερο δίδαγμα, ερχόταν
από το είδος του φαγητού. Η σούπα ήταν τόσο λιτή, που σχεδόν σου φώναζε «Επιστροφή
στα στοιχειώδη».
Το γεύμα της Άννας, σου μάθαινε
καλά, πως ο παλιός σταθερός κόσμος, πέθανε, και ο καινούργιος είναι ετοιμόρροπος.
Η αμοιβαία προσπάθεια και η εκτίμηση του απλού τρόπου ζωής, φέρνει ισορροπία.
«Η Πρόσκληση σε Γεύμα», ήταν
το καλλιτεχνικό έργο, που η Άννα Χουσιάδα, παρουσίασε (4,5 κ 6 Οκτ 2017) στην
Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, ως την διπλωματική της εργασία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου