27 χρόνια πέρασαν από τον θάνατο
του Παύλου Σιδηρόπουλου, του μεγάλου Απροσάρμοστου, και σημαντικότερου εκπρόσωπου
του ελληνικού ροκ.
Ο χρόνος, που πέρασε, δεν έσβησε
την μνήμη του. Το αντίθετο. Τα τραγούδια του Πρίγκιπα, παραμένουν πιο επίκαιρα
από ποτέ. Τραγούδια αληθινά, βγαλμένα από την καρδιά, εξακολουθούν να συγκινούν
τους παλαιότερους, και να εμπνέουν νέους δημιουργούς.
Ο Παύλος ποτέ δεν κρύφτηκε, ποτέ δεν προσποιήθηκε, ποτέ δεν έγινε δήθεν. Μας μίλησε ειλικρινά, για όλα όσα
αγάπησε και για όλα όσα τον τυραννούσαν. Για το ροκ, για έρωτες που τον απογείωσαν
και για αυτούς που τον πρόδωσαν, για πολύτιμους φίλους, και για αυτούς που το έπαιζαν
φίλοι του. Κυρίως όμως, μας μίλησε για το πάθος του, και τον σταυρό μαρτυρίου
του, αφήνοντάς μας, σαν διαθήκη, ένα πολύτιμο μήνυμα SOS.
Πολλοί, αναρωτιούνται, αν τα
τραγούδια του Παύλου, προπαγανδίζουν την πρέζα. Όχι. Το έργο του, σαν ημερολόγιο, αποτυπώνει με τίμια λόγια, το δράμα του, τον
εφιαλτικό τρόπο ζωής του. Δεν υπάρχει τραγούδι του Παύλου, εγκωμιαστικό για την
πρέζα. Τα τραγούδια του, περιγράφουν τον τρόμο, και την αγωνιώδη προσπάθεια να βγει
από αυτό το μαρτύριο και να ζήσει.
Σε αυτόν τον αγώνα του,
αναζητούσε την βοήθεια, της «υγιούς» κοινωνίας, όπως την αναζητούν όλα τα ευαίσθητα παιδιά, που η μοίρα το έφερε, να πνίγουν τους φόβους τους με
πιοτί.
Και ο Παύλος, και όλοι οι
νεαροί σημερινοί «απροσάρμοστοι», ανήκουν στον απόκοσμο και όχι στον υπόκοσμο.
Είναι σπουδαία παιδιά, που ψάχνουν την αλήθεια, αλλά εμποδίζονται από το φοβερό κρύο. Κρίσεις πανικού και ψυχικά προβλήματα τα ταλαιπωρούν. Η κοινωνία,
θα έπρεπε να τους δίνει χέρι βοήθειας, και όχι να τα χαρακτηρίζει πρεζάκηδες
και αλήτες. Αν θέλουμε κάποτε πραγματικά να βοηθήσουμε τα παιδιά, που έχουν
παγιδευτεί στις ουσίες, θα πρέπει να μελετήσουμε καλά την σκέψη τους. Και να τα
δούμε με συμπάθεια. Κατά τον στίχο του Παύλου:
Κατά τα άλλα εσείς
που είσαστε υγιείς
και αξιοπρεπείς
βοηθήστε μας και λίγο.
Δώστε μας πνοή
στέγη και τροφή
μια ιδέα στεγανή
που να μην μπάζει κρύο.
Credits Η φωτογραφία του Παύλου Σιδηρόπουλου, από τον Μανώλη Νταλούκα, 1987
Credits Η φωτογραφία του Παύλου Σιδηρόπουλου, από τον Μανώλη Νταλούκα, 1987
καλη χρονια!! θα ηθελα να ρωτησω τον κυριο Νταλουκα και φρονω οτι ειναι ισως ο μοναδικος που θα ξερει να απαντησει στο συγκεκριμενο ερωτημα μιας και σαν ερευνητης και δημοσιογραφικα εκεινη την εποχη ζουσε και την εποχη με τις ιδιαιτεροτητες της και τον ιδιο τον παυλο.οπως ειναι γνωστο ο παυλος ειχε μπει στα διχτυα των ουσιων και σκληρων ναρκωτικων.ομως υποψιαζομαι οτι εκεινη την εποχη αν και ο δημοσιογραφικος κυκλος περα απο το καλλιτεχνικο εργο του παυλου γνωριζε και το προσωπικο του προβλημα δεν εδινε εμφαση ισως επειδη αδιαφορουσε,ισως επειδη δεν επιτρεποταν απο τους ιδιους και τα μεσα στα οποια δουλευαν να μιλησουν γι΄αυτο το θεμα ανοιχτα. θεωρω ομως οτι το εκαναν επειδη τοτε τα ναρκωτικα ηταν θεμα ταμπου.και μεγαλο μαλιστα. αν γινοταν αυτο στη σημερινη εποχη θα τον ειχαν ξεσκισει τον παυλο.εσεις τι πιστευετε κυριε Νταλουκα που το ζησατε κιολας και σαν εποχη αλλα και προσωπικα τον παυλο? ακομη και οταν βγηκε και μιλησε ανοιχτα για τα ναρκωτικα ο παυλος παλι πιστευω οτι τα μεσα ενημερωσης ειτε αφορα εντυπο υλικο ειτε τηλεοραση αποσιωπησαν το θεμα επειδη ηταν ταμπου τα ναρκωτικα.μηπως εφταιγε και το γεγονος οτι τα ναρκωτικα που ξεχυθηκαν στην ευρωπη κυριως την δεκαετια του 70 και ηρθαν ουσιαστικα στην ελλαδα με καθυστερηση δεκαετιας δηλαδη τη δεκαετια του 80 επαιξε και αυτο τον ρολο του και δεν ηξερε το συστημα πως να το αντιμετωπισει μιας και ηταν παρθενο σε τετοιου ειδους καταστασεις?τι πιστευετε εσεις γενικα?
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι δημοσιογράφοι γνώριζαν το «θέμα» του Παύλου και υπήρξαν διάφορες κριτικές προσεγγίσεις. Κάποιοι μη κατανοώντας τον ρόλο της Τέχνης, διατύπωναν την άποψη, πως τους ήταν αδιάφορο αν ο Παύλος «τραβιέται» με την Ηρωίνη και χαρακτήριζαν τα τραγούδια του κακά. Ο μεγαλύτερος πολέμιος ήταν ο «δημοσιογράφος» Κώστας Αρβανίτης.
ΔιαγραφήΥπήρξαν ανοιχτές ιδεολογικές διαμάχες μεταξύ δημοσιογράφων, για την καλλιτεχνική αξία τέτοιων τραγουδιών, ακόμη και για το αν έπρεπε να υπάρχουν.
Σχεδόν όλες οι αναφορές που έγιναν στον Τύπο της εποχής, υπάρχουν στο βιβλίο του Άκη Λαδικού (Παύλος Σιδηρόπουλος-Πού να γυρίζεις. Εκδόσεις Λιβάνη,1998).
ευχαριστω.ναι εδω και πολλα χρονια εχω αντιληφθει και απο τις δικιες σας δημοσιευσεις τον ρολο του αρβανιτη και την εμπαθεια που εδειχνε στο προσωπο του παυλου.τους λογους που το εκανε αυτο ποτε δεν τον καταλαβα.δεν εστεκε τιποτα απ΄ολα αυτα που εγραφε.μαλλον το εκανε γιατι πουλουσε η ιντριγκα και η κακη ειδηση,δεν μπορω να σκεφτω κατι αλλο.εκτος και αν υπηρχε προσωπικη διενεξη του ιδιου και του παυλου και το εκανε απο εκδικηση.τετοιο μενος και προσωπικη επιθεση προς τον παυλο ποτε δεν την καταλαβα,ηταν και ασχετα τελειως αυτα που εγραφε ο αρβανιτης για τον παυλο.του λαδικου το βιβλιο το εχω διαβασει εχω δει τα δημοσιευματα της εποχης.αλλα ειναι διαφορετικο να διαβαζεις κατι και αλλο να το βιωνεις οπως εσεις που ανεπισημα λεγονται και γινονται πραγματα που δεν φαινονται πουθενα.απο την αλλη υπηρχε και η αντιμετωπιση απο τους συναδελφους καλλιτεχνες του παυλου. η δημητρα γαλανη,σε μια εκπομπη που ειχε κανει για τον παυλο το 2001 η σεμινα διγενη με τιτλο οι αταιριαστοι,ειχε δηλωσει οτι υπηρχε μεγαλος σεβασμος απο τους αλλους καλλιτεχνες στο προσωπο του παυλου.αλλα αυτο αφορα μονο τους καλλιτεχνες που ειχαν και μια ευαισθησια γενικα στον χωρο της τεχνης και τους εκπροσωπους της.
Διαγραφήνα πω και το εξης φιλε.ο παυλος οπως και μερικοι αλλοι πχ πουλικακος, ειχαν κατηγορηθει και απο δημοσιογραφους της εποχης επειδη ειχαν την πολυτελεια να ειναι απο ευπορες οικογενειες και να αφοσιωθουν σε αυτο που αγαπουσαν.δεν ειχαν αναγκη να τρεξουν για λεφτα και την καθημερινη επιβιωση.αν ειχαν ολοι αυτην την πολυτελεια δεν μπορεις να ξερεις ποσα καλα πραγματα θα ειχαν βγει.δεν ειχαν την ιδια τυχη αλλοι οπως ασιμος,γωγου κτλ.οπως και πολλοι αλλοι ποιητες,μουσικοι,ζωγραφοι και λοιποι καλλιτεχνες που δεν ειχαν να φανε ομως επεμεναν στο να ασχολουνται με το παθος τους.αλλα και το αντιθετο.πχ μεγαλοι ποιητες μας προερχονταν απο μεγαλοαστικες οικογενειες και ευπορες και δεν πηγαν να κανουν ποτε τους ενα μεροκαματο,διαβαστε τις βιογραφιες τους,αλλα ασχοληθηκαν μονο με το εργο τους και διεπρεψαν. αλλο να εχεις την πολυτελεια του χρονου να ασχολεισαι με το παθος σου και να μην αγχωνεσαι για την επιβιωση και να λειτουργεις εκ του ασφαλους και αλλο να το κανεις με χιλιαδυο προβληματα,εμποδια και αγχη μπροστα σου.οι δευτεροι ειναι δυο φορες ηρωες στα ματια μου.κακα τα ψεμματα.πολλες φορες εχεις να αντιμετωπισεις και την ιδια σου την οικογενεια που σου προκαλει προβληματα και εμποδιο στην εξελιξη σου.ο σιδηροπουλος και ο πουλικακος επισης δεν ειχαν τετοια προβληματα στην ζωη τους.θελω να πω οτι ολα μετρανε μην κρυβομαστε πισω απο το δαχτυλο μας.ομως ολοι αυτοι καταφεραν να αφησουν ενα μεγαλο εργο ανεξαρτητων συνθηκων και να τους θαυμαζουμε σημερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήενα ακομη πραγμα που με ειχε αφησει αναυδο αρχες δεκαετιας του 90 μετα τον θανατο του σιδηροπουλου ηταν οταν πηγα να αγορασω εναν διπλο δισκο,βινυλιο τοτε,απο ενα δισκαδικο της εποχης τοτε με τιτλο τα blues του πριγκηπα.μπορω να πω οτι επαθα σοκ.τετοια αναστροφη και μεταστροφη του σιδηροπουλου απο το ροκ στο ρεμπετικο δεν το περιμενα.δεν πιστευα στα αυτια μου.ισως αν συνεχιζε να ζει αυτος ο ανθρωπος να ειχε κανει στροφη απο το ροκ στο ρεμπετικο σε μια πιο συγχρονη εκδοχη του.γνωριζα οτι ηταν φαν ο σιδηροπουλος ολων των μεγαλων ρεμπετων και γνωριζε το εργο τους αλλα δεν περιμενα τετοιο δισκο να βγει η αληθεια ειναι,τον οποιο θα εβγαζε και ο ιδιος αν ζουσε κατα δηλωση του και απ΄οσα ειχε πει και συζητησει με τον γιο του βαμβακαρη που ζητησε την βοηθεια του.ηταν ευχαριστο σοκ ωστοσο.και εκει ειχε κανει καταπληκτικη δουλεια.
ο παυλος τραβιοταν αγρια με την ηρωινη και οχι μονο.μπουκαλια σιροπια υποκαταστατα και λοιπα επνιγαν την υπαρξη του και αναδυοταν παλι να παρει ανασες μεχρι που ξαναβυθιζοταν σε χημειες.εχω γνωρισει πολλα παιδια που εχουν μπει σε αυτο το λουκι.πανεξυπνα παιδια και υπερευαισθητα.το μονο σιγουρο ειναι οτι δεν ειναι χαζα,βλακες ή μειωμενης νοημοσυνης.οι λογοι που πεφτουν σε αυτο το καναλι ειναι πολλοι και διαφορετικοι.επι της ουσιας δεν αντεχουν την σκληρη καθημερινοτητα και τα προβληματα της.ψαχνουν διεξοδο καπου να ξεχαστουν και να ξεφυγουν.μια υπερκοσμια διεξοδο.η σκληρη πραγματικοτητα ειναι βαρια για την ευαισθητη ψυχη τους,δεν την αντεχουν.το φευγιο εχουν μοναχα στο νου τους.σιγουρα δεν ειναι η λυση στις χημειες.ειναι καταστροφη.θα επρεπε ενα πολιτισμενο καλλιεργημενο απο παιδεια και γνωση κρατος να ειχε εφευρει τροπους αυτα τα παιδια να βρισκουν την διεξοδο τους αναιμακτα καπου αλλου.να ειναι προστατευμενα.πιστευω ακραδαντα οτι ειμαστε σε ανεξερευνητα εδαφη στον τομεα αυτο,τους τελευταιους δυο αιωνες ζουμε σε πρωτογονα σταδια του και ποτε δεν βρεθηκαν και ουτε θα βρεθουν λυσεις αντιμετωπισης του φαινομενου αυτου γιατι δεν ενδιαφερει κανεναν.ειναι κριμα ομως γιατι αν αυτα τα παιδια ειχαν την αντιμετωπιση που τους αξιζε η κοινωνια μας και ο κοσμος θα ηταν καλυτερος.
ΑπάντησηΔιαγραφήαποριας αξιον ειναι οτι ενω ειχε ο σιδηροπουλος πανω απο 20 χρονια πορειας στο τραγουδι οι συναυλιες που βιντεοσκοπηθηκαν επαγγελματικα ηταν μια στο μετρο το 89 που εχει μετρια εικονα σχετικα,μια αλλη απο εκπομπη στην ετ2 μαζι με μια συνεντευξη του και δυο-τρεις ακομη απο ερασιτεχνες του κοινου που βγηκαν μετα απο πολλα χρονια στη δημοσιοτητα και με κακη ποιοτητα εικονα και ηχου.του μαρκοπουλου δεν την λογαριαζω.να πεις οτι δεν ειχαν και τα μεσα βιντεοσκοπησης λογω εποχων και τεχνολογιας δεν δικαιολογειται.απλα ηταν στο περιθωριο ο σιδηροπουλος.αν ηταν τιποτε θεοδωρακηδες και λοιποι δεν χανοταν ντοκουμεντο απο βιντεο.οι υπολοιποι στον καιαδα.τους εκαναν την χαρη αν τους τραβουσαν.κριμα γιατι χαθηκαν μεγαλης αξιας και ιστορικης σημασιας συναυλιες του παυλου.υπαρχουν κατι ηχητικα ντοκουμεντα μερικων μονο συναυλιων αλλα στο συνολο της πορειας του που μετρουσε πανω απο δυο δεκαετιες ειναι ανεπιτρεπτο αυτο που εγινε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ δεν ήταν μόνο ο Σιδηρόπουλος στο περιθώριο αλλά όλη η ελληνική ροκ σκηνή. Θα έλεγα μάλιστα ότι απ' αυτόν υπάρχει το περισσότερο υλικό από κάθε κάθε άλλον. Αν ξέρεις εσύ άλλους με περισσότερο, πέσ' μου να μάθω κι εγώ που με ενδιαφέρει το θέμα και συλλέγω τέτοιες κινηματογραφήσεις. Ευχαριστώ.
Διαγραφήδεν εχεις αδικο φιλε.θα συμπληρωσω οτι δεν ηταν μονο η ροκ σκηνη στο περιθωριο αλλα και η ελληνικη πανκ σκηνη και αλλοι ακομη.πραγματι υπαρχουν πολλα που οχι μονο δεν βιντεοσκοπηθηκαν αλλα δεν ακουστηκαν καν και δεν τα ειδαμε ποτε!
Διαγραφήομως θα διαφωνησω εν μερει και θα επιμεινω σε οσα ειπα για τον σιδηροπουλο για εναν λογο.ο σιδηροπουλος σκεψου οτι καλως ή κακως ειχε γινει ονομα απο ενα σημειο και μετα.αλλες φορες ενω ηταν ηδη πολυ γνωστος επαιζε σε 30 ατομα μονο μπροστα. παρ΄ολα αυτα ειχε την δυνατοτητα ο συγκεκριμενος για πολλους και διαφορετικους λογους να εχει καλυτερη αντιμετωπιση και λογω του ονοματος που ειχε κανει αλλα πιστευω οτι ειχε και τα μεσα να χρησιμοποιησει αν το ηθελε και ο ιδιος. ασε που εκεινες τις εποχες και πολιτισμικα να το δεις τα μπουζουκια κυριαρχουσαν και ειχαν τον πρωτο λογο παλι.το ιδιο συμβαινει και σημερα.σε πολυ μεγαλυτερο βαθμο μαλιστα.δεν εχει αλλαξει κατι.οι υπολοιποι τοτε οπως και σημερα παραμεριζονται και μπαινουν στο περιθωριο.το προβλημα εχει γινει χειροτερο οπως καταλαβαινεις παρα την βοηθεια της τεχνολογιας και των μεσων δικτυωσης.ομως ξαναλεω ο σιδηροπουλος αν ηθελε μπορουσε να εκμεταλλευτει το ονομα του και να υπαρχουν περισσοτερα,δεν το εκανε.επισης να σημειωσω και κατι αλλο.δεν ηταν και πολλοι αυτοι που μετρουσαν πανω απο 20ετια στο χωρο τον συγκεκριμενο.πολλα γκρουπ που αναφερεις ειχαν ζωη απο μηνες εως λιγα χρονια στην μουσικη σκηνη.παιζει και αυτο τον ρολο του.επιπλεον ο σιδηροπουλος ειχε χτισει μια ροκ περσονα και ενα πακετο ολοκληρωμενο που ουσιαστικα δεν ειχε ανταγωνιστη σε μεγαλο βαθμο τοτε.συνετελεσαν πολλα σε αυτο.εχτισε μια εικονα ενα ροκ σταρ που οι σπυροπουλαιοι κατα δηλωση τους δεν συμφωνουσαν με αυτο γιατι ηθελαν κατι πιο πολιτικοποιημενο και ηταν και αυτος ενας λογος μεταξυ αλλων που διαλυθηκαν.θελω να πω οτι ο παυλος ειχε βγει πολυ πιο μπροστα απο αλλους με ολα αυτα και θα μπορουσε να ηταν αλλιως η κατασταση απο πλευρας ντοκουμεντων κατι το οποιο δεν εγινε. σιγουρα υπηρχαν και αλλοι με μεγαλη αξια που δεν αντεξαν μεγαλες περιοδους στο χωρο.ειτε γιατι δεν τους εδιναν λογο και φωνη,ειτε γιατι δεν ειχαν και τα οικονομικα μεσα να ανταποκριθουν.
Ο κάθε άνθρωπος ειναι τραγικός απο μόνος του οπως λεει ο μεγάλος Νιτσε...κατα τα άλλα ο Σιδηρόπουλος έζησε αυτό που έζησε και το αποτύπωσε πράγμα που δύσκολα το βλέπεις σήμερα αυτό.Ομως πολύ πλούτισαν μετά το θάνατο του "Πρίγκηπα" και αυτό ειναι που με ενοχλεί...ξαφνικά όλοι τον ανακάλυψανε μετά το θάνατο του...όταν έδινε λαιβ στο Αν και στο Ροντέο πρεζάκια τον γράφανε και τελειωμένο το κατεβάζανε...εκείνοι οι ειδικοί δημοσιογράφοι που όλα τα τσουβαλιάσουνε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή