Ο Γιώργος Τσίγκος (φωτο
Μ.Νταλούκας 2018), με το συγκρότημα του Οι Μαύροι Κύκλοι, κυκλοφόρησε στην εκπνοή του 2017, τον δίσκο
Αν, που καταγράφεται στα σημαντικά έργα του ελληνικού ροκ. Μιλάμε για βινύλιο, με
διπλό εξώφυλλο που περιλαμβάνει και δώρο, ένθετο CD.
Η έκδοση δεν έγινε από
δισκογραφική εταιρεία. Ο Γιώργος Τσίγκος, κατόρθωσε να πραγματοποιήσει την κυκλοφορία,
κερδίζοντας κάποια χρήματα, πουλώντας στην ανακύκλωση, χαρτί και μέταλλα που μάζευε
από τα σκουπίδια. Respect.
Τα τραγούδια, είναι πολύ
οργισμένα.
Ο Τσίγκος, βγάζει όλο τον θυμό
του για την κοινωνική αδικία, και την άκρατη φτώχεια που γνώρισε από παιδί,
μεγαλώνοντας σε μια παράγκα, με άλλα δύο αδέλφια, και μία μάνα που ξενόπλενε
για να τους μεγαλώσει.
Αν και εγκατέλειψε το Σχολείο
στα 16 του χρόνια, μπαρκάροντας για να βοηθήσει την οικογένεια, ο στίχος του σου
δίνει την εντύπωση πως γράφτηκε από έναν πολύ σπουδαγμένο. Ο λόγος είναι πως ο
Τσίγκος, ποτέ δεν σταμάτησε να διαβάζει και μάλιστα, έχει γράψει και τυπώσει βιβλία
και ποιήματα, που δείχνουν πως αγαπούσε τα γράμματα, αλλά η μοίρα το έφερε έτσι,
να μην μπορέσει να τελειώσει σπουδές.
Σε όλα τα τραγούδια, μας δίνει
εικόνες από την μεγάλη περιπέτεια της ζωής του. Το πιο αυτοβιογραφικό, είναι το
Χαμόγελο, όπου και πιάνει την ιστορία από την αρχή...
Γεννήθηκα στο Ελληνικό, σε πλινθόκτιστο προσφυγικό
της πόντιας γιαγιάς είχα, το καντήλι για φυλαχτό...
Ο Γιώργος Τσίγκος, αισθάνεται
αδικημένος, όχι μόνο από το σύστημα, αλλά και από φίλους που δεν πήγαν σε μια συναυλία του, να πιουν
έστω μια μπύρα. Το αίσθημα της οργής, είτε της αδικίας, περνάει σε όλα του
τα τραγούδια, και είναι έντονο σε βαθμό, που κάποιες στιγμές κουράζει τον
ακροατή. Αυτό, κατά την γνώμη μου, είναι το μόνο "μειονέκτημα" του δίσκου. Πάντως, αξίζει να αποκτήσετε το πόνημα, ενός πολύ βασανισμένου ανθρώπου, που
δεν το έβαλε κάτω, και ακολουθεί με αιματηρές θυσίες, το ροκ Όνειρο, που τον γοήτευσε, από
παιδί (παραγγελίες: ΕΔΩ )
Ένα απόσπασμα από συζήτηση
του Γιώργου Τσίγκου, με τον Μανώλη Νταλούκα, ακολουθεί...
δυστυχως μανωλη εχει δικιο ο ανθρωπος σε οτι λεει.και οπως ελεγε και ο παυλος σιδηροπουλος δεν βλεπω κατι ομορφο γυρω μου για να γραψω γι΄αυτο,οταν τον ρωτησαν.εχει δικιο και σε αυτο που λεει για τα νεα παιδια και τις ευκαιριες.συμφεροντα και βρωμια δεν τους δινουν την ευκαιρια να ανθησουν και το κυριοτερο να δημιουργησουν! ρωτατε τον ανθρωπο πως επιβιωνει και σας λεει πως μαζευει χαρτια,μεταλλα κτλ. χωρις να ειναι μομφη αυτο για την συνεντευξη-η οποια ειναι εξαιρετικη και καθηλωτικη(μακαρι να εχει και συνεχεια η συνεντευξη,νιωθω οτι λεει πραγματα που τα πηρε απο το στομα μου, απο το στομα ολων εννοω)-αναρωτησου και εσυ μανωλη-μιας και καπως αισθανθηκα οτι ενιωσες εκπληκτος για το πως ζει και βγαζει την καθημερινοτητα του αυτος ο ανθρωπος,οπως και πολυς κοσμος,τι συνταξη θα παιρνεις εσυ σε λιγο καιρο απο τωρα(βουλγαροποιηση) και εαν με 200 ευρω συνταξη θα μπορεις να τα βγαζεις περα(εκει θα φτασουν τα πραγματα και με αισιοδοξα σεναρια,υπαρχουν και γειτονικες χωρες που δινουν συνταξη 40 ευρω το μηνα με 35 χρονια καταβολης ασφαλιστικων εισφορων).αυτα τα λεω οχι για να θιξω εσενα και την καλη δουλεια που κανεις αλλα για να το τονισω οτι ενα φως στο τουνελ που υπηρχε,εσβησε και αυτο.οσο και φυσει αισιοδοξος να ειναι καποιος η σημερινη πραγματικοτητα τον διαψευδει.δεν ξερω αν ειχε νοημα η ερωτηση γιατι να τα βλεπει ολα μαυρα.και οχι μονο για τον συγκεκριμενο καλλιτεχνη αλλα γενικα για την τεχνη.ποιος ο κυριοτερος ρολος της τελικα? να καυτηριαζει και να στηλιτευει τα κακως κειμενα δεν ειναι? τουλαχιστον αυτο εμαθα εγω με τα χρονια.οι αισιοδοξες εικονες ανηκουν στον χωρο του φαντασιακου πλεον.να συμπληρωσω και κατι αλλο.αν,αν λεω η γενια σας καταφερε να επιβιωσει και απο ενα σημειο και μετα να ζησει με αξιοπρεπεια και με ευκολια ως ενα βαθμο,οι νεες γενιες οχι μονο δεν ζουν αλλα ακομη και η επιβιωση τους βρισκεται σε οριακο επιπεδο.
ΑπάντησηΔιαγραφήτα τραγουδια του δισκου αποτυπωνουν την σημερινη πραγματικοτητα με αναγλυφο τροπο.
μακαρι να υπαρχει και συνεχεια της συνεντευξης.υποθετω οτι την συνεντευξη την πηρατε το 2017 που σημαινει οτι τα βιωματα του καλλιτεχνη ειναι προιον μιας μακρας και παρατεραμενης περιοδου δυσκολιων με αποκορυφωμα την περιοδο της κρισης των τελευταιων ετων απ΄οσα περιγραφει και ο ιδιος.