ΝΤΡΟΠΗ : Κρυμμένη η προτομή του Νίκου Γούναρη στο Μαρούσι!

Πίσω από στάση λεωφορείου, μόλις που φαίνεται, στον Παράδεισο Αμαρουσίου, βρίσκεται η προτομή του αξέχαστου Νίκου Γούναρη. Αντί να τη στήσουμε σε θέση περίοπτη, τιμώντας τη μνήμη του μεγάλου καλλιτέχνη που έζησε στο Μαρούσι, την παραπετάξαμε σε μέρος που δεν την βλέπει κανένας! Αξιέπαινη πρωτοβουλία, να μεταφερθεί η προτομή σε μέρος κατάλληλο, αναλαμβάνει ο Παναγιώτης Μακροποδάρας, υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος, με το Συνδυασμό ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ του Θόδωρου Αμπατζόγλου.

Η προτομή, είναι έργο του γλύπτη Νίκου Ίκαρη, και παρουσιάζει σε γλυπτή μορφή, τον Νίκο Γούναρη με την κιθάρα του, και το χαρακτηριστικό πλατύ του χαμόγελο. Φιλοτεχνήθηκε το 1971 με έξοδα των Ομογενών Αμερικής.

 Ο Παναγιώτης Μακροποδάρας (φωτο), μας είπε σχετικά με την πρωτοβουλία του να μεταφερθεί η προτομή του διάσημου  τροβαδούρου...

«Η προτομή του Νίκου Γούναρη, βρίσκεται στον Παράδεισο Αμαρουσίου, έξω από το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου, δυστυχώς κρυμμένη πίσω από την στάση του λεωφορείου, δίχως καθόλου φωτισμό και συνεπώς, δύσκολο να την δει κάποιος. Το γλυπτό είναι εξαιρετικό, μια πολύ όμορφη εικόνα. Πιστεύω πως θα ήταν περηφάνια για μας τους Μαρουσιώτες να μεταφερθεί σε ένα μέρος πιο εμφανές...»

Συμφωνούμε απολύτως και στηρίζουμε την πρωτοβουλία του. 

Για τον μεγάλο καλλιτέχνη Νίκο Γούναρη, που πέθανε σαν σήμερα 5 Μαΐου του 1965, ο Παναγιώτης Μακροποδάρας, συμπληρώνει: 

«O Νίκος Γούναρης γεννήθηκε το 1915 στο Πήλιο και έζησε και μεγαλούργησε κάνοντας αυτήν την φανταστική του πορεία στον Παράδεισο Αμαρουσίου . Το σπίτι του βρισκόταν εκεί που είναι σήμερα η Εθνική Τράπεζα απέναντι από το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου στον Παράδεισο.

Ήταν ένας από τους σπουδαιότερους συνθέτες και ερμηνευτές της εποχής με τεράστιες επιτυχίες την δεκαετία του 50 με τραγούδια που ακούγονται ως σήμερα όπως το «Ένα βράδυ που ’βρεχε», «Σκαλί σκαλί θα κατεβώ» και «Να το πάρεις το κορίτσι»

Έδωσε εκπληκτικές συναυλίες με πλήθος κόσμου στην Αμερική και στην Αυστραλία. Τιμήθηκε με πολλές διακρίσεις για την προσφορά του στο τραγούδι και τις δράσεις που έκανε ως καλλιτέχνης, για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες του παππού μου Μακροποδάρα Παναγιώτη - Ευάγγελου (που κατοικεί στον Παράδεισο Αμαρουσίου από το 1955 και τον γνώριζε προσωπικά), ο Νίκος Γούναρης, εκτός από μεγάλος καλλιτέχνης, ήταν ένας υπέροχος αλληλέγγυος, με συνεισφορά τόσο στην τοπική κοινωνία όσο και σε κοινωφελείς οργανισμούς: γεροκομεία , ιδρύματα κ.α.

Ο Νίκος Γούναρης απεβίωσε στις 5 Μαΐου του 1965 σε ηλικία 50 ετών, στο απόγειο της καριέρας του . Η κηδεία του μετατράπηκε σε λαϊκό προσκύνημα»