ΤΟ REMEMBER ΣΤΗΝ ΠΛΑΚA

Στην φωτογραφία (Καλοκαίρι του 1986), βλέπουμε τρία κορίτσια, ντυμένα «αρχαίες κολώνες», μπροστά στην είσοδο του Remember στην οδό Αδριανού 79, στην Πλάκα. Πρόκειται για ένα ευφάνταστο (αν όχι σουρεαλιστικό) καλωσόρισμα στον χώρο ενός καταστήματος που υπήρξε κάτι πολύ περισσότερο από μία μπουτίκ ρούχων. 


Στην περίοδο της Ροκ Αναζωπύρωσης, και συγκεκριμμένα το  φθινόπωρο του 1978, ανοίγει το Remember στην Πλάκα, από τα αδέλφια Γιώργο Βανάκο και Δημήτρη Τσουανάτο.  Λειτουργεί σαν μπουτίκ πανκ και New Wave ρούχων, αλλά και σαν στέκι ντανταϊστικό.  Ο Γιώργος Βανάκος, γράφει στον τοίχο το σύνθημα Forget the Past Remember the Future και το "ρουχάδικο", σχεδόν  αμέσως γίνεται ο τόπος συνάντησης αλλοδαπών και εγχώριων καλλιτεχνών. Εδώ, έρχονται μουσικοί, ζωγράφοι, ποιητές, ηθοποιοί και dj’s. Οι περισσότεροι δημιουργούν και κάτι και το αφήνουν εκεί, όπως παλαιότερα οι υπαρξιστές άφηναν σκίτσα, ποιήματα και ζωγραφιές στην Ιπτάμενη Παράγκα. 

Στη φωτογραφία βλέπουμε για παράδειγμα, ένα σκίτσο που άφησε η Lia Kiise, ζωγράφος και μοντέλο από την Ρωσία. 

Στο Remember, εμφανίζονται οι πρώτοι  που εκπροσωπούν μία πρωτοεμφανιζόμενη στην Ελλάδα, νεανική κουλτούρα. Οι νέοι δηλαδή που δεν είναι φρικιά, αδιαφορούν για το παραδοσιακό ροκ και γοητεύονται από τις νέες κουλτούρες του πανκ και του New Wave. 
Ο Γιώργος Βανάκος μάλιστα, που είναι και μουσικός, υπογραμμίζει την ιδεολογική και αισθητική του διαφοροποίηση ως προς το παραδοσιακό ροκ, τόσο με διάφορα χάπενινγκς στα οποία συμμετέχουν μοντέλα, όσο και με τα τραγούδια που παρουσιάζει. Το If You Want Go To Amsterdam, είναι ένα τραγούδι του, που επιτίθεται στο ροκ πολύ αριστοτεχνικά.
Απομυθοποιεί με σατιρικό τρόπο έναν βασικό μύθο του ροκ, τον μύθο του Άμστερνταμ. Η σάτιρα απευθύνεται στους διάφορους ανεγκέφαλους φρίκους, που ονειρεύονταν ταξίδι εκεί, ελπίζοντας να δουν τα φοβερά μυστικά και να καταξιωθούν έτσι στον ροκ χώρο. Ο Βανάκος μιλά σαν άλλος Καβάφης, λέγοντας ότι όπου και να πας, όταν είσαι ηλίθιος παραμένεις ηλίθιος, τονίζοντας επίσης το λιγούρικο που λεγόταν τότε μεταξύ μερικών ανεκδιήγητων  ροκάδων, «πάμε, ρε μεγάλε, στο Άμστερνταμ, που έχει ροκ εντ ρολ, ντραγκς και να δούμε και πώς πηδιούνται στο δρόμο…»

 
If you want to change your ways
You know you have to stop your games
Make up your mind and do something
Go away leave this country

You got to go to Amsterdam
You wanna see what they do there
You got to go to Amsterdam
See them fucking on the road
If you think that you wanna stay here
Or if you miss your morning train
Don’t be afraid ’cause baby next year
You can always go again
Ten years passed by and you are still here
Like a peasant digging graves
But it’s your fault, it’s your sick mind
Not your country or this place.
(If you want to go to Amsterdam, 1981)

«Πηγαίνοντας στο Remember» θα μπορούσε να ονομαστεί η πάνω φωτογραφία που τράβηξε στα 1983 ο Manuel Gallagos. Το ίδιο παραξένισμα που προκαλούσαν οι υπαρξιστές του 1953, προκαλούν τα πανκ/New Wave παιδιά του Remember. Και το αγόρι και το κορίτσι υπήρξαν θαμώνες στην εν λόγω μπουτίκ. Στην φωτογραφία διασώζεται ακόμη η μνήμη του Νίκου Σαμιωτάκη (το αγόρι με το καπέλο), ο οποίος με το ψευδώνυμο Φον Κλάους, έγραψε την μικρή του ιστορία ως ντραμίστας στο New Wave συγκρότημα των FMQ.

Στην τελευταία φωτογραφία, τα δύο αδέλφια Γιώργος Βανάκος και Δημήτρης Τσουανάτος, (τους βλέπουμε πίσω από τον πάγκο του Remember). Τo ιστορικό αυτό «ρουχάδικο», μπορεί να θεωρηθεί το ελληνικό αντίστοιχο Let It Rock που είχε ανοίξει ο McLaren με τη φίλη του Westwood, στο Λονδίνο το 1971.