ΚΡΟΚ (Μέρος Πρώτο)

Η ομάδα ΚΡΟΚ, αποτελεί την δεύτερη σημαντική καλλιτεχνική ομάδα των Εξαρχείων στην περίοδο της Ροκ Αναζωπύρωσης.



Φωτο : Ο Νικόλας Άσιμος, Χειμώνας του 1982-83, στο κλαμπ ΤΑΔΕ ΕΦΗ, Πλάκα.


Οι Κροκ ή Κροκάνθρωποι, έρχονται μετά την ομάδα "Χταπόδια" που δημιουργήθηκε επίσης στα Εξάρχεια, με κέντρο δράσης το βιβλιοπωλείο Octopus Press του Τέο Ρόμβου. Μια αφίσα φιλοτεχνημένη από τον Δαβίδ τον Σεπτό (Σωτήρη Μπουσμπουρέλη) για το ιστορικό Συμβάν ΚΡΟΚ, στο Σούσουρο (11 Δεκεμβρίου 1979). είναι από τα σημαντικότερα καλλιτεχνικά έργα του ΚΡΟΚ και, διασώζει τα ονόματα ή τα ψευδώνυμα μερικών εκ των κυριοτέρων μελών της ομάδας, όπως του Νικόλα Άσιμου, του Ζυγομαλά, του Δαβίδ, του Πιτροπάκη, του Ντάτουρα, του Άρη του Βαμπίρ, και της Σόνιας.


Live Άσιμου και Κοροκανθρώπων στο αναψυκτήριο Κοσμοπόλιταν, 1983.

Το όνομα ΚΡΟΚ δόθηκε από τον Άσιμο, ο οποίος μάλιστα έγραψε και βιβλίο με τίτλο, «Αναζητώντας Κροκανθρώπους». Δεν
εξήγησε γιατί έδωσε αυτό το όνομα, η ουσία όμως είναι ότι πρόκειται για μια ομάδα ντανταϊστικού ήθους, που δημιουργεί καταστάσεις (συμβάντα) με στόχο την αποκόλληση του θεατή από την τυ-
ραννία του θεάματος. Οι dada, οι Καταστασιακοί, οι Φουτουριστές, η σκέψη του Ηλία Πολίτη (αλλά και η πίστη του στον Μαχαρίσι), ο Καστανέντα, είναι συνήθεις αναφορές της ομάδας. Ως αρχή της ομάδας ορίζεται το φθινόπωρο του 1977, τότε που ο Άσιμος εγκαταλείπει οριστικά το ανταρτορόκ, αποκηρύσσει μάλιστα και προηγούμενά του τραγούδια, και μαζί με άλλους δημιουργεί "καταστάσεις".

Το ΚΡΟΚ θα δώσει ποιήματα, ντανταϊστικές μπροσούρες, τρα-
γούδια, εικαστικά έργα, θεατρικές (καταστασιακές) παραστά-
σεις, συμβάντα, αλλά και μια σειρά από μουσικά
συγκροτήματα (Exarchia Square Band, Κοιλοκέφαλος Πόνος, Εναπομείνατες, και
άλλα βραχύβια σχήματα), που δημιουργούνται συνήθως, αλλά όχι πάντα, από τον Άσιμο. Σήμερα πια, με τον όρο ΚΡΟΚ, δεν εννοούμε μόνο τον Άσιμο, έτσι, συγκροτήματα ΚΡΟΚ θεωρούνται και αυτά που γίνονται από τον Ζυγομαλά (αν και ο ίδιος δήλωνε ροκ), και έχουμε ακόμη ηχογράφηση τραγουδιών του Ανδρέα Ταρνανά, στην οποία συμμετείχε ο Νικόλας Άσιμος και ο Παύλος Σιδηρόπουλος, για τις ανάγκες της κατάληψης της Βαλτετσίου.

Το υπερλεξιστικό ποίημα "Πίνετε Τραβεστί; (Έλα κι εσύ στην κουπαστή μας)" του ποιητή και ζωγράφου Σωτήρη Μπουσμπουρέλη, που έδρασε στην ομάδα ΚΡΟΚ με το ψευδώνυμο Δαβίδ ο Σεπτός ή Sartariab.

Το ΚΡΟΚ είναι μια ομάδα που, πλην του Άσιμου, δεν έχει αναδειχθεί το έργο των μελών της.
Σημαντικοί ποιητές αυτής της ομάδας είναι ο Δαβίδ ο Σεπτός και η Ρίτσα Φράνη. Και οι δύο, όπως και ο Ηλίας Πολίτης, ασκούν επιρροή στον Νικόλα. Από τους τρεις όμως, την μεγαλύτερη επιρροή ασκεί η Ρίτσα, πρώτα γιατί είναι ένα λαμπερό μυαλό και σπουδαία ποιήτρια, και μετά γιατί είναι ο έρωτας της ζωής του.

Σημαντική μορφή που συσχετίζεται με το ΚΡΟΚ, είναι ο Ηλίας Πολίτης (φωτο), ο πρώτος πληνθέτης, ο μεγάλος ντανταϊστής των Εξαρχείων, που μιλά για την Ροή (που ταυτίζει με την μεγάλη ενέργεια της ύπαρξης), για το χρέος να βγούμε από το κελί μας (ή το κλουβί μας), για την άρνηση των πάντων, την αυτογνωσία και την μετάβαση στην πραγματική ζωή. Δημιουργεί ιστορίες και σχέδια, και γράφει ποιήματα. Η δράση του αρχίζει πριν τα Χταπόδια, από το 1972 ακόμα. Τυπώνει τα έργα του σε μορφή περιοδικών και τα πουλάει στο δρόμο.


Μεγάλος επηρεασμός για τον Νικόλα Άσιμο, είναι και ο ποιητής Δαβίδ ο Σεπτός, και μάλιστα το υπερλεξιστικό του ποίημα "Πίνετε Τραβεστί; (Έλα κι εσύ στην κουπαστή μας)", θα είναι αυτό που θα έχει μαζί του ο Άσιμος, όταν πηγαίνει για να πάρει το τρελόχαρτο από τον Στρατό. Το διαβάζει εκεί και τρελαίνει τους πάντες.

Το ποίημα αυτό,έχει μελοποιηθεί από τον Χρήστο Ζυγομαλά. Είναι από τα ελάχιστα έργα του Δαβίδ, που έχουν διασωθεί.

Ο Χρήστος Ζυγομαλάς (φωτο), παρουσίασε σπουδαία εικαστικά έργα και τραγούδια. 

Η ομάδα ΚΡΟΚ, σκιάζεται από σειρά θανάτων, όπως η δολοφονία της Σόνιας, η αυτοκτονία του Δαβίδ του Σεπτού, το θανατηφόρο δυστύχημα του Ντάτουρα και η αυτοκτονία του Νικόλα Άσιμου. Από τα σημαντικότερα έργα της ομάδας του ΚΡΟΚ, αλλά και από τα σημαντικότερα έργα της Ροκ Αναζωπύρωσης θεωρούνται οι τέσσερις πρώτες ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΚΑΣΕΤΕΣ του Νικόλα Άσιμου. 

Η πρώτη, «Με το Βαρέλι που για να βγει το σπάει» Παράνομη Κασέτα Νο 000001, κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 1978 και περιέχει το «Δεν Πα Να Μας Χτυπάν», ένα τραγούδι σπάνιας ομορφιάς, που απηχεί όμως την ανταρτοροκ φάση, πριν ο Άσιμος στραφεί στο ΚΡΟΚ. Μέχρι σήμερα, αυτό το τραγούδι θεωρείται ο ύμνος των Ελλήνων αναρχικών, αν και ο Άσιμος, αναρχικός με την παραδεκτή έννοια του όρου, ποτέ δεν υπήρξε.

 

Δεν πα να μας χτυπάν με όλμους και κανόνια
Δεν πα να μας χαλάν τα πιο όμορφά μας χρόνια
Κι αυτοί που μας μιλούν πως θέλουν το καλό μας
Ποτέ τους δεν ακούν το δίκιο το δικό μας
Δεν είναι αυτή ζωή κι από τ’ αφεντικά μας
Δεν είναι ανθρώπινα τα μεροκάματά μας
Αυτοί καλοπερνούν κι εμείς αγωνιάμε
Αν θα ’χουμε δουλειά για να ’χουμε να φάμε
Το δίκιο μας εμπρός να βγάλουμε στους δρόμους
Μπουρλότο και φωτιά σε κράτος κι αστυνόμους
Τον ξέρουμε καλά της γης μας τον αφέντη
Μας έμαθε πολλά το αίμα του Νοέμβρη
Δεν πα να μας χτυπάν με όλμους και κανόνια
Δεν πα να μας χαλάν τα πιο όμορφά μας χρόνια
Θα βάλουμε μπροστά τη μαύρη και την κόκκινη σημαία
Για μας, για μια ζωή πιο λεύτερη πιο νέα
«Πάνω στα ματωμένα πουκάμισα των σκοτωμένων
Εμείς καθόμασταν τα βράδια
Και ζωγραφίζαμε σκηνές απ’ την αυριανή ευτυχία του κόσμου.
Έτσι γεννήθηκαν οι σημαίες μας».
Θα βάλουμε μπροστά τη μαύρη και την κόκκινη σημαία
Μ’ αγώνα η λευτεριά μας είναι αναγκαία.

Οι στρατευμένοι αυτοί στίχοι αποτελούν το καλύτερο δείγμα ενός ιδιότυπου ανταρτορόκ, 
που δημιουργούσε πριν το ΚΡΟΚ, ο Άσιμος. 
Ανάμεσα στους δικούς του στίχους, βάζει και τους στίχους
του  κομμουνιστή ποιητή Τάσου Λειβαδίτη «πάνω στα μα-
τωμένα πουκάμισα… έτσι γεννήθηκαν οι σημαίες μας»


Διαβάστε το Δεύτερο Μέρος ΕΔΩ.