ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ

Το συγκρότημα Γενιά του Χάους (τότε Chaos Generation) στην Σοφίτα. Όλες οι φωτογραφίες Γ.Τουρκοβασίλης, 1983.


Θαύμασε το λουλούδι πριν να μαραθεί
Θαύμασε το δάκρυ πριν στεγνώσει
Θαύμασε τη μέρα πριν νυχτώσει
Αγάπησε την Ομορφιά πριν σε προδώσει
Γιατί αυτό που θαυμάζεις σήμερα
Να ξέρεις πως δεν διαρκεί για πάντα
Είναι ήχος που σπάει τη σιωπή
Είναι φως που διαπερνά τη σκοτεινιά
Είναι γιατρειά ανίατης αρρώστιας
Είναι ελπίδα για μικρά παιδιά
Κι όσο καλό κι αν σου φαίνεται πως είναι
Τόσο εύκολα μπορεί να σκοτώσει
Αυτό το κάτι
Άλλοι το λένε Ομορφιά
Κι άλλοι το λένε Θάνατο
(Στίγμα)
 
Ένα αριστουργηματικό τραγούδι της Γενιάς Του Χάους, 
που δείχνει ότι το πανκ, μέσα στον οργισμένο αγώνα του κατά της εξουσίας, είχε και εξαιρετικά ευαίσθητες λυρικές στιγμές. Αυτές οι λίγες ομολογουμένως στιγμές, μας δείχνουν ή ότι και οι αντάρτες μπορούσαν να είναι ποιητές, ή ότι μερικοί από το πανκ, δεν ήταν μόνο αντάρτες.
 
Το Στίγμα, θα μένει για πάντα το καλύτερο ίσως κομμάτι του ελληνικού πανκ, που αντιλήφθηκε σε μια σπάνια στιγμή, πόσο γρήγορα φεύγει και χάνεται η Ομορφιά στη ζωή μας. Είναι τραγούδι προφητικό, για την πορεία αυτής της κουλτούρας, και θυμίζει τον υπέροχο στίχο της Γιόλας Αναγνωστοπούλου «αυτή η ανεπανάληπτη στιγμή, που τώρα ζω και που είμαι νέα».
Τους στίχους στο "Στίγμα" έχει γράψει ο Θεοδωρής Ηλιακόπουλος (φωτογραφία πάνω),  ενώ την μουσική ο κιθαρίστας Κώστας Χατζόπουλος

Η Γενιά, έχει προηγούμενες εμφανίσεις και προηγούμενο όνομα (Αντικουλτούρα), αλλά ουσιαστικά καταγράφεται όταν εμφανίζεται
στη Σοφίτα στις 7 Απρίλιου του 1983, με το όνομα Chaos Generation.
Αργότερα, το όνομα που χρησιμοποιεί είναι Γενιά του Χάους. Βασικός πυρήνας του συγκροτήματος είναι ο Θοδωρής Ηλιακόπουλος, που γράφει τους στίχους και ο Κώστας Χατζόπουλος, που τους μελοποιεί.
Γρήγορα, το συγκρότημα γίνεται εξαιρετικά δημοφιλές και οι περισσότεροι Έλληνες πανκ το θεωρούν το καλύτερο που υπάρχει τότε στον χώρο. Οι περισσότεροι ηλεκτρίζονται από το τραγούδι Μπασταρδοκρατία, που μέσα από μια μουσική που φέρνει στο
νου μάχη σε χαρακώματα, καυτηριάζει ανοιχτά την εξουσία…

Δεν είναι δημοκρατία
Δεν είναι ελευθερία
Είναι μόνο μία
Μπασταρδοκρατία
 

Δέκα μέρες μετά την εμφάνιση στη Σοφίτα, στις 17 Απριλίου
1983, η Γενιά του Χάους συμμετέχει σε συναυλία πανκ και ροκ συγκροτημάτων που δίνεται στα ΚΑΤΕΕ, στο Αιγάλεω. 
Η συναυλία αυτή έχει τη μορφή συμπαράστασης σε φυλακισμένους αναρχικούς – και τέτοιες κινήσεις, σε συνδυασμό με τη σκηνική παρουσία αλλά και τα νοήματα των στίχων που έγραφε ο Θοδωρής, οδήγησε
όλους σχεδόν να ταυτίσουν τη Γενιά με τον οργανωμένο αναρχικό χώρο. 
Όμως, η Γενιά του Χάους δεν ήταν ένα συγκρότημα «αναρχικό», αλλά ένα συγκρότημα που αγκαλιάστηκε από τον αναρχικό χώρο. Οι ίδιοι, μάλιστα, δήλωναν ότι μπορεί να ξεκίνησαν ως πανκ, αλλά είχαν ανάγκη να προχωρήσουν σε άλλες εκφραστικές φόρμες.
Καλύτερό τους τραγούδι, θεωρείται το Στίγμα. 

Δίσκο δεν έβγαλαν στη διάρκεια του πρώτου μισού της δεκαετίας του 1980, παρά μόνο μία κασέτα split με το Αδιέξοδο (Καλή σας ὀρεξη). Στις 5 Ιανουαρίου του 1985 έδωσαν μαζί με το συγκρότημα Αδιέξοδο, συναυλία στο Αγρίνιο, η οποία ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε σε πειρατική κασέτα με τον τίτλο Η Γενιά Του Χάους και το Αδιέξοδο σας εύχονται καλό Πάσχα. Το 1986 βγαίνει ο πρώτος τους δίσκος με τίτλο, Γενιά Του Χάους. Το 1989 ηχογραφούν το δεύτερο και τελευταίο τους δίσκο (τελευταίο εννοείται για τη Μελαγχολική Δεκαετία), με τίτλο Ρέκβιεμ.