ΤΟ ΧΤΥΠΗΜΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΕΔΕΛΙΚΗ ΝΕΟΛΑΙΑ Μέρος Πέμπτο

Ο Κωνσταντίνος Πλεύρης, σε συνέντευξη που έδωσε (Ιαν 2011), στην συνεργάτιδα του μπλογκ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ, Ξένια Λουκοπούλου, αποκαλύπτει ότι:

-Πραγματικός επιτηρητής της Δημόσιας Τάξης και Ηθών Νεολαίας, ήταν σε όλο το διάστημα της Δικτατορίας, ο συνταγματάρχης Ιωάννης Λαδάς

-Η Στρατιωτική κυβέρνηση κλείνει τις σπηλιές και διώχνει τους χίπηδες από τα Μάταλα διότι τους θεωρούσε διεφθαρμένους

Στην συνέντευξη, φαίνεται καθαρά, το τι πίστευαν τότε οι χουντικοί, για την ψυχεδελική νεολαία. Απόσπασμα της συνέντευξης, ακολουθεί...

ΠΛΕΥΡΗΣ- Γιατί διώξαμε τους χίπις από τα Μάταλα by Manolis Daloukas on Mixcloud

ΜΙΚΡΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΕΔΕΛΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ  ΤΩΝ ΜΑΤΑΛΩΝ

Οι πρώτοι στις Σπηλιές των Ματάλων

Τα Μάταλα, στην αρχή, ήταν γνωστά μόνο σε πολύ λίγους «παράξενους» νεανίες του εξωτερικού, που –από διάφορους λόγους-απογοητευμένοι η κυνηγημένοι, έφευγαν από τις πατρίδες τους, αναζητώντας την «περιπέτεια» και «το ουσιαστικό νόημα της ζωής», δηλαδή την Αλήθεια. Οι πρώτες παρέες χίπιδων (και μπητνίκων) θα πρέπει να πήγαν εκεί γύρω στα 1965.

Τους είχαν προσελκύσει οι σπηλιές, που είχαν λαξέψει στα βράχια της περιοχής, οι προϊστορικοί  κάτοικοι του νησιού, στη διάρκεια της Νεολιθικής Εποχής. Οι σπηλιές των Ματάλων, κατά την Ρωμαϊκή Κατοχή, είχαν χρησιμοποιηθεί και σαν τάφοι, αλλά οι χίπις συντονισμένοι με το ανιμιστικό πνεύμα, δεν είδαν τάφους αλλά τα ιδανικά χίπικα σπίτια.

Έμεναν εκεί (μικρές παρέες, ζευγάρια, ακόμη και οικογένειες) σαν πρωτόγονοι, χωρίς ανέσεις. Αν και (οι περισσότεροι από τους χίπις) είχαν  σπουδαία παιδεία και αξιοζήλευτες γνώσεις, δεν ήθελαν να έχουν καμία επαφή με τον μίζερο, ανιαρό, καταναλωτικό τρόπο ζωής. Έμεναν, τον χειμώνα με παρδαλά, μπήτνικα ή freak ρούχα, μερικοί με προβιές, και το καλοκαίρι ημίγυμνοι (μερικοί μες στις σπηλιές και γυμνοί), επιδιώκοντας να γίνουν Πρωτόπλαστοι, «Children of God» να ενωθούν με την Μητέρα Φύση. 

Η Joni Mitchell στα Μάταλα

Η άνοιξη του 1970, είναι το τελευταίο συγκλονιστικό χαμόγελο της Ουτοπίας, της ψυχεδελικής δηλαδή παροικίας των χίπιδων, στις σπηλιές των Ματάλων. Στο τέλος εκείνης της Άνοιξης, το Χαμόγελο θα γίνει Κραυγή, πρώτα στην Αμερική και μετά στην Ελλάδα. Αλλά  πριν την κραυγή, πριν την μεγάλη φασιστική καταιγίδα, θα επικρατήσει μια γλυκιά νηνεμία. Στα Μάταλα θα ανθίσει ένας έρωτας που θα μείνει για πάντα στην ροκ ιστορία. Είναι ο έρωτας της Joni Mitcell και του Κάρεϋ, ενός χίπι που ζούσε εκεί. Αυτός ο έρωτας αποτελεί έναν από τους ομορφότερους μύθους του ροκ και γέννησε ένα πανέμορφο λουλουδένιο παιδί, το τραγούδι Carey…

The wind is in from Africa
Last night I couldn't sleep
Oh, you know it sure is hard to leave here Carey
But it's really not my home
My fingernails are filthy, I got beach tar on my feet
And I miss my clean white linen and my fancy French cologne

Oh Carey get out your cane
And I'll put on some silver
Oh you're a mean old Daddy, but I like you fine

Come on down to the Mermaid Cafe and I will buy you a bottle of wine
And we'll laugh and toast to nothing and smash our empty glasses down
Let's have a round for these freaks and these soldiers
A round for these friends of mine
Let's have another round for the bright red devil
Who keeps me in this tourist town

Ένα φιλμάκι  του Julian Davies έχει γυριστεί με έμπνευση το τραγούδι αυτό και δίνει εκπληκτικές  εικόνες από τα Μάταλα.

Joni Mitchell's Matala, Crete from Matala Crete on Vimeo.

Η Στάση της Χούντας

Μέχρι και τον Απρίλιο του 1970, η χούντα δεν παίρνει θέση για το «πρόβλημα των Ματάλων». Οι απόψεις για την αντιμετώπιση του "προβλήματος",  διίστανται. Υπάρχουν εκείνοι που προτείνουν στον Παπαδόπουλο μία επιχείρηση σκούπα και υπάρχουν άλλοι που εισηγούνται να μην κινηθούν διότι θα ρεζιλευτούν διεθνώς και  θα κατηγορηθούν για φασιστική νοοτροπία. Ο Παπαδόπουλος φαίνεται ότι είχε πειστεί πως μία στρατιωτική ή αστυνομική επιχείρηση, θα τον εξέθετε στο εξωτερικό και θα τον απογύμνωνε από τον «δημοκρατικό» μανδύα που υποκριτικά φορούσε. Έτσι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων, εισαγγελείς και άλλοι ελάχιστοι, χουντικής νοοτροπίας που απευθύνουν εκκλήσεις από την Κρήτη, δεν εισακούονται και ο δικτάτορας δεν κινητοποιείται.

Όμως τον Μάιο του 1970, η αστυνομία επεμβαίνει.

Αυτό είναι ένα άλλο Φράουλες και Αίμα που εκτυλίχθηκε στα Μάταλα Κρήτης. Στα γεγονότα πρωτοστατεί η Joni Mitcell. Δεν έχω σκοπό τώρα να περιγράψω με λεπτομέρεια όλα όσα συμβήκανε.

Τελικά, οι «χίπιδες ταραξίες» «πατάσσονται». Οι σπηλιές αδειάζουν . Γίνονται έλεγχοι διαβατηρίων και οι «αρχές» συνεργάζονται με την αμερικανική πρεσβεία. Όσοι χίπιδες διαπιστώνεται ότι είναι λιποτάκτες του Πολέμου στο Βιετνάμ, συλλαμβάνονται και παραδίδονται στους Αμερικανούς για τα περαιτέρω.

Το Όνειρο έχει τελειώσει.