Τώξερα πως με ήχους
Πως μονάχα με ήχους θάφτανα στη σελήνη
(Τ.Δενέγρης, High and Dry, 1964)
Πως μονάχα με ήχους θάφτανα στη σελήνη
(Τ.Δενέγρης, High and Dry, 1964)
Ο Πάνος Κουτρουμπούσης, σε γριφώδες έργο του 1966, παρουσιάζει αστροναύτη εντός πυραύλου, λίγο πριν την εκτόξευση προς Σελήνη. Ο τρόπος απόδοσης, όσο και ο τίτλος «Η Θυσία του Μελχισεδέκ», υπονοεί Ταξίδι στον Θάνατο- ο αστροναύτης, ακολουθώντας την Τεχνολογία, τον δρόμο της Αποτυχημένης Εκτόξευσης, θα γίνει Θυσία.Η εικόνα, ταιριάζει, με σύγχρονό της τραγούδι, «Βλέπω δύο Βαρελάκια», του Γ.Ρωμανού, σε στίχους Φώφης Τρέζου (1966)...
.........
Βλέπω δύο βαρελάκια
κει ψηλά στον Ουρανό
δίχως μέσα τα ναυτάκια
το καθένα αδειανό
Στο ποίημα ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΗ ΕΚΤΟΞΕΥΣΗ ΠΥΡΑΥΛΩΝ, του 1964, ο Τ.Δενέγρης, αναφέρει beat δρόμους. Βεβαίως, ο Beat, έχοντας την κατάληξη nik, από τον δορυφόρο Sput-nik, γίνεται Beatnik, και αναζητά να ταξιδέψει στη Σελήνη, αλλά σε μία άλλη Σελήνη.
Βλέπω δύο βαρελάκια
κει ψηλά στον Ουρανό
δίχως μέσα τα ναυτάκια
το καθένα αδειανό
Το τραγούδι, ερμήνευε Ποιητής-Επαναστάτης, με τη φωνή του Ρωμανού, στην θεατρική παράσταση της Φώφης Τρέζου, ΔΕΚΑ ΕΝΤΟΛΕΣ (1966).
Ο Ποιητής, που ως ρόλος, σύμφωνα με μαρτυρία της Τρέζου, γράφτηκε υπό την ισχυρή επήρεια της προσωπικότητας του Γιώργου Μακρή, ήταν μέλος Επαναστατικής Ομάδας, που απήγαγε επιστήμονες, αφού θεωρούσε την Κούρσα του Διαστήματος, και γενικότερα τις Τεχνολογικές κατακτήσεις, ως πορεία Ολέθρου
Η Τεχνολογία, δημιουργεί την ανόητη Σόνια-μηχανή, και μπορεί να κατακτά το Διάστημα, αλλά τα δύο βαρελάκια (οι δύο δηλαδή ανταγωνιστές, το Ρώσικο και Αμερικανικό διαστημόπλοιο) που στην αρχή περιέχουν ναυτάκια (αστροναύτες), γρήγορα θα μείνουν αδειανά, ο άνθρωπος, δεν θα υπάρχει.
(ΣΗΜ: Η Φώφη Τρέζου, ανήκει στις παρέες των Ανεύθυνων που μετά τον Β Παγκόσμιο, σχηματίζουν την Ροκ Σκηνή στην Ελλάδα. Κατά την διάρκεια της Εποχής της Χρυσής Νεολαίας, συνδέεται με τους Μπήτνικς. Για το θεατρκό της έργο ΔΕΚΑ ΕΝΤΟΛΕΣ, θα μιλήσουμε διεξοδικά σε μελλοντική ανάρτηση. Το τραγούδι «Βλέπω δύο Βαρελάκια», όπως και τα υπόλοιπα τραγούδια της θεατρικής παράστασης, υπάρχουν μόνο στο ΑΡΧΕΙΟ Μ.Νταλούκα)
Η αντίληψη αυτή, εναντίον της Μηχανής, επικρατεί στους κύκλους των μπήτνικς, και φαίνεται επίσης, στον στίχο του ποιήματος...
Η ανθρωπότητα
μηχανοκίνητη ανοησία
Τι απέγινε ο ανθρωπιστής;
Και τι συμβαίνει με το ανθρώπινο;
(Γ.Μακρής, ΣΗΜΕΡΑ, 1967)
Ο Ποιητής, που ως ρόλος, σύμφωνα με μαρτυρία της Τρέζου, γράφτηκε υπό την ισχυρή επήρεια της προσωπικότητας του Γιώργου Μακρή, ήταν μέλος Επαναστατικής Ομάδας, που απήγαγε επιστήμονες, αφού θεωρούσε την Κούρσα του Διαστήματος, και γενικότερα τις Τεχνολογικές κατακτήσεις, ως πορεία Ολέθρου
Η Τεχνολογία, δημιουργεί την ανόητη Σόνια-μηχανή, και μπορεί να κατακτά το Διάστημα, αλλά τα δύο βαρελάκια (οι δύο δηλαδή ανταγωνιστές, το Ρώσικο και Αμερικανικό διαστημόπλοιο) που στην αρχή περιέχουν ναυτάκια (αστροναύτες), γρήγορα θα μείνουν αδειανά, ο άνθρωπος, δεν θα υπάρχει.
(ΣΗΜ: Η Φώφη Τρέζου, ανήκει στις παρέες των Ανεύθυνων που μετά τον Β Παγκόσμιο, σχηματίζουν την Ροκ Σκηνή στην Ελλάδα. Κατά την διάρκεια της Εποχής της Χρυσής Νεολαίας, συνδέεται με τους Μπήτνικς. Για το θεατρκό της έργο ΔΕΚΑ ΕΝΤΟΛΕΣ, θα μιλήσουμε διεξοδικά σε μελλοντική ανάρτηση. Το τραγούδι «Βλέπω δύο Βαρελάκια», όπως και τα υπόλοιπα τραγούδια της θεατρικής παράστασης, υπάρχουν μόνο στο ΑΡΧΕΙΟ Μ.Νταλούκα)
Η αντίληψη αυτή, εναντίον της Μηχανής, επικρατεί στους κύκλους των μπήτνικς, και φαίνεται επίσης, στον στίχο του ποιήματος...
Η ανθρωπότητα
μηχανοκίνητη ανοησία
Τι απέγινε ο ανθρωπιστής;
Και τι συμβαίνει με το ανθρώπινο;
(Γ.Μακρής, ΣΗΜΕΡΑ, 1967)
Εκεί, πηγαίνει με πολλούς τρόπους, και ένας είναι κάνοντας «ποδήλατο σε χόρτο» και «ξαπλώνοντας κατόπι και κοιτάζοντας τον ήλιο και τη μάντρα».
Οι θεωρούμενες ως «Επιτυχείς Εκτοξεύσεις Πυραύλων», αποσκοπούν στη Ζωή.
Οι θεωρούμενες ως «Επιτυχείς Εκτοξεύσεις Πυραύλων», αποσκοπούν στη Ζωή.
«Αργοπορώντας σε κρεβάτια εραστών», είναι ένας ασφαλής τρόπος εκτόξευσης, κατάλληλος για Beat Κυρίες.
Οι ξένοι τόποι, οι μπάσταρδοι ουρανοί, είναι σταθμοί στο περιπετειώδες Ταξίδι, που δεν γίνεται πάντα κάτω από αίθριο ουρανό. Πολλές φορές, διατρέχει την «φρίκη, αποξένωση και τρόμο» και «δισυπόστατους θαλάμους σκοτεινούς».
Αλλά, και ο Γίωργος Μακρής, συμμετείχε σε επιτυχημένη εκτόξευση, γράφοντας εξαιρετικούς στίχους, που δημοσιεύτηκαν στο ΣΗΜΑ 9.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου