ΒΑΣΑΝΙΖΕΤΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ Ο... ΒΑΡΟΠΟΥΛΟΣ!

Με ρωτάει κάποιος επίμονα, να του απαντήσω...ποιος είναι!

Νταλούκα, έβγα και απάντησε ρε. Εσύ τι πιστεύεις; Ότι εγώ και ο Βαρόπουλος είμαστε το ίδιο πρόσωπο;

τον άνθρωπο δεν τον ξέρω ούτε από κοντά, ούτε από μακριά!

δεν απαντώ και ξαναρωτάει...

Νταλούκα, σε προκαλώ δεύτερη φορά, βγες και πες ρε, τι νομίζεις, γιατί σε λίγο θα πάω για ύπνο…πες ρε είμαι ο Βαρόπουλος;

 Στεναχωριέμαι ειλικρινά.

Φαντάζομαι πως χθες θα είχε εφιάλτες, ίσως φώναζε μες στον ύπνο του 

«Δεν είμαι ο Βαρόπουλος ρε, δεν είμαι!»

Ξύπνησε το πρωί  και πάλι τα ίδια.

Έγραψε...

Εγώ θα περιμένω να ξυπνήσει ο Νταλούκας και ν’ απαντήσει στο ερώτημα… είμαι ο Βαρόπουλος;

Και πού να ξέρω εγώ μεσιέ;

Αν δεν ξέρετε εσείς ποιος είστε, περιμένετε να σας το βρω εγώ; 

Εσείς λέτε δεν τον ξέρετε, ούτε από κοντά, ούτε από μακριά. 

Μία ερώτηση: Ήταν δυνατόν να τον ξέρατε από μακριά και να μην τον ξέρατε από κοντά;

Σας προτείνω να κοιταχτείτε στον καθρέφτη και να ρωτήσετε με θάρρος τον εαυτό σας:

Ποιος είμαι;

Τι κάνω;

Που πάω;

Είμαι ο Βαρόπουλος, κι αν δεν είμαι, γιατί με βαράνε  τα νεύρα μου;

Μάθετε τον εαυτό σας.

Δείτε τον και από μακριά και από κοντά.

Βλέπω ότι , εξακολουθεί η ερώτηση:

Υπάρχει κάποιος αρχιζερίλης που νομίζει ότι εγώ και ο Βαρόπουλος είμαστε το ίδιο πρόσωπο;

Αλήθεια έχει τόσο σημασία αυτό;

Το τι πιστεύουν οι άλλοι για σας;

Έχετε ανάγκη από την επιδοκιμασία;

Όσο την έχετε, θα είναι ταραγμένα τα νεύρα σας.

Η Ειρήνη θα έρθει μέσα σας, μόνο όταν δεν θα έχετε την ανάγκη να σας πει κάποιος άλλος τι πιστεύει για σας.

Δεν θα σας απαντήσω λοιπόν.

Αν σας πω δεν είστε ο Βαρόπουλος, θα έχετε νοητική ειρήνη.

Αλλά αυτό, δεν θα είναι ειρήνη.

Όταν δεν θα έχετε την ανάγκη να σας πω τίποτα, τότε θα έχετε την πραγματική ειρήνη.

Όταν υπάρχει πραγματική ειρήνη, δεν υπάρχει θέμα επιδοκιμασίας.