Οι Psycho: Ντόρα Αντωνιάδου και Στέφανος Κοτατής (Φωτο Ηρακλης Χατζηαριστείδης, 1982 ΑΡΧΕΙΟ Μ.Νταλούκα)
Από τα σημαντικά σχήματα
της Μελαγχολικής Δεκαετίας (1980-90), έμειναν στην ιστορία για την διασκευή του τραγουδιου Psycho Killer των Talking Heads, που ακόμη και ο David Byrne, χαρακτήρισε ως εκπληκτική.
Σχηματίστηκαν το 1981.
Σχηματίστηκαν το 1981.
Την Άνοιξη του 1982, τα δύο μέλη
του γκρουπ, ο Στέφανος Κοτατής και η Ντόρα Αντωνιάδου, συνεργάστηκαν με τον
Σταμάτη Σπανουδάκη, τον Βάσο Τσιμιδόπουλο και τον Gary Wright
(αρχηγό
των Spooky Tooth), και
ηχογραφούν τον δίσκο Montage Fatal.
Οι μουσικές σε όλα τα τραγούδια (εκτός από το Psycho Killer, είναι συνθέσεις του Στέφανου, ο οποίος και αποδεικνύει εξαιρετικό ταλέντο!
Ο δίσκος χαρακτηρίζεται από μία πρωτότυπη μίξη ροκ, new wave, όπερας, αφρικάνικης και κλασσικής μουσικής, παρουσιάζει απαισιόδοξο αλλά πολύ δυνατό στίχο, και σφραγίζεται, από την φωνητικές ικανότητες της Ντόρας, που τραγουδά με τρόπο που θυμίζει Klaous Nomi.
Το γκρουπ διαλύθηκε γρήγορα, δεν άντεξε περισσότερο από ενάμιση χρόνο. Όμως, μυθοποιήθηκε, ύστερα από τον θάνατο (;) της τραγουδίστριας Ντόρας Αντωνιάδου, η οποία, άλλοι λένε πως βρήκε τραγικό τέλος σε τροχαίο δυστύχημα, και άλλοι πως πέθανε αφού αρρώστησε από καρκίνο.
Ο δίσκος χαρακτηρίζεται από μία πρωτότυπη μίξη ροκ, new wave, όπερας, αφρικάνικης και κλασσικής μουσικής, παρουσιάζει απαισιόδοξο αλλά πολύ δυνατό στίχο, και σφραγίζεται, από την φωνητικές ικανότητες της Ντόρας, που τραγουδά με τρόπο που θυμίζει Klaous Nomi.
Το γκρουπ διαλύθηκε γρήγορα, δεν άντεξε περισσότερο από ενάμιση χρόνο. Όμως, μυθοποιήθηκε, ύστερα από τον θάνατο (;) της τραγουδίστριας Ντόρας Αντωνιάδου, η οποία, άλλοι λένε πως βρήκε τραγικό τέλος σε τροχαίο δυστύχημα, και άλλοι πως πέθανε αφού αρρώστησε από καρκίνο.
Το 1981, ο Στέφανος Κοτατής, που
διατηρούσε δισκοπωλείο (το Yellow
Submarine) στην Κηφισιά, αναζητά κάποιον να τον συνοδεύει στα
τραγούδια που συνθέτει και παίζει μόνος, στο σπίτι του.
Η Ντόρα Αντωνιάδου, μένει στην ίδια περιοχή. Έχει κάνει προχωρημένες σπουδές κλασικού πιάνου, σύνθεσης και φωνητικής, και είναι τακτική πελάτισσα του δισκοπωλείου (από εκεί
προμηθεύεται δίσκους κλασσικής μουσικής). Γίνονται φίλοι και ο Κοτατής, την μυεί σε ροκ ακούσματα, και γρήγορα της προτείνει να συνεργαστούν στα τραγούδια του. Εκείνη δέχεται, και αρχίζουν τις πρόβες στο σπίτι της, όπου ο
Κοτατής παίζει κρουστά και εκείνη πιάνο. Γράφουν ένα demo και
το πηγαίνουν στη WEA. Ο Βάσσος Τσιμιδόπουλος,
στέλεχος της εταιρείας, ενθουσιάζεται, τους βαφτίζει Psycho, και αναλαμβάνει παραγωγός του δίσκου.
Ο δίσκος, ηχογραφείται Μάιο με Νοέμβριο
του 1982, στο στούντιο STAM (Κορωπί, Αττική).
Ο Δίσκος, αδικήθηκε στον πραγματικό χρόνο, και παραμένει ακόμη εν πολλοίς, άγνωστος ως προς τα νοήματα και την καλλιτεχνική του αξία.
Φωτο: Ο Βάσος Τσιμιδόπουλος (ΑΡΧΕΙΟ Μ.Νταλούκα)
Οι βασικοί συντελεστές του Montage Fatal. Από αριστερά, Όρθιοι: Βάσος Τσιμιδόπουλος και Στέφανος Κοτατής. Καθιστοί: Ντόρα Αντωνιάδου και Σταμάτης Σπανουδάκης (Φωτο κατά την προετοιμασία του δίσκου, 1982, ΑΡΧΕΙΟ Μ.Νταλούκας)
Ο Δίσκος, αδικήθηκε στον πραγματικό χρόνο, και παραμένει ακόμη εν πολλοίς, άγνωστος ως προς τα νοήματα και την καλλιτεχνική του αξία.
Περιβάλλεται από αρκετά μυστήρια.
Ένα πρώτο είναι οι στίχοι.
Βασική στιχουργική εργασία, έχει επιτελέσει ο παραγωγός, Βάσος Τσιμιδόπουλος.
Το γεγονός, κρύφτηκε.
Γιατί άραγε;
Ο ίδιος ο αείμνηστος Βάσος, αποτελεί ένα άλλο μυστήριο, και οι
σκοτεινοί στίχοι του, μάλλον αναζητούσαν κάποιον που θα τους μελοποιούσε, και
αυτός ο κάποιος, βρέθηκε στο πρόσωπο του Στέφανου Κοτατή.
Γιατί δεν υπέγραψε τους στίχους του ο Βάσος; Άγνωστο.
Αν έρθουμε στους στίχους του δίσκου, θα δούμε ότι αναφέρονται σε
ψυχαναγκαστικές έως ψυχωτικές καταστάσεις. Αποτελούν όλοι συνέχεια, του πρώτου
τραγουδιού, Psycho Killer,
τραγούδι που ο Βάσος πάλι, αποφάσησε να μπει πρώτο και να ορίσει τον εφιαλτικό κόσμο του άλμπουμ.
Ο Θάνατος, οι κρίσεις πανικού, νευρικές διαταραχές, σχέσεις
φθοράς, ένας κόσμος φυλακή, χωρίς αγάπη, είναι τα θέματα, που κυριαρχούν στα
τραγούδια.
Κάνει εντύπωση, η αίσθηση του πνιγμού, ιδιαίτερα ο φόβος, ότι ο θάνατος
θα έρθει από πνιγμό. Αν σκεφτεί κανείς, ότι λίγα χρόνια μετά, ο Βάσος, βρίσκει
τραγικό τέλος, από πνιγμό, αντιλαμβάνεται ότι το Montage Fatal, είναι ένας φριχτά προφητικός δίσκος.
Ένα δεύτερο μυστήριο είναι η συμμετοχή του Σταμάτη Σπανουδάκη, που είναι μάλιστα ενθουσιώδης. Ο Σπανουδάκης, ενορχηστρώνει τον δίσκο και παίζει σχεδόν όλα
τα όργανα.
Αυτό είναι παράξενο, αφού το 1982, έχει ήδη κάνει στροφή στον
Χριστιανισμό και έχει αποκηρύξει τη ροκ φάση.
Ποιος ο λόγος λοιπόν, αυτός που αισθάνεται απαλλαγμένος από
το "σκοτεινό ροκ αδιέξοδο", δηλωμένος αναγεννημένος στο φως της αλήθειας της
χριστιανικής πίστης...ποιος ο λόγος να συμμετάσχει σε έναν τόσο σκοτεινό ως
προς τα μηνύματα, δίσκο;
Η ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΩΝ PSYCHO
Το συγκρότημα διαλύεται το 1984.
Η Ντόρα, αποφασίζει να ακολουθήσει σόλο καριέρα, και
αυτό ενοχλεί πολύ τον Στέφανο.
Για ένα διάστημα τριών χρόνων, ο Στέφανος Κοτατής, μένει μουσικά
ανενεργός. Το 1987 όμως, επανέρχεται παρουσιάζοντας άλλη εκδοχή των PSYCHO. Στη θέση της Ντόρας, τώρα βρίσκεται η
Μαρίνα Δημητρίου.
Τον Οκτώβριο του 1987, ηχογραφούν τον δίσκο 40 Days.
Τίποτα όμως,δεν είναι όπως παλιά, και η Μαρίνα, μπορεί να έχει καλή φωνή, αλλά δεν μπορεί να συγκριθεί με το μαγικό στοιχείο που είχε η Ντόρα.
Ωραία ανάρτηση τον έψαχνα χρόνια τον δίσκο των ΨΥΧΩ
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Ντόρα έκανε τελικά σόλο καριέρα και τι απέγινε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΗχογράφησε 2 maxi singles στην FM Records ως Anno Domini. Singing in the night (1985) & Can you hear (1986).
ΔιαγραφήΑναμενουμε αφιερωμα ΧΙΑΝ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ δίσκος αυτός αν και είχε καλά κομμάτια και καλές προθέσεις, είχε ένα σοβαρό πρόβλημα (που σήμερα ίσως και να θεωρείται αποδεκτό και γραφικό) :
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην απαράδεκτα φλώρικη ενορχήστρωση του σ. σπανουδάκη! Η επιλογή ήχων είναι πρόχειρη. Η εκτέλεση άνευρη. Η ενορχήστρωση ρηχή. Τα κομμάτια σέρνονται αντί ν απογειώνονται.
Το υλικό τους είχε απαιτήσεις που τους ξεπερνούσαν. Το στοιχείο που τους έκανε ξεχωριστούς ήταν το ζωντανό οπερατικό τραγούδισμα της ντόρας το οποίο ήταν πρωτάκουστο γιά τα δεδομένα της εποχής.
Ένας από τους καλύτερους δίσκους της Ελληνικής σκηνής, αν και άγνωστος στους πολλούς και θα έρθει μέρα που θα ανέβει εκεί που του αξίζει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για την ενορχήστρωση του Σπανουδάκη είναι κορυφαία και επική. Οποιαδήποτε άλλη ενορχήστρωση θα αποσπούσε τον ακροατή από τις υπέροχες μουσικές, στίχους και φωνή φυσικά της Ντόρας. Να μην ακούω υπερβολές κιόλας πως είναι φλώρικη.
Επίσης και ο "40 Days" νομίζω πως είναι επίσης άξιος προσοχής με πολύ καλά στοιχεία.
Είμαι περήφανος κάτοχος και των δύο δίσκων πάνω από 30 χρόνια. Ευχαριστώ τον Στέφανο !!
Καλησπέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια για την ανάρτησή σας, εκπλήσσομαι που γνωρίζει ακόμα κόσμος αυτή την δουλειά. Επειδή γνωρίζω τις καταστάσεις προσωπικά και εκ των έσω αποφάσισα να μιλήσω για ορισμένα πράγματα που παρακολουθώ να γράφονται και να λέγονται σε συνεντεύξεις και είναι από ανακριβή έως αναληθή:
Η Ντόρα αποχώρησε από τους Psycho γιατί ήθελε να δημιουργήσει την δική της μουσική οι οποίες θα πήγαιναν περισσότερο στο ιδιαίτερο στυλ του vocal της. Ήταν άλλωστε μια δημιουργός, με μουσική παιδεία αλλά και ροκ χαρακτήρα - τον οποίο είχε καλλιεργήσει στα φοιτητικά της χρόνια, όχι στο Yellow Submarine. Σε αυτή την κατεύθυνση της solo καριέρας την ώθησαν άλλωστε και αρκετοί άνθρωποι από την WEA, για τους δικούς τους λόγους όμως, γιατί θεωρούσαν ότι η Ντόρα είναι αυτό που "πουλάει".
Το αποτέλεσμα ήταν η υπογραφή ενός συμβολαίου για νέο δίσκο ο οποίος θα περιείχε 12 κομμάτια δικής της έμπνευσης. Δημιουργήθηκε ένα σχήμα με μουσικούς που επέλεξε η Ντόρα, κάποιοι είχαν συμμετάσχει και στον Montage Fatal ή στην προώθησή του (στα live). Δούλεψαν σκληρά για έναν χρόνο περίπου τα demos σε μια γκαρσονιέρα που είχε μετατραπεί σε home studio. Εκείνη την εποχή το κόστος δημιουργίας ενός home studio ήταν πολύ υψηλό. Η Ντόρα χρησιμοποίησε όλα τα έσοδά της από την επιτυχία του πρώτου δίσκου για να χρηματοδοτήσει αυτή την προσπάθεια, η οποία θα σήμαινε ουσιαστικά την δημιουργική της απελευθέρωση. Ή έτσι πίστευε τουλάχιστον...
Το αποτέλεσμα ήταν μια σειρά από κομμάτια με πολύ έντονο ύφος new wave, ψαγμένους στίχους, πολύ πιο περίπλοκες συνθέσεις από τον πρώτο δίσκο, ηλεκτρονικές ενορχηστρώσεις κλπ. Υπήρχε πχ λιγότερη ροκ-όπερα και περισσότερη Annie Lennox. Δεν υπήρχαν διασκευές, δεν υπήρχε μπουζούκι στις ενορχηστρώσεις, δεν υπήρχαν όλοι οι εμπορικοί κ άλλοι συμβιβασμοί του πρώτου δίσκου.
Όταν πήγαν τα demos στην δισκογραφική ο διευθύνων σύμβουλος τότε (ξένος, ο κος Ρ.) τα είχε αντιμετωπίσει, τουλάχιστον, με σκεπτικισμό. Τα θεωρούσε δύσκολα, μη-εμπορικά, ακατάλληλα για την Ελληνική σκηνή. Θεωρούσε πως η συνταγή της επιτυχίας του πρώτου δίσκου δεν ήταν εκεί, αυτό που άκουγε ήταν ένα νέο πείραμα. Προσωπικά, γνωρίζοντας τα κομμάτια, θεωρώ πως είχε δίκιο. Έγινε ένα ραντεβού στο γραφείο του το οποίο πήγε πάρα πολύ στραβά. Παρών ήταν και ο Βάσος που βρισκόταν σε πολύ δύσκολη θέση, ως παραγωγός του πρώτου δίσκου και φίλος, αλλά δεν μπόρεσε να το σώσει. Ο προϊστάμενός του και η φίλη του ήταν διαμετρικά αντίθετοι για να τους συμβιβάσει. Η Ντόρα πήρε μαζί της τις κασέτες με τα demos και έφυγε από την συνάντηση εξοργισμένη.
Στη συνέχεια ανέλαβαν οι δικηγόροι. Το συμβόλαιο στο τέλος λύθηκε και ως αντάλλαγμα η δισκογραφική πήρε το Oh la la και 2-3 άλλα demos και τα δικαιώματά τους. Τελικά, το μόνο που έκαναν ήταν να χρησιμοποιήσουν το vocal από το demo του Oh la la πάνω σε μια δική τους παραγωγή, τελείως άσχετη με το original track. Έτσι, κυκλοφόρησε το Oh la la σε μια εκτέλεση disco italo που καμία σχέση δεν είχε με την αισθητική της Ντόρας και των πολύ αξιόλογων μουσικών με τους οποίους είχε δουλέψει. Και το όνομα ANNO DOMINI είναι ένα εφεύρημα της (δισκο)γραφικής εταιρίας, η Ντόρα ποτέ δεν πληρώθηκε μια δραχμή για όλο αυτό.
Μετά από αυτή την εξέλιξη η Ντόρα είχε απογοητευτεί τόσο που αποφάσισε να τραβήξει την πρίζα και να μην ξανα-ασχοληθεί επαγγελματικά με τον χώρο. Εκτός από δυνατή vocalist ήταν μια δημιουργός, με πολύ βάθος και μουσική παιδεία. Δυστυχώς, αν και είχε πάρα πολλά να προσφέρει, δεν θέλησε να συμβιβαστεί, ή έστω να παλέψει λίγο ακόμα.
Τέλος, αυτά που ακούγονται για τραγικό αυτοκινητιστικό δυστύχημα είναι ένας αστικός μύθος και δεν ξέρω πως προέκυψαν. Ίσως επειδή εξαφανίστηκε από την μουσική τόσο απότομα; Η Ντόρα έφυγε τον Σεπτέμβριο του 2003 μετά από διετή μάχη με την επάρατη νόσο.
Παρακαλώ στείλτε μου τον αριθμό τηλεφώνου σας να σας ρωτήσω κάποια πράγματα -φυσικά ο αριθμός που θα στείλετε, δεν θα δημοσιευτεί.
ΔιαγραφήΕχουν διασωθεί τα Demos? Υπάρχουν για να τα
ΔιαγραφήΑκούσουμε/διαβασουμε? Αυτό είναι ένα τμήμα της
Ιστορίας που δεν πρέπει να μείνει στο σκοτάδι!
καλημέρα
ΔιαγραφήΜπορεί καποιος να με διαφωτισει αν το https://www.youtube.com/watch?v=7N5-jEvHwb4&feature=share παιζει σε soundtrack ελληνικης ταινιας
Ευχαριστω
Δίσκος και συγκρότημα σταθμός για την Ελληνική ροκ(?)σκηνή.Η συμβολή του Σπανουδάκη καθοριστική αν και ο ίδιος είχε ξεφύγει από το χώρο αυτό.Το ''psycho killer'' είναι όντως μία από τις καλύτερες διασκευές στο κομμάτι των TALKING HEADS,αλλά και γενικότερα συγκαταλεγόμενη ως μια από τις καλύτερες γενικά !Τι κρίμα που δεν συνέχισαν με την αρχική(έστω το βασικό ντουέτο)σύνθεση και τελικά, από όσα διάβασα στο άρθρο,αλλά και στα σχόλια,λόγω ''γραφειοκρατικών'' διαδικασιών,ένα ακόμη ταλαντούχο σχήμα διέλυσε και δεν είχε τη τύχη που του άξιζε !Δραματικό και το τέλος της ζωής του στιχουργού Βάσος και της τραγουδίστριας Ντόρας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχα αγοράσει την κασέτα μόλις είχε κυκλοφορήσει, από το φεστιβάλ Αυγής-Θούριου στην παραλία, Θεσσαλονίκη.Σε λίγες μέρες όλοι οι φίλοι και η τάξη ήξερε το psycho killer και τους psycho και καταγουστάραμε. Ισως καπου στο πατρικό μου να βρίσκεται ακόμη η κασέτα... Ειχα να τ' ακούσω όλο το δίσκο από τότε. Σ' ευχαριστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα! Μπορούμε να βρούμε Κάπου τους στίχους των τραγουδιών τους;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι στιχοι υπαρχουν στο οπισθοφυλλο του δισκου... περιττο να τονισω οτι ο δισκος ειναι εξαιρετικος μουσικα.... εχει μονο προβλημα λογω ισως πολυκαναλικης εγγραφης (ολα τα οργανα παιζονται απο τον Σπανουδακη) και ακουγεται λιγο "μουντος" στο ορχηστρικο
Διαγραφή