Τι είναι το «κέρατο βερνικωμένο»- Φαντασιομετρική ερμηνεία

Το έργο "Ψευδοπαρισιανισμός" του Θάνου Βελλούδιου. Φωτογραφία: Ανδρέα Εμπειρίκου.

Πολλές φορές άκουσα την έκφραση «κέρατο βερνικωμένο» αλλά κατάλαβα την ερμηνεία της, μόνο όταν είδα το έργο του Θάνου Βελλούδιου, Ψυεδοπαρισιανισμός.

Στον Βελλούδιο, που θεμελίωσε την Φαντασιομετρία, αναφερθήκαμε και στο προηγούμενο ποστ, όπου και κατατάξαμε το φωτογραφικό έργο El Greco, του Δημήτρη Κριτσωτάκη, στην ίδια Σχολή.

Ο Ψευδοπαρισιανισμός του Βελλούδιου, αποτελείται από:

ένα κέρατο βερνικωμένο

ένα τσαρούχι

ένα μπουκαλάκι με γαλλικό πατσουλί

Η στατική αυτή σύνθεση, αποτελεί προσωπογραφία, αλλά όχι ενός μόνο προσώπου.

Απεικονίζει ένα είδος σαπρόφυτου που βλέπουμε και σήμερα να αναρριχάται στην κοινωνική ζωή και –κυρίως-να παρεπιδημεί στα κανάλια.

Η ερμηνεία του έργου είναι:

Το φαυλοπρωκτικό κέρατο, πολύ βερνικωμένο, και έχοντας για κεφάλι τσαρούχι, διαλέγει σαν βάση του, ένα παρισινό γαλλικό πατσουλί, ως αποσμητικό της πολυπλεύρου δυσοσμίας του.

Χειροκροτώ το έργο.

Και βλέπω σε αυτό, όλους όσοι παίζουν κάργα στο κέρατο, και στην παρφουμαρισμένη βλαχαδερωσύνη.

Μιλάμε για βλαχαδερά και όχι για τους σεβαστούς και ορίτζιναλ βλάχους. Άλλο Ρωμιός, και άλλο βλαχαδερός. 

Άλλο τσολιάς και άλλο κερατάς και μάλιστα, βερνικωμένος.

Νομίζω ότι ο Θάνος Βελλούδιος, με το Φαντασιομετρικόν αυτό έργο του, παρουσιάζει  αυτό που συνέβαινε από τότε στην Ελλάδα: Βερνικωμένα κέρατα μοστράρονται  και ζουν στον ξεπουλημένο πλανήτη του ψευδεπίγραφου Lifestyle. 

Σε μία ωραιότατη φωτογραφία του Ανδρέα Εμπειρίκου, βλέπουμε τον θρυλικό Θάνο Βελλούδιο, δίπλα από τα πολλά Φαντασιομετρικά του έργα.

Καθένα από αυτά, όπως ο Ψευδοπαρισιανισμός, είχε κάτι να πει, αλλού αναδεικνύοντας το μεγαλείο μιας ψυχής, και αλλού καταδεικνύοντας την γελοιότητα ενός προσώπου.

Όλα ήταν κεντραρισμένα στην Ελλάδα. Ο Ανδρέας Εμπειρίκος αφού φωτογράφισε και μελέτησε καλά, όλα τα Φαντασιομετρικά αυτά έργα, έγραψε μετά την "Ενδοχώρα" του.