ΚΑΪΝ: Η Δικαιοσύνη δεν είναι «αντιτρομοκρατική»

Λάβαμε κείμενο του Παναγιώτη Παπαδόπουλου, γνωστού στον χώρο ως Κάιν (μεμονωμένο άτομο από το Αναρχικό και Ελευθεριακό Κίνημα). Ο Κάιν, εκφράζει τις σκέψεις του για τον ρόλο της Δικαιοσύνης και ζητά δικαίωση και ελευθερία για τον Τάσο Θεοφίλου, την Ηριάννα και τον Περικλή. Το  δημοσιεύουμε. Ο  καθένας, μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του....

Γράφει ο Κάιν:

Όπως λέει και ο σύντροφος αναρχικός Γιώργος Γαρμπής των εκδόσεων «Ελεύθερος Τύπος» στα Εξάρχεια, Φασισμός δεν είναι μόνο η χαιρετούρα μπροστά στον κάθε Φύρερ,έχει πολλές στάσεις,εικόνες,σημαίες,συμβολισμούς και αποτυπώματα ο Φασισμός , «ποικιλία πολύμορφη» από εκπροσώπους του Εξουσιαστικού Κόσμου που απαξιώνουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και υπόσταση!

Ενας από  αυτούς τους φασισμούς καταγράφονται ενίοτε πάνω στην παγωμένη και ανέκφραστη δικαστική έδρα  που δεν  ησυχάζει αν δεν στείλει όπως και νάχει τον κατηγορούμενο στην φυλακή, που έχει κλείσει τα αυτιά της από την έναρξη της διαδικασίας έχοντας προκατασκευάσει μέσα της το αποτέλεσμα.

Που αδυνατεί να συμφωνήσει με τις  αποδείξεις και τα πρακτικά που οδηγούν φυσιολογικά σε απαλλαγή και αθώωση γιατί οι εμμονές,οι ιδεοληψίες,το αξιακό εισαγγελέων ή ανακριτών και οι προκαταλήψεις μέρους του δικαστικού σώματος είναι πιο δυνατές από την αποδοχή  μιας ορθολογικής σκέψης που σε φυσιολογικές συνθήκες θα απέδιδε πραγματική δικαιοσύνη και θα τιμούσε παράλληλα τον θεσμό!

Και δεν μιλάμε εδώ περί «δικαστικού λάθους»(που είναι ανθρώπινο να συμβεί )και να οδηγήσει σε δικαστική πλάνη,μιλάμε εδώ για συστηματική δικαστική σκοπιμότητα που αποκτά με τον καιρό εξοντωτικά και ισοπεδωτικά χαρακτηριστικά που μπροστά τους ο κατηγορούμενος είναι ανοχύρωτος και ευάλωτος!

Υπάρχουν δικαστές που σεβάστηκαν τον νομοθέτη και παρά τις έξω και  μέσα πολεμικές παρεμβάσεις και κραυγές παρέμειναν στην θέση τους ,απέδωσαν δικαιοσύνη και δεν μετέτρεψαν τον Νομικό πολιτισμό σε Έκτακτο Στρατοδικείο.

Η απόφαση για την άδεια του Δημήτρη Κουφοντίνα(που δεν είναι κατά την δική μου άποψη το πρότυπο αγωνιστή και διαδικασίας για την αλλαγή της κοινωνίας) είναι ένα «φωτεινό ξεχωριστό παράθυρο» που αντιστέκεται στην εκδικητική αντίληψη που μπολιάζουν –ατυχώς-τον χώρο της αστικής Δικαιοσύνης  κάποιοι εκπρόσωποι της που δρούν ως «σερίφηδες» και «αυτόκλητοι σωτήρες» και όχι ως σπορά του δίκαιου και της ηθικής!

Μια βόμβα,ένας εμπρησμός,μια σφαίρα, ένας βασανισμός αλλά και μια δικαστική απόφαση καθώς πέφτει με την τελευταία της λέξη πάνω στο κεφάλι ενός κατηγορούμενου αλλάζει την ζωή πιθανά για πάντα.

Και σε μια φάση όπου η Κοινωνία παρακμάζει είναι φυσικό επακόλουθο και η Δικαιοσύνη της να νοσεί από βαριά αναλγησία και αδυναμία επαφής με την πραγματικότητα.

Ο αναρχικός Τάσος Θεοφίλου έχασε 5 χρόνια από την ζωή του γιατί η απονομή της δικαιοσύνης  έχασε την πορεία της  και συμπορεύθηκε με την «Αντιτρομοκρατική» και την «δημοσιογραφία» του δόγματος «Ασφάλειας,Τάξης και μηδενικής Ανοχής»  που τον ήθελαν ένοχο για το (αποκρουστικό και αντικοινωνικό) φονικό του ταξιτζή κατά την διάρκεια της  ληστείας  σε τράπεζα της «Αλφα Μπάνκ»  το καλοκαίρι του 2012 στην Πάρο. Τότε που βιάστηκαν κάποιοι μηδενιστές και ψευτοαναρχικοί να αμαυρώσουν τον νεκρό αποκαλώντας τον «ψόφιο βλάκα» και να εγκωμιάσουν την ληστεία ως «πολιτική δράση».

Ο Τάσος Θεοφίλου μετά από 5 χρόνια φυλακής αθωώθηκε από όλον τον ποινικό κώδικα πού είχε στην πλάτη του. Δεν πρόλαβαν να σβήσουν τα ίχνη από τα μέχρι τότε δεσμά του και ο αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ιωάννης Αγγελής άσκησε αναίρεση στις 27 Μάρτη  2018 κατά της αθωωτικής απόφασης που εξέδωσαν οι συνάδελφοί του στο Α΄ 5μελές Εφετείο Κακουργημάτων.

Η αντίφαση και η αντίθεση δύο απόψεων μέσα στον νομικό κόσμο δίνει την σκυτάλη στον παραλογισμό και ο δικαστής επιστρέφει ξανά ως τιμωρός και διώκτης! Το βάσανο του Τάσου Θεοφίλου δεν τέλειωσε…..

Είχα γράψει σε ένα από τα τελευταία μου κείμενα για την απεργία πείνας και δίψας του Βασίλη Δημάκη (δες ΕΔΩ ),που κινδύνεψε να πεθάνει υπερασπιζόμενος το αυτονόητο δικαίωμά του ως κρατούμενος στην εκπαιδευτική άδεια ,πως η παραφροσύνη,ο εξουσιασμός και η αλαζονεία  κυβερνά ένα τμήμα της αστικής Δικαιοσύνης που αντί να αποσυμφορίζει τις φυλακές , καταφέρνει με  την μανιώδη τάση για εγκλεισμό και ικανοποίηση του «νόμου κατά γράμμα», τελικά να φορτίζεται και να γιγαντώνεται το αδιέξοδο και οι  πληγές των ανθρώπων που στέλνονται ως «δέμα» στο άγνωστο ξερονήσι του «σωφρονισμού»!

Η υπόθεση της  καταδίωξης  του Τάσου Θεοφίλου, της Ηριάννας και του Περικλή όμως είναι ευκαιρία για την Δικαιοσύνη να μην μείνει κομπάρσος σε αστυνομικές ταινίες που στο κοντινό παρελθόν δημιουργήσανε νομικά εκτρώματα,συνταγματικές παραβιάσεις ,τραγωδίες και ανελευθερία. Η Δικαιοσύνη δεν είναι «Αντιτρομοκρατική»,δεν είναι  «πανάκεια» η εφαρμογή του  DNA ,δεν είναι ο όποιος 187^Α και  "Τρομονόμος" η δομή και το θεμέλιο μιας πραγματικά ΔΙΚΑΙΗΣ ΔΙΚΗΣ!

Και αν θέλει ο κάθε αντιεισαγγελέας  Αγγελής να υπερασπισθεί την «Χαμένη Τιμή της Δικαιοσύνης» ας αφήσει το κυνήγι της κεφαλής του Τ.Θεοφίλου  και να φροντίσει να υπερασπίζεται την Δημοκρατία και τους πολίτες γιατί αποδεικνύεται κατώτερος του ρόλου του παραβλέποντας τα πρόσφατα γεγονότα.

Γιατί ΔΕΝ  έδειξε τον «ίδιο ζήλο» για τις ορδές των ένστολων αφιονισμένων διμοιριών των Ματ που επιτέθηκαν με λυσσασμένη βία  στους διαδηλωτές του Αντιπολεμικου Συλλαλητηρίου(για την επέμβαση στην Συρία) στις 16 Απρίλη μπροστά στο άγαλμα του Τρούμαν. Ναι εκείνου του «δημοκράτη»  προέδρου των ΗΠΑ που έριξε δύο βόμβες τον Αύγουστο του 1945 στην Χιροσίμα και το Ναγκασάκι με πάνω από 200.000 δολοφονημένους!

΄Η …τρέμει  κι αυτός μήπως τον μαλώσει ο Αμερικανός Πρέσβης που δεν έχει βγάλει λέξη και σχόλιο  για την αστυνομική βία και το αίμα από τον νόμο της  ελεύθερης  οπλοχρησίας στους δρόμους της  χώρας του?

Aντιεισαγγελέα Ιωάννη Αγγελή,

 Η  Ελλάδα δεν θα επιστρέψει δικαστικά στην εποχή της Πανούκλας και του Εφιάλτη  όπου ο Φασισμός ,ο Ρεβανσισμός και ο Αντικομμουνισμός μετέτρεψαν τις αίθουσες των δικαστηρίων σε Γκιλοτίνες!

Εδωσαν το αίμα τους ο Λαμπράκης,ο Μανδηλαράς,ο Πέτρουλας,ο Τσαρουχάς,ο Μουστακλής,ο Παναγούλης,οι νεκροί του Πολυτεχνείου το 73,οι νεκροί της Κύπρου το 74 ,οι δικοί μας και άλλοι τεράστιοι και πολλοί(ανώνυμοι και επώνυμοι) για να μην ξαναζήσουμε Τρόμο,Φοβέρα,Απανθρωπιά,Σκλαβιά και Κοινωνική Αφασία!

Ανέλαβε τις ευθύνες σου και εμείς αναλαμβάνουμε να υπερασπιστούμε τον κάθε Τάσο Θεοφίλου,την κάθε Ηριάννα και Περικλή από τις σκευωρίες και το μίσος της Τάξης που ευημερεί από την εξαθλίωση και την δυστυχία της Ανθρώπινης Κοινότητας!

Παπαδόπουλος Παναγιώτης(Κάϊν)

Για την Επιστροφή της Χαμένης Ανθρωπιάς και του Τέλους της Εποχής της Κτηνωδίας

Μεμονωμένο άτομο από το Αναρχικό και Ελευθεριακό Κίνημα